40 years to get the things that I need

Δεν ξέρω πότε ήρθες αντιμέτωπος με την τραχιά αλήθεια ότι τα πολυτραγουδισμένα semantics μπορούσαν να πουλήσουν οτιδήποτε αν τα επιστράτευε ο δαιμόνιος μαρκετίαρ – το δικό μου momentum ήταν σίγουρα ένα κορίτσι που φορούσε το τζιν του αγοριού της και ένα άσπρο πουκάμισο, μάλλον δικό του. Αν με ρωτήσεις τώρα ιδέα δεν έχω πού πρωτοείδα αυτή την εικόνα, ούτε καν αν την είδα, μπορεί, αλήθεια, να μην υπήρξε ποτέ. Αλλά τώρα, που στο λέω, δεν μπορείς να αρνηθείς ότι σου μιλώ για κάτι οικείο, μπορείς; και αυτό σημαίνει ότι η δουλειά έχει γίνει, βασικά.

Τα Pepe Jeans γιορτάζουν φέτος τα 40 χρόνια τους και μαζί μια επική, πολύχρονη, θαυμάσια σχέση σημαίνοντος-σημαινομένου, όπου σημαίνον το τζιν και σημαινόμενο η ζωή που εικονογραφούν οι καμπάνιες της. Η δόμηση της σχέσης πέρασε από τους καλύτερους φωτογράφους που έφτιαξαν μικρές, της μιας σελίδας, ζωές που θα θέλαμε να ζήσουμε, κυρίως νεότεροι, πριν απομυθοποιήσουμε τα πάντα. Που, τέλος πάντων, εγώ ήθελα – μη μιλάω και συνέχεια για εσένα. Και όλα αυτά με έναν άξονα, το ρούχο. Το καθημερινό. Το πανταχού παρόν, το πάσας στιγμής.

Η Cara Delevingne, model of the moment που λένε και οι σχετικοί, έχει αναλάβει να γιορτάσει τα 40 χρόνια της φίρμας. Κοίτα όμως υλικό από τις παλιότερες καμπάνιες και ετοιμάσου για μια σειρά υπέροχες φωτογραφίες που έχουν το εξής εφέ: θέλεις να βάλεις τζιν, να ερωτευτείς ξέφρενα και να είσαι μποέμ. Και, μάντεψε, από αυτά θα γίνει το πρώτο.

 

Είναι late 80s, 1989 για την ακρίβεια, και τα concept έχουν δύο εκδοχές, τη sui generis, με το φαρδουλό τζιν-καουμπόικη μπότα, combo που δέσποζε στα σχολεία της επικράτειας, και την επιστροφή στα 50s, κοινό θέμα editorials και video clips της εποχής.

Μαθητές ήμασταν, αλλά τον Bruce Weber τον ξέραμε όλοι – έστω και αν όχι ονομαστικά – χάρις στο MTV. Τo videoclip του Being Boring ήταν από τα καλύτερα πράγματα που μπορούσες να δεις στο εθιστικό, τότε, κανάλι (το οποίο διαμόρφωσε αισθητικές και δεν ανιτκαταστάθηκε ποτέ ξανά με τίποτα εξίσου επιδραστικό για την ποπ κουλτούρα), και αυτό που στοίχειωσε κάθε προσδοκία εξόδου ή πάρτυ έκτοτε. Το 1991 η Bridget Hall είναι ακόμα άγνωστη και πρωταγωνιστεί σε μια καμπάνια που θα μπορούσε να είναι σημερινή, μια καμπάνια πολύ κοντινή στο party aftermath του κλιπ των Pet Shop Boys. Φαίνεται ότι ο Weber ήξερε να διασκεδάζει.

O Μπράντον φωτογραφίζεται με βλέμμα copyright Ντίλαν – πηγούνι χαμηλά, συνοφρυωμένο μέτωπο. Ο Jason Priestley λαδώνει με μπριγιαντίνη την εικόνα του το 1993, πάλι από τον Bruce Weber, που φωτογράφισε πολλές φορές για την Pepe δίνοντας ασπρόμαυρα μίνι αριστουργήματα.

Η Natalia Vodianova και ο James Jagger με φόντο, ταιριαστά, τη Union Jack (πώρωση) το 2001. Τόσο μικρά που είναι σχεδόν παράνομα.

Μαλλί ιταλικού νεορεαλισμού, αναφορές σε αμερικανικές ιστορίες δρόμου και καρέ από vintage road movies, μια αγριεμένη Σοφία Λόρεν αν είχε προλάβει να παίξει Tarantino και ένας, εχμ, απίθανος πρωταγωνιστής, ο Fernando Torres. Λίγο miscast, Steven Klein. Αλλά μπορεί να είναι και ιδέα μου. 2004.

Όταν έχεις τη Laetitia Casta και μπλε νερά, καμιά φορά το styling σε παίρνει να είναι και πιο απρόσεχτο. Είμαστε ακόμα στο 2004.

Το 2005 συνεχίστηκε ποδοσφαιρικά με τον Christiano Ronaldo να απλώνει την κυριαρχία του σε χώρους που φαινόταν ότι τον γοήτευαν ανέκαθεν – φυσικά εγώ, σε αυτή τη φωτογράφιση με κεντρικό θέμα εικονογράφισης τους desert chic Μπόνι και Κλάιντ, βλέπω στη θέση του τον Beckham.

Από τις καλύτερες καμπάνιες αυτή του 2006 με τη Sienna Miller και τις ασπρόμαυρες πόζες της, αλλά πάλι, δεν θα χρειάστηκαν πολλές υπερωρίες meeting και brainstorming για να σκεφτούν οι executives ότι το κορίτσι που σέρνει πίσω της την Carnaby Street σε όλα τα 00s και τα 10s και τα λονδρέζικα Pepe θα ήταν ταμάμ.

Το αγαπημένο αμερικανικό θέμα της φίρμας με τα σκονισμένα αυτοκίνητα και τα δράματα με φόντο τους κάκτους βρίσκει το 2008 ιδανικό πρωταγωνιστή το πληγωμένο βλέμμα του Ashton Kutcher, που στοιχηματίζεις ότι είναι άτυχος στον έρωτα, με έναν πολύ country τρόπο.

Ένα κουλ παρεάκι με τη βασίλισσα του κουλ και ήδη icon Alexa Chung. To 2010 οι φωτογραφίες μιμήθηκαν το στυλ του μοντέλου και η δουλειά του συνεργείου έγινε ένα τσικ πιο εύκολη.

Jon Kortajarena και Anne V εξωραΐζουν τη ζωή στα trailer park. Τουλάχιστν έτσι το βλέπω εγώ που γοητεύομαι από τα trailer parks και τσιμπάω, το ομολογώ, με τη σημειολογία της παρακμής, τα λαϊκά Jersey girls και χαλί το The River του Boss. 2011.

Ακόμα ένα πάρτυ το 2011, αυτή τη φορά λονδινοκεντρικό (γενικά ευδιάκριτες οι δύο τάσεις δεξιά και αριστερά του Ατλαντικού στις καμπάνιες) με τζαμάρισμα και μπίρες, απευθείας από τη ροκενρόλ παράδοση της Αλβιόνας.

O τίτλος από εδώ

******* Αυτή την Πέμπτη, στα Pepe Jeans franchise (Ευαγγελιστρίας 12, στο κέντρο) party gathering για τα 40 χρόνια της φίρμας, από τις 5.30 μμ έως 9.00 μμ. Εμείς θα πάμε! *******