SOMuchFuckinrocknroll

– Τα λεωφορεία που σε πάνε στις πλαζ του ΕΟΤ, στα νότια
– Οι καφετέριες δίπλα δίπλα με τα σουβλατζίδικα στην Άθενς Ριβιέρα
– Τα μπιτσμπάρζ με τα πολλά remixes και τις μαξιλάρες
– Τα μαγαζιά που έχουν κρεμασμένα στην πρόσοψη παρεό με χάντρες και στρώματα θαλάσσης
– Οι παρέες θορυβωδών εφήβων
– Το πολύ μαύρισμα
– Οι ομπρέλες σε ποτήρια
– Η ώρα εκείνη, κατά τις 8, που γυρνάς με το αυτοκίνητο από τη συνωστισμένη παραλιακή πλημμυρισμένος από τη μελαγχολία μετά το μπάνιο

Όλα αυτά είναι καλοκαίρι, αλλά στο μυαλό μου καθόλου καλοκαίρι ΣΟΜΦ.

– Τα λεωφορεία που σε πάνε στα φεστιβάλ
– Τα μπαρ της πόλης και το μέσα-έξω, μπας και σε δροσίσει λίγο και ο κλιματισμός
– Οι παραλίες με βιβλίο και μπίρες
– Τα δεκαήμερα προσφορών των ισπανικών αλυσίδων, μέσα στον καύσωνα
– Μυστήρια, δύσκολα κορίτσια μόνα σε ξαπλώστρες
– Οι ξαφνικές μπόρες το καλοκαίρι όταν τις έχεις προβλέψει και κυκλοφορείς με Doc Martens
– Οι ομπρέλες για σκιά
– Το να μη βγαίνεις από το σπίτι πριν τις 6 το απόγευμα

Και αυτά είναι καλοκαίρι, και μάλιστα, κατ’ εμέ εντελώς καλοκαίρι ΣΟΜΦ.

Η Μαριαφλώρα, που το σχεδιαστικό της στυλ είναι ούτως ή άλλως από εκείνα που την ταυτότητά τους διακρίνεις από μακριά, φέτος αξιοποίησε με τον σωστότερο τρόπο τον συνδυασμό ροζ-κόκκινο βάζοντάς τον παντού: σε φούστες, κολάν, κορμάκια και ημιδιάφανα φορέματα φυσικά, δεν περιορίστηκε σε αυτά τα δύο χρώματα (εδώ θα δεις περισσότερες εναλλακτικές από την καλοκαιρινή της συλλογή), απλά ταίριαξαν τόσο ωραία στο μοντέλο μας που δεν μας πήγαινε η καρδιά να τη φωτογραφίσουμε με κάτι άλλο. Εκτός φυσικά αν πρόκειται για τζινάκι με ραφτό patch Bad Girls Club.

H φωτογράφιση αυτή με λίγο από b-movie λίγο από αναγκαστικό DIY λίγο από το low budget 90s που έκανε τέχνη η σχολή Corinne Day και έκτοτε είναι τόσο οικογενειακό μας, όσων μεγαλώσαμε τότε, που δεν μπορούμε εύκολα να μην το αναπαραστήσουμε ως φόρο τιμής, δεν θα ήταν η ίδια με διαφορετικά ρούχα, όπως δεν θα ήταν ίδια και με διαφορετικά μοντέλα. Η Άννα και ο Παντελής είναι νέτα σκέτα δυο από τους ωραιότερους ανθρώπους που μπορείς να δεις να κινούνται δίπλα σου στην πόλη – και όχι μόνο αυτό: αποτελούν περιπτώσεις ανθρώπων που τους μιλάς, τους συναναστρέφεσαι και δουλεύεις μαζί τους, και μέχρι να τους δεις πάνω σε μια σκηνή είσαι ανυποψίαστος για το τι ακριβώς είναι στην πραγματικότητα αυτή η αταξινόμητη ουσία που τους περιβάλλει. Αν ο δρόμος σας βγάλει σε κανα live Puta Volcano ή A Victim of Society, πηγαίνετε και μονολογήστε “α, αυτό εννοούσε”.

Και φυσικά, φορέστε κάτι ΣΟΜΦ.

 

*** Τη φωτογράφιση επιμελήθηκε η καταπληκτική Ιφιγένεια, της οποίας περισσότερη δουλειά
μπορείς να δεις στο teapot.gr ***