6. Arcade Fire – Reflektor
Μπορώ να καταλάβω τους πάντες, αυτούς που το μίσησαν, αυτούς που το λάτρεψαν, αυτούς που το σνόμπαραν, αυτούς που είπαν ναι μεν αλλά. Αυτοί που το μίσησαν απλώς δεν έχουν αυτιά ή δεν το άκουσαν, ας μην κρυβόμαστε, οι άνθρωποι δεν ακούνε πια άλμπουμ. Αυτοί που το λάτρεψαν ήταν έτοιμοι να το λατρέψουν, συνήθως έτσι λειτουργούν αυτοί, λατρεύουν ανεξαρτήτως αντικειμένου. Αυτοί που το σνόμπαραν το έκαναν απλώς γιατί είναι κουλ να σνομπάρεις κάτι για το οποίο συζητάνε όλοι, δεν υπάρχει κανείς απολύτως άλλος λόγος να σνομπάρεις αυτό το άλμπουμ. Οι ναιμεναλλάδες είναι από καλοί ακροατές ως ναιμεναλλάδες έτσι κι αλλιώς.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, το Reflektor είναι ένα καλό άλμπουμ από όποια μεριά και να το δεις. Είναι ιδιαίτερο όπως και να έχει. Είναι σίγουρα κάτι που δεν μπορείς να αγνοήσεις. Σε εκνεύρισε το promotion του; Μαζί σου. Σου τη σπάει όλο αυτό το hype; Μαζί σου. Φοβάσαι ότι οι Arcade Fire θα γίνουν οι νέοι U2; Μαζί σου. Δεν σου άρεσε; Μόνος σου. Το άκουσα με την χειρότερη προδιάθεση που μπορεί να έχει κάποιος αλλά με νίκησε. Ήθελα να μην μου αρέσει αλλά έχασα. Το Reflektor είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ.
Για να είμαστε ξηγημένοι, οι LCD μ’ αρέσουν περισσότερο από τους Arcade Fire. Όταν έμαθα ότι ο James Murphy θα έκανε την παραγωγή σκέφτηκα ότι θα τους κάνει μια χαψιά αλλά τελικά ο Murphy είναι πιο έξυπνος από αυτό. Το πάντρεμα είναι εξαιρετικό αν και όχι, ο Murphy δεν είναι Brian Eno. Άλλωστε το κατόρθωμα του Eno με τους U2 είναι μεγαλύτερο γιατί απλώς είχε στα χέρια του μια σαφώς χειρότερη μπάντα από τους Arcade Fire. Κι έτσι όμως, η παραγωγή έχει χειρουργικά, σχεδόν υποσυνείδητα διορθώσει ότι ήθελε διόρθωμα, έβαλε beat αλλά όχι τόσο ώστε να καπελώσει το αποτέλεσμα, “καθάρισε” τον ήχο και κυρίως φαίνεται να απελευθέρωσε την μπάντα δίνοντάς της αυτό που της έλειπε: Αυτοπεποίθηση να τολμήσουν και να πειραματιστούν. Αυτοπεποίθηση ότι ίσως γίνουν οι U2 των 10ς χωρίς τον Bono.
Για μένα αυτό είναι το δεύτερο καλύτερο άλμπουμ τους, δεν είναι σαφώς Funeral και ούτε πιστεύω ότι θα πλησιάσουν ποτέ σε τέτοια ύψη, είναι όμως ό,τι και να λένε ένα εξαιρετικό, τολμηρό και εν τέλει συναρπαστικό άλμπουμ. Αν έχεις αυτιά that is.
Αν σου άρεσε το “Reflektor” follow: @ludopatini
1 Comment