Δυο φίλες μας που θα υπακούσουν εντολές χωρίς να χαχανίζουν (… ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα είναι πρόθυμες να πάρουν πολύ σοβαρές πόζες, αγέλαστες, και από άκαμπτες έως χορευτικές, αναλόγως τι θα ζητηθεί) και οι περιβόητες “καλές ιδέες” που πολλοί έχουν αλλά λίγοι υλοποιούν καμιά φορά είναι αρκετές, γενικώς, και ακόμα περισσότερο στο θεματάκι μόδα. Βλακώδες κλισέ, αλλά το παν είναι να υπάρχει ένα κάποιο γούστο.
Η Στέλλα Παναγοπούλου λέει ότι βοήθησε και το γεγονός ότι η Κατ και η Μαρία είναι εντελώς διαφορετικές οπτικά μεταξύ τους – και ε ναι, τη μεγάλη διαφορά την κάνει το μαλλί και η αντίθεση μακριάς αναγεννησιακής κοκκινωπής μπούκλας που μοιάζει να μην έχει περίγραμμα και αυστηρού μαύρου εντελώς γεωμετρικού καρέ. Στόχος του styling (… δεν τρελαίνομαι για τον όρο, αλλά και πώς να το πεις, δέχομαι προτάσεις, αλλά θα σκεφτώ και εγώ) ήταν πρώτα ο μινιμαλισμός και μετά το ανδρόγυνο, αν και κακά τα ψέματα, η Στέλλα έχει πάντα το ανδρόγυνο στο μυαλό της και ας μην το ξέρει. Προφανώς προτεραιότητα δεν είχαν τα χρώματα (… επειδή, για τη Στέλλα μιλάμε παιδιά) αλλά οι φόρμες και το να δημιουργηθεί, πρωτίστως από τα ίδια τα ρούχα και δευτερευόντως από τις πόζες, τρισδιάστατη εντύπωση.
… Πράγμα το οποίο ενέτειναν και οι φωτογραφίες της Ιωάννας Σφίγγα, που βρήκε τις επιλογές των κομματιών εντελώς του γούστου της και τράβηξε δυο κορίτσια άβαφτα, με εκφράσεις προσώπου σε ηρεμία και καμία γκριμάτσα, σε εντελώς απέριττο μπακγκράουντ και πρόσθεσε μερικές γεωμετρίες (κυρίως τρίγωνα. Την κόβω να της αρέσουν πολύ τα τρίγωνα).
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπεις: Τα ρούχα είναι κυρίως Digitaria, και κάποια από τις ντουλάπες των κοριτσιών.
2 Comments