Είναι τα ελληνικά ρούχα “ακριβά”;

Ζήτησα από τη Στέλλα Παναγοπούλου, σχεδιάστρια του αγαπημένου μου brand 2wo+1ne=2 να μας αντικρούσει το “ωραία τα ελληνικά ρούχα, αλλά πολύ ακριβά, σε ποιον απευθύνονται” και να μας μιλήσει για το sustainability και ethical fashion. Στο τέλος, ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΩΡΟ.

Όταν ξεκινήσαμε το brand είχαμε ένα βασικό όραμα και μια ιδέα – μια ιδέα που μας ιντρίγκαρε και την ακολουθούμε πιστά, σχεδόν εμμονικά. Να στηρίζεται κάθε συλλογή σε μια πόλη, την οποία εμείς αποδομούμε, μελετάμε σε βάθος, ιδανικά επισκεπτόμαστε κιόλας, παρατηρούμε τους ανθρώπους της, αναλύουμε την αρχιτεκτονική της, βλέπουμε ταινίες σκηνοθετών που γεννήθηκαν σε αυτήν, ακούμε μουσική συνθετών/μπαντών που ζουν ή έζησαν εκεί και εμπνεύστηκαν και αυτοί όπως και εμείς.

Αλλά δεν σταματάμε στο κομμάτι του σχεδιασμού. Το site μας είναι στηριγμένο στην ίδια εμμονική ιδέα: κάθε outfit έχει το όνομα μιας οδού της εκάστοτε πόλης – μιας οδού που μέναμε, ή μια οδός όπου βρισκόταν ένα μπαρ που γελάσαμε πολύ. Και η εμμονή συνεχίζεται. Κάθε ρούχο παίρνει το όνομά του από κάποιο στοιχείο που εμείς κατά την έρευνά μας θεωρήσαμε σημαντικό. Δηλαδή για την συλλογή “Σανγκάη” κάθε ρούχο έχει το όνομα μιας ποικιλίας τσαγιού, στην “Κοπεγχάγη” κάθε ρούχο είναι ένα αντικείμενο σπιτιού, στο “Λος Άντζελες” μια ηρωίδα από τις αγαπημένες μας ταινίες film noir των 40s.

Έτσι ρομαντικά αρχίσαμε (και συνεχίζουμε). Αυτό που δεν είχαμε προαποφασίσει πριν 9 χρόνια (όταν στη σχολή ακόμη αποφασίσαμε ότι θα κάνουμε μελλοντικά το δικό μας brand) είναι ότι θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της ηθικής μόδας, του sustainability. Η συγκεκριμένη επιλογή προέκυψε πολύ φυσικά στην πρώτη μας συλλογή, αβίαστα, σαν να το είχαμε ήδη συμφωνήσει αλλά ποτέ πει φωναχτά. Στην πράξη μάθαμε πως αυτό σημαίνει πως τα ρούχα μας θα βγουν λίγο πιο “ακριβά” από ότι έχουμε όλοι συνηθίσει αλλά αυτό μας έκανε να μελετήσουμε περισσότερο, να πάμε σε σεμινάρια, να πάμε σε διαλέξεις για να μπορούμε με τη σειρά μας να εξηγήσουμε γιατί ένα t-shirt δε θα έπρεπε ποτέ να κοστίζει 5 ευρώ και τι πραγματικά σημαίνει το “βρήκα αυτό το παντελόνι 7 ευρώ, τρελή ευκαιρία ουάου” και ποιον ακριβώς οφελεί αυτός ο ευτελισμός των ειδών ένδυσης. Γιατί όταν ένα παντελόνι έχει τελική τιμή πώλησης 7€ δεν κάνει κακό ο κατανάλωτης μόνο στο ίδιο του το κορμί αλλά σε ολόκληρο τον κλάδο της ένδυσης διαιωνίζοντας τις άθλιες συνθήκες εργασίας για όσους ράβουν στην Κίνα, στην Ινδία, στο Μπαγκλαντές, την παραγωγή εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων πολυεστερικών υφασμάτων (ναι το πολυέστερ είναι πρακτικά πλαστικό και στη σύνθεσή του έχει πετρέλαιο). Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι όταν πετάς το παντελόνι των 7€ (γιατί χάλασε; γιατί πέρασε η “μόδα”;) θα μείνει αδιάσπαστο στο περιβάλλον για 200 χρόνια. Επιπλέον, τα πολυεστερικά υφάσματα βάφονται με τη χρήση βλαβερών χημικών και καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες νερού για την κατασκευή του. Λοιπόν, γιατί προσέχουμε τόσο τι θα φάμε αλλά καθόλου τι θα βάλουμε πάνω στο δέρμα μας; Γιατί κάνουμε ανακύκλωση αν είναι να φορέσουμε ένα ρούχο μόνο 4 φορές και μετά να το πετάξουμε; Γι αυτό κι εμείς επιλέξαμε να μην ακολουθούμε τα trends. Γιατί το “trend” κάνει αυτομάτως το ρούχο παρωχημένο σε 6 μήνες και σε κάνει να σκέφτεσαι με την λογική του fast food – και αγαπάμε τα ρούχα πάρα πολύ για να τα αντικαταστήσουμε σε 6 μήνες. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επαναφέρουμε το συναίσθημα που έχεις όταν άνοιγεις την ντουλάπα και βλέπεις κρεμασμένο το αγαπημένο σου ρούχο, όταν χαϊδεύεις το ύφασμα και νιώθεις στην αφή ότι είναι “καλό”, επειδή πχ οι ραφές του είναι γαλλικές, επειδή αυτό το κάνει όμορφο μέσα και έξω και όταν το προσέχεις περισσότερο από τα υπόλοιπα γιατί είναι το ρούχο που, ιδανικά, θα φοράς από τα 20 μέχρι τα 80.

Δικός μας στόχος δεν είναι να ξοδεύουν όλοι περισσότερα χρήματα για να ντυθούν, αλλά τα ίδια πιο συνετά. Αντί να αγοράσουν 5 μπλουζάκια που “μχμ ίσως είναι συμπαθητικό, δεν ξέρω αν τρελαίνομαι αλλά σιγά 10 ευρώ έχει”, να αγοράσουν ένα κομμάτι που κοστίζει 150€ και “το ερωτεύτηκαν”. Γιατί όταν αυτά τα 150€ θα πάνε σε έναν ανεξάρτητο σχεδιαστή τον βοηθάς να πληρώσει το ενοίκιο, τη ΔΕΗ,να πάρει υφάσματα για την επόμενη συλλογή του. Μελό; μπορεί, αλλά και αληθινό. Ελπίζουμε να επανέλθει η χαρά τού να ψωνίζεις, τού να σε εξυπηρετεί ένας σχεδιαστής φτιάχνοντας κάτι στα μέτρα σου και όπως το έχεις φανταστεί, αντί να νιώθεις ότι πας σε σούπερ μάρκετ.

Και εμείς οι ίδιες πλέον στηρίζουμε αποκλειστικά ανεξάρτητους σχεδιαστές, ένα από τα αγαπημένα κομμάτια της δουλειάς μας έχει γίνει αυτό των συνεργασιών. Υπάρχει τόσο ταλέντο και όρεξη για δουλειά και δημιουργία που είναι κρίμα να στηριξουμε έστω και στο έλαχιστο μια πολυεθνική. Όχι ότι δεν υπάρχουν έλληνες “σχεδιαστές” που εκμεταλλέυονται ένα ρεύμα που έχει δημιουργηθεί προς τη μικρή στροφή των καταναλωτών σε ανεξάρτητους σχεδιαστές, αντιγράφοντας σχέδια γνωστών οίκων, αναμασώντας πολυφορεμένα trends και υπερκοστολογώντας κακά, πολυεστερικά υφάσματα με τη σφραγίδα του designer. Αλλά γι’ αυτό υπάρχουν τα social media. Μια απλή ερώτηση, όπως πού φτιάχνεται ή τι σύνθεση έχει το συγκεκριμένο κομμάτι, έχει τη σημασία της.

Το να ψωνίζεις από ανεξάρτητους σχεδιαστές δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κάτι ελιτίστικο, όπως δεν θα έπρεπε να θεωρείται προϋπόθεση για κάποιον να είναι ένας “fashion forward” αγοραστής για να προτιμήσει κάποιο brand, μιας και σε όλες τις συλλογές υπάρχουν από καθημερινά απλά κομμάτια (πάντα όμως καλοδουλεμένα) μέχρι πιο ιδιαίτερα. Όπως υπάρχει και πληθώρα ταλαντούχων, ανεξάρτητων σχεδιαστών που μπορούν να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα με σεβασμό τόσο στον άνθρωπο όσο και στο περιβάλλον.

Τροφή για σκέψη
- ένα μέτρο ύφασμα organic cotton κάνει το ελάχιστο 13€/μ
το μάλλινο κάνει το ελάχιστο 25€/μ 
και το ανακυκλωμένο μαλλί κάνει 40€/μ 
(γιατί είναι λογικό να είναι ακριβότερα τα οικολογικά και τα φυσικά υφάσματα) 
- μια μοδίστρα στην Αθήνα παίρνει ένα κανονικό μεροκάματο 
για ένα ρούχο, γιατί εργάζεται και 
πρέπει να πληρώνεται όπως αξίζει σε έναν εργαζόμενο
- υπάρχουν πολυεστερικά υφάσματα με 1€/μ και υφάσματα 
από banana silk (sustainable ύφασμα υψηλής τεχνολογίας)
 που κοστίζουν 78€/μ 

Η Στέλλα και η Βαλίσια, δηλαδή οι σχεδιάστριες 2wo+1ne=2 χαρίζουν και ένα μαγιό για να ελαφρύνει λίγο αυτό το βαρύ καλοκαίρι.

Για να το κερδίσεις:

1. Κάνεις follow στο instagram.com/some_chrs
2. και follow instagram.com/2plus1equals2
3. το σχολιάκι σου εδώ, από κάτω!

Τα γνωστά δηλαδή. Και να το μαγιό (με σύνθεση 78% Recycled Polyamide και 22% Elastane) είναι τέλειο.

158 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.