List Of Demands

Αν σας έχει τύχει να βρίσκεστε σε ένα πολυκατάστημα/ένα mall/μια high street αλυσίδα/ένα bazaar ακριβών ρούχων/κάπου που ψωνίζει πολύς κόσμος τέλος πάντων, και εκεί που χαζεύετε τις στίβες των ρούχων ή τις παραφορτωμένες κρεμάστρες να δείτε μια υπέροχη γυναίκα μια οπτασία μια βασίλισσα του στυλ να μπαίνει, να διαλέγει αποφασιστικά ένα ρούχο, να το πηγαίνει στο δοκιμαστήριο με σταθερό βήμα και αυτομάτως να αρχίσετε να αμφιβάλλετε που το απορρίψατε λίγο πριν, μη σας πω να αρχίσετε και να το θέλετε απεγνωσμένα γιατί ΚΑΤΙ ΘΑ ΞΕΡΕΙ Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ, πρώτον, είστε δικοί μου άνθρωποι.

Δεύτερον, θα καταλάβετε αυτό που έχω πάθει με τη σειρά ρούχων που σχεδίασε η Alison Mosshart για τη φίρμα R13. Ας ξεκινήσουμε από το ότι δεν φοράω ποτέ μα ποτέ φούτερ. Τόσο πολύ δεν μπορώ τα φούτερ, που έχουμε φτιάξει κάτι ωραιότατα, πολύ κουλ φούτερ για το δισκάδικό μας το Syd Records και δεν έχω φορέσει κανένα, ούτε μισή φορά. Το φούτερ με πνίγει λόγω της κλασικής, σχετικά ψηλής λαιμόκοψης, με ζεσταίνει, μου προσθέτει όγκο (… που δεν τον χρειάζεται το μικρό μου κεφαλάκι), και άσε που δεν ξέρω τι να κάνω με το λάστιχο, αν δεν είναι ξεχειλωμένο – τέλος πάντων, εν πολλοίς, το φούτερ δεν είναι για εμένα.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, τα φούτερ της Alison, τα φωτογραφημένα μέσα στο ανάστατο δωμάτιο ξενοδοχείου, με το ανακατεμένο μαλλί της και την κιθάρα της, θέλω να τα φορέσω. Γιατί; γιατί προφανώς με παρασύρει η πίστη της στο ροκενρόλ, και το ότι είναι τόσο true to form που λένε και στο χωριό μου ώστε να ψάξει όλα τα δωμάτια των ξενοδοχείων του Μανχάταν που ΔΕΝ είχαν ανακαινιστεί, μέχρι να βρει κάποιο ιδανικό για να φωτογραφήσει τα ρούχα, κάποιο που να της θυμίζει το Chelsea Hotel στο οποίο τόσες φορές είχε μείνει με τον Jamie Hince, ως Kills.

Τα λεοπάρ σακάκια (… που γράφουν το όνομά μου) είναι αναφορά στον Elvis και την πιο εσωστρεφή (ή “κατηφορική”) περίοδό του, ενώ τα prints των πουλόβερ και των sweaters τα σχεδίασε η ίδια με τη βοήθεια του Chris Leba, designer των R13.

Επίσης όπως βλέπετε τα skinny jeans δεν τα αλλάζει με τίποτα.