Η Nancy Upton γρονθοκοπά την πολιτική ορθότητα, τη μόδα και τον χιπστερισμό με το ένα της χέρι, το χέρι που ο διαιτητής σηκώνει ψηλά στον αέρα εν μέσω ζητωκραυγών καθώς το κουδούνι τη βρίσκει νικήτρια – με νοκ άουτ. To saga έχει ως εξής: η American Apparel, με βαριά χιπστερική ιστορία αισθητικής Terry Richardson, σεξιστικούς, αλλά πάντα χίπστερίζοντες, διαγωνισμούς για τα καλύτερα οπίσθια και εξειδίκευση, κατά τους πολεμίους της, στην εκμετάλλευση και μυθοποίηση του κοριτσίστικου σώματος και την ανάδειξη της αποστεωμένης σιλουέτας ως του απόλυτου προτύπου της εναλλακτικής μόδας, προκηρύσσει διαγωνισμό για τη νέα σειρά “για παχουλές” που ετοιμάζει (κατ’ εμέ, δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς προκειμένου να κλείσει τα στόματα που μιλούσαν για ανορεξικά μοντέλα στις καμπάνιες της): η νικήτρια θα αναδειχτεί μέσω διαδικτυακής ψηφοφορίας . Η Τεξανή Nancy Upton, που δεν εγκρίνει τις τακτικές της συγκεκριμένης εταιρείας, θεωρεί την κίνηση στάχτη στα μάτια, και φωτογραφίζεται σε πόζες ειρωνικές για να τους τις τρίψει στη μούρη, θέλοντας να σχολιάσει με τις λήψεις που την εμφανίζουν να καταναλώνει junk με πολύ σέξυ τρόπο, ότι η ομορφιά δεν πρέπει να σχετίζεται ούτε με τα κιλά ούτε με την έλλειψή τους. Η Nancy, το περίμενες, πες, προηγείται σε ψήφους, αλλά δεν θα ζήσει το τροφαντό αμερικανικό όνειρο του plus sized model επειδή “κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο στα πιστεύω της – είναι δυνατόν τη μια στιγμή να κοροϊδέυει την εταιρεία και την άλλη να γίνει το μοντέλο της, κρύβοντας κάτω από το χαλί τους λόγους για τους οποίους δήλωσε συμμετοχή;”. Ναι, έχεις μπροστά σου μια περίπτωση σημειολογικά βαριά (λογοπαίγνιο εσκεμμένο, ευχαριστώ). H σχέση σου με το φαγητό (… ερωτική, κατά τους σεφ, ψυχαναγκαστική για τους ανθρώπους με διατροφικές διαταραχές), η λατρεία ή απέχθειά σου για το στυλ ακριβά μακό-κάλτσες-λάγνα μάτια και η αντίδρασή σου στην πίεση που τυχόν ασκεί πάνω σου η μόδα, είναι όλα διπλωμένα κάπου μέσα στην πρωτοβουλία της Nancy Upton.
Photos: Shannon Skloss
2 Comments