14. Alt-J: An Awesome Wave
Η υγρασία του περόνιαζε τα κόκαλα και ο άνεμος του κουρέλιαζε τα ρούχα. Ο Albert άκουσε το τρίξιμο του κλαδιού και έσκυψε την τελευταία στιγμή πριν αυτό πέσει και τον πλακώσει. Ήταν ήδη πληγωμένος από τον χωρισμό του με την Jessica, δεν το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν ήταν ένα ακόμα χτύπημα. Μακριά μέσα στο σκοτάδι είδε να αχνοφέγγει ένα φως. Η καρδιά του σκίρτησε, υπήρχε ακόμα ελπίδα. Προχώρησε με αργά βήματα προς τις αχτίδες του φωτός. Ήταν ένα σπίτι! Όσο πλησίαζε άκουγε ήχους να δυναμώνουν. Όταν πια έφτασε κοντά ήταν σίγουρος, ήταν μουσική. Ή μάλλον κάτι που έμοιαζε σαν μουσική.
Θυμήθηκε τον θείο του τον Jeremy που είχε γυρίσει όλο τον κόσμο, ήταν ναυτικός και είχε φάει τη θάλασσα με το κουτάλι. Το αγαπημένο του λιμάνι ήταν η Νέα Ορλεάνη, εκεί που μπορούσε να ακούσει την αγαπημένη του τζαζ. Ο θείος Jeremy έπαιζε το σαξόφωνο και αγαπούσε τις μουλάτες. Κανείς δεν ήξερε πόσα παιδιά και πόσα σαξόφωνα είχε ο Jeremy, όλοι όμως ήξεραν ότι λάτρευε την Νέα Ορλεάνη και την τζαζ.
Ξαφνικά μέσα από τις φυλλωσιές ξεπρόβαλε μια τεράστια σκιά. Ουρλιαχτά σκέπασαν τον θόρυβο του αέρα που λυσσομανούσε και το κάτι σαν μουσική που ακουγόταν από το σπίτι. Γύρισε έντρομος να δει. Ήταν μια τεράστια αρκούδα που ερχόταν γρήγορα προς το μέρος του. Η καρδιά του πάγωσε απ το φόβο· αυτή η αρκούδα θα μπορούσε να τον ξεσκίσει σε δευτερόλεπτα και μαζί και τις θύμησες του θείου Jeremy. Άρχισε να τρέχει, στην αρχή γρήγορα, μετά μανιασμένα. Η αρκούδα τον ακολούθησε με χαρακτηριστική ευκολία.
Ολόκληρη η ζωή πέρασε μπροστά απ τα μάτια του. Τα παιδικά του χρόνια στους μαχαλάδες του upper East Manhattan, τα γλειφιτζούρια λεμόνι που ήταν τα μόνα που έτρωγε, η Jenna, η καθηγήτρια της μουσικής με την οποία ήταν ερωτευμένος και οι οποία του έμαθε τους Grateful Dead και πως το τρίβουν το πιπέρι, το δωμάτιο του στο campus του Yale, το πρώτο του όμποε -ήθελε και κείνος να μάθει το σαξόφωνο σαν τον θείο Jeremy αλλά ήταν μόνο 1,30 και το σαξόφωνο έβρισκε στο πάτωμα, έτσι έμαθε το όμποε- που του πήρε η θεία Maggie όταν κέρδισε στο X-factor για πολύ κοντούς ανθρώπους.
Έπρεπε να γλυτώσει, άρχισε να τρέχει προς το σπίτι με την τελευταία ικμάδα δύναμης που του είχε απομείνει. Η καφέ αρκούδα στο κατόπι του βγάζοντας φρικτούς, απόκοσμους ήχους. Πλησίαζε προς το σπίτι. Η μουσική που ακουγόταν από το σπίτι δυνάμωνε στα αυτιά του, ήταν η πιο γλυκιά μουσική του κόσμου, δεν μπορούσε να ακούσει τι ήταν αλλά αυτό που είχε σημασία ήταν ότι πλησίαζε προς την πόρτα, την σωτηρία του. Σε κάθε του βήμα η μουσική δυνάμωνε στα αυτιά του και σε κάθε βήμα η ελπίδα του δυνάμωνε, θα γλίτωνε.
Ξαφνικά πάγωσε, η αρκούδα άρχισε νε τον πλησιάζει επικίνδυνα. Ο Albert όμως δεν έκανε ούτε βήμα. Μπορούσε πια να διακρίνει την μουσική καθαρά. Ήταν το νέο album των Alt-J, “An Awesome Wave”. Ο Albert είχε ζήσει όλη την ζωή του χτίζοντας το προφίλ του απόλυτου χίπστερ, δεν μπορούσε να μπει σε ένα σπίτι του οποίου οι κάτοικοι άκουγαν αυτή την ποζεριά που πήρε 4 και κάτι στο Pitchforkmedia. Ήταν ένας εύκολος, εύηχος δίσκος με catchy hooks που άρεσε μέχρι και στον τελευταίο κάγκουρα του Brooklyn. Προτιμούσε να πεθάνει ένδοξα παρά να ατιμαστεί έτσι. Γύρισε προς την αρκούδα και ούρλιαξε: “Animal Collective ή θάνατος ρε μουνιά “. Τα κοφτερά νύχια της αρκούδας καρφώθηκαν στο κρανίο του εύκολα.
Αν ήταν ρούχο θα ήταν: Ένα καγκούρικο, πομπώδες μπουφάν.
Previously on Fashionism
15. Public Image Ltd. : This Is PiL
No 16: Perfume Genius: Put Your Back N 2 It
No 17: Crystal Castles: (III)
No 18: DIIV: Oshin
Νο 19: Hot Chip – In Our Heads
Νο 20: Islands – A Sleep & A Forgetting