Playin’ all the bars/sleepin’ in our cars

Το μεγάλο στοίχημα κάθε φορά που αναλαμβάνει Ο Συνεργάτης είναι πώς να καταφέρουμε να βγάλουμε ένα τριωράκι χωρίς να γελάσω (ενώ εκείνος μπορεί να γελάει, σημειωτέον. Και να με βρίζει που κουνιέμαι/δεν είμαι σοβαρή/δεν έχω γόνατα/δεν κάνω τα ακροβατικά που έχει φανταστεί για να κάνει Τέχνη/και άλλα/κάτι βρίσκει πάντα). Για να αποφύγουμε αυτή τη στενωπό (και τις λήψεις με χάχανα που ως γνωστόν μου τρυπάνε τα μηνίγγια)  η εντολή ήταν να μη γελάμε – τώρα που βλέπω τις φωτογραφίες δεν ξέρω πώς το έκανα αλλά το έκανα, και μάλιστα λίγο overkill: δεν ήμουν δυστυχισμένη εκείνο το τρίωρο, το διευκρινίζω γιατί βλέποντας το ύφος μου μπορείς να διαβάσεις Μίσος.

Τα Ted Baker είναι μια βρετανική εταιρεία με ρούχα που πολλοί νομίζουν ότι παραείναι british tea time oriented (… το μιλάω), πολύ γυαλισμένα και ατσαλάκωτα, ρούχα για γόνους, φοιτητές κολλεγίων και την Μπλερ Γουόλντορφ , και μολονότι ειδικα αυτό το τελευταίο είναι παραπάνω από καλό, σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να τα δει κανείς σε ένα διαφορετικό περιβάλλον και να υπηρετήσουν μια άλλη ιστορία. Γενικά τα ρούχα έχουν να κάνουν συνήθως με το πώς και το ποιος – ας πούμε, ένα καλό, βαρύ παλτό, ένα πολύ ροζ κουφετί φόρεμα και ένα φλοράλ χαρούμενο παντελόνι μπορούν τοποθετημένα σωστά να έχουν και άλλους, κάπως πιο απροσδόκητους συνειρμούς. Το ίδιο ισχύει και για τα αντρικά Ted Baker, εγγυημένα από τα πιο καλής ποιότητας ρούχα που θα βρει κανείς σε αυτές τις “μεσαίες” τιμές  – πολλοί θα σου πουν ότι είναι λίγο preppy αλλά η αλήθεια είναι πως όλα εξαρτώνται από τους συνδυασμούς (βλέπετε, αποφεύγω να πω styling) και τις λεπτομέρειες: ένα κοντό ρεβέρ, μια χρωματιστή κάλτσα, ένας κουμπωμένος γιακάς εκεί που τον περίμενες ξεκούμπωτο, ένα γυρισμένο μανίκι, ένα three piece suit με All Star ή αρβύλες μπορούν να φέρουν στα μέτρα σου κάτι που ίσως σου φαινόταν πριν λίγο, ας το πω αν και το μισώ, κυριλέ.

Και ντάξει, είχα εύκαιρα και αυτά τα παιδιά που παίζουν σε μπάντες και κάτι έπρεπε να τα κάνω. Γενικά όλοι όσοι βλέπεις σε αυτή τη φωτογράφιση την έχουν γρατζουνίσει την κιθάρα τους και το έχουν κάνει το σολφέζ τους. Και εγώ. Και τα δύο.

**** Καθώς θα κάνεις το scroll down σου θα παρατηρήσεις μια ανυπομονησία, σαν να ακούς έναν αναστεναγμό εκεί προς το τέλος (οι λήψεις είναι με χρονολογική σειρά), και θα έχεις πέσει πολύ μέσα αν υπέθεσες πως η ώρα είχε περάσει και κάπου ακούστηκε “όταν τελειώσουμε πάμε για ποτό”.

 

Τη φωτογράφιση επιμελήθηκε ο Θοδωρής Μάρκου (d-00h)
Το makeup η Νταϊάνα Βαρδαξή
Το studio που βλέπετε λέγεται Below (ένα like γιατί πρόκειται για πολύ υπομονετικούς ανθρώπους).
Τα αγόρια είναι ο Μανώλης, ο Νίκος και ο Παύλος, σήκωσαν και αυτοί τον σταυρό τους αλλά έτσι είναι οι φίλοι παιδιά.

Όλα τα ρούχα που είδατε είναι, προφανώς, Ted Baker, όπως και τα δύο ζευγάρια stilettos και τα παπούτσια του Παύλου. Θα τα βρεις στο Collective, Πατριάρχου Ιωακείμ 14 & Ηροδότου.

O τίτλος είναι από εδώ, πόσο μου αρέσει το ντεμοντέ αυτό τραγούδι δεν λέγεται