this crowded desert called Paris

Πέρυσι πριν τις μεγάλες πυρκαγιές επί δύο βδομάδες προσπαθούσα να θυμηθώ το τραγούδι που έπαιζε στο αμάξι ένα τρομερά ζεστό μεσημέρι καλοκαιριού, χρόνια πριν (μιλάμε για 90s), καθώς πήγαινα για μπάνιο στο Κόκκινο Λιμανάκι με μια παρέα που φυσικά έχω να δω χρόνια αλλά τους σκέφτομαι πολύ συχνά – όπως όλες τις Χρυσές Εποχές στις ζωές μας. Θυμόμουν το αυτοκίνητο, πολύ μικρό και με χαλασμένο στην κατάλληλη συγκυρία τον κλιματισμό, θυμόμουν ποιοι και πόσοι ήμασταν μέσα (πιο πολλοί από το επιτρεπτό), θυμόμουν ποιος έβαζε μουσική και τι είδους (χορευτικά remixes κλασικών κομματιών), θυμόμουν τις συζητήσεις, τι μαγιό φορούσα, τους κύκλους που κάναμε μέχρι να βρούμε την παραλία, με λίγα λόγια τα πάντα εκτός από αυτό το γαμωτραγούδι που έπαιζε ατελώς στο μυαλό μου και το σκεφτόμουν κάθε μέρα.

Κατά τον ίδιο τρόπο, πριν δω την capsule collection Cameo σκεφτόμουν μήπως να κάνω το μαλλί της Taylor LaShae (… το οποίο, κατά σατανικό τρόπο, έμοιαζε πολύ με το μαλλί που είχα εκείνη την αφόρητα ζεστή μέρα στο αυτοκίνητο προς Νέα Μάκρη) – μετά από λίγες μέρες και αρκετό ινσταγκραμικό stalking την είδα στο Παρίσι, δηλαδή τον φυσικό της χώρο, να πίνει καφέ, να διαβάζει εφημερίδες, να κάνει βόλτες και να ποζάρει μπροστά από κάτι φανταστικές μπαλκονόπορτες για τα καινούργια Nidodileda.

Τα οποία είναι ακόμα πιο λεπτομερή στα κεντήματά τους, ακόμα πιο bohemian rock στις μαύρες διαφάνειές τους, ακόμα πιο flapper με τα κρόσια και τα κιμονό τους και γενικά συνδυάζουν ένα πολύ σύγχρονο boho (για το οποίο Τόνια και Νάντια είναι έτσι και αλλιώς γνωστές) με την πολυτέλεια της Πόλης των Πόλεων των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Η Taylor, η λατρεια της οποίας ξεκίνησε από αυτό το μικρό έργο τέχνης και θα συνεχίζεται μάλλον επ’ αόριστον, παρότι Τεξανή ενσαρκώνει από την κορφή μέχρι τα νύχια το πιο ιδανικό κλισέ που έχεις στο μυαλό σου για τις γαλλίδες οπότε ταίριαξε τέλεια με τον πιο “ενήλικο” hippie chic προσανατολισμό που είναι εξαρχής σήμα κατατεθέν των συλλογών Nidodileda (και που μπορείς πολύ εύκολα να μετριάσεις αν συνδυάσεις τα ρούχα τους με Doc Martens – στα editorials των μεγάλων περιοδικών, όταν μεσουρανούσε το grunge η πρόταση ήταν στοιχεία 70s συνδυασμένα με λεπτομέρειες 20s και 30s στο styling και το μακιγιάζ, και έτσι πετύχαιναν ένα πιο ονειρικό αποτέλεσμα, κάπως σαν να συναντούσε η Courtney Love τις ηρωίδες του Φιτζέραλντ. Ναι τι θέλευε, το είχα ψάξει πολύ τότε το πράμα ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ).

Στο site των κοριτσιών θα βρείτε και εκπτωτικά κομμάτια από παλιότερες συλλογές – πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ρούχα τους είναι σε φαρδιά γραμμή, για να “περιορίζονται” σε όγκο από ζώνες, και ιδανικά για layering λόγω των πολλών διαφανειών.

Το τραγούδι εκείνο ήταν ένα remix του Thinking of You των Sister Sledge.

*** Οι υπέροχες φωτογραφίες είναι της Amberly Valentine ***