Δεν γίνεται να ζούσες τα δυο τελευταία χρόνια στην Αθήνα και να μην παρατήρησες πώς εξαπλωνόταν στους κοντινούς σου κύκλους το swing, σαν τη μαρμελάδα σε φέτα τοστ λίγο ζεσταμένη στη φρυγανιέρα.
Μιαμ. Η Πέννυ Μπαλτατζή και το γκρουπ της The Swinging Cats ήταν από τα καλά της ανάδυσης του swing στον αφρό – άλλωστε δεν περίμενε τη ρετρομανία για να τραγουδήσει: ο Φοίβος Δεληβοριάς την είχε διαλέξει ανάμεσα σε 100 τραγουδίστριες για opening act, και στην οντισιόν είχε τραγουδήσει μεταξύ άλλων το “Ne me quittes pas”. Το παρουσιαστικό της δεν σε προετοιμάζει για τη φωνή της σόουλ ντίβας που βγάζει με χαρακτηριστική άνεση, αλλά τέτοιες εκπλήξεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες.
Από live η Πέννυ δεν ήταν φειδωλή. Οι παλιοί έλεγαν άλλωστε ότι ο καλλιτέχνης είναι για τη σκηνή, οποιαδήποτε σκηνή, ακόμα και αν το κοινό από κάτω είναι δέκα άτομα, που λέει ο λόγος. Την Πέννυ, ευτυχώς, ήθελαν πάντα να τη δουν πολύ περισσότεροι.
Photos: www.spiritualstudio.com
3 Comments