Για σένα που έχεις να δεις την Kirsten Dunst ωραία ντυμένη από τότε που ο Νοέμβριος θεωρείτο φθινόπωρο: Λευκό μακρύ Chanel, που δεν μπορούσε να φοράει τότε που ο Johnny Borrell την έσερνε στο Hawley Arms στο Camden (θα σκούπιζε βλέπεις τα ροκ ξερατά από το πάτωμα) σε φωτογραφικό background το πάντα σικ ΠΑΟΚ είσαι.
Αυτό το χρώμα πάντα το αγοράζω και ποτέ δεν το φοράω γιατί μοιάζω με ηρωίδα της Σαρλότ Μπροντέ που αργοπεθαίνει από κάτι που την κάνει χλωμή. Η Rachel Bilson όμως σφύζει από υγεία στο Chanel της.
Γεια σου Mila Kunis, που μοιάζεις με την έκφυλη δίδυμη της από πάνω. Ωραίο το Chanel Resort σου. Και ποδιά οικοτροφείου να φορούσες, πάλι έτοιμη για συνουσία σε αχυρώνα θα φαινόσουν.
Μερικές γυναίκες ευτυχώς για μας τις recessionistas είναι εδώ για να αποδεικνύουν ότι το στιλ δεν εξαγοράζεται (για περρισσότερα κλισέ, ανατρέξτε και σε άλλα posts). Chanel ξεchanel, Αμπράμοβιτς ξεαμπράμοβιτς, γκαλερί ξεγκαλερί, η πάμπλουτη Daria Zhukova παραμένει Μαρία Μενούνος του φτωχού.
Μου είναι τόσο απεχθές αυτό το απόλυτο τίποτα που ανιχνεύεται χημικά στην τελευταία σταγόνα του ιδρώτα της Kate Bosworth που και το χρέος του Darfour να ρύθμιζε εν μία νυκτί, καλή κουβέντα από το στόμα μου δεν θα άκουγες για το (μάντεψε) Chanel της.
Αν μέσα σε 4 χρόνια και μετά από δυο μωρά ανακάλυπτα ότι ο άντρας μου είχε ξώγαμο και σχέση με crossdresser ανδρόγυνο είδωλο κατηγορίας Τέλος Αλφαβήτου, και εγώ ολόκληρη ντουλάπα Chanel θα απαιτούσα, Gwen Stefani.
Την αγαπώ τη Rose Mc Gowan το υποψιάζεσαι, αλλά το φόρεμα το έχασε το υπόλοιπο θέμα προσπαθώντας (και πετυχαίνοντας) να βρει τον ιδανικό τρόπο για να στηρίξει κατά πώς πρέπει το αλαβάστρινο στήθος.
Κλασική περίπτωση first the gays, then the girls, που έλεγε και η Σαμάνθα. Για τους γκέι δεν ξέρω, αλλά εγώ όσο εκκεντρική/κομψή/whatever και να τη δω την Chloe Sevigny πάντα τη φαντάζομαι με τον Vincent Gallo στη σκηνή EKEINH του Brown Bunny.
Από το Museum Of Contemporary Art και το φουλ του Σανέλ γκαλά του σε πάω πάλι LA, δυο στενά πιο κάτω, στο Academy of Motion Picture Arts and Sciences Governors Awards. Θαύμασε τώρα τη Hilary Swank και το τούλι για το Χριστούλη που διάλεξε, το οποίο κρεμάει μονόπαντα. Σαν μπουκάλι κρασί που είχες στο σπίτι σου και το πας δώρο επιχειρώντας να το καμουφλάρεις με χαρτί περιτυλίγματος που δεν έχεις το ταλέντο να τυλίξεις. Marchesa.
Οι προσπάθειες της Natalie Portman να βάλει τα καλά της πάντα με συγκινούν γιατί διακρίνω μέσα τους μια κοπέλα που από το ελεύθερο στη Γαύδο πέρασε τρεκλίζοντας στα δωδεκάποντα στον χορό των ντεμπυτάντ. Lanvin.
Heather Graham σε πόζα είμαι τόσο όμορφη – με έναν πάλλευκο τρόπο – που ακόμα και αυτό το οκαζιόν στράπλες δεν μπορεί να με καταδικάσει. Πόσο αληθές.
Γίνεται να μοιάζεις με μια ακόμα πιο λαϊκιά Eva Longoria; Είναι δύσκολο, αλλά με πολλή προσπάθεια η Marisa Tomei το κατάφερε, χρειάστηκε μόνο το πιο wtf? Westwood του κόσμου.
Αναζωογονητική Elle Fanning ντυμένη αειπάρθενος κολλεγιόπαις (Valentino, και πάρε μια γεύση πώς θα ντύνω την κόρη μου), μίνιμαλ Sofia Coppola sexy librarian φάση και ο Stephen Dorff στον ρόλο του μπαμπά που παρακάηκε στο σερφ.
Τζίζας Κράιστ, 50 plus η Sharon Stone, στήθος μπροστά, ώμοι πίσω, ή πώς να αποστηθίσεις το Εγχειρίδιο Πόζας που δεν ξεφύλλισε ποτέ η Kate Moss. Work it little mama, που λέει και ο Mickey Avalon.
Photos: zimbio.com, JustJared, ChinaDaily
1 Comment