Την εύθραυστη αστή με τα σπασμένα φτερά, ξενυχτισμένη πάνω από 3 πάγους και ένα διπλό σκοτς που το αλμυρίζει με λίγο κλάμα. Την ντεμπιτάντ που κάνει θριαμβευτικά την είσοδό της στους κύκλους με φιλόδοξο βήμα, μόνο και μόνο για να την τσαλαπατήσει ο ακατάλληλος λίγα cut αργότερα. Την οικοδέσποινα της βίλας στον ωκεανό που χαράζει με τα τακούνια το σανίδι της βεράντας υπό το κουρασμένο βλέμμα των παράλληλων εραστών και των εργατών στον κήπο. Τη χρεοκοπημένη κληρονόμο που ξέμεινε με μόνη περιουσία την ψιλόλιγνη απάτη στον καθρέπτη, την άσπρη οστεώδη κλείδα και την εξοχική κατοικία στην παρηκμασμένη λουτρόπολη. Τις νωθρές ηρωίδες του Fitzgerald, τόσο decadent που ζήλευες, τόσο βλοσυρές που σάστιζες, τώρα ξέρεις πώς να τις ντύσεις. Ο πάγος ποτέ δεν έκρυβε τέτοια πάθη, o Δημήτρης Πέτρου είναι ο μόνος που του επιτρέπεται να συνδυάσει σατέν λεπτομέρειες με δαντέλα, και αυτό το φόρεμα είναι από τα κομμάτια της σεζόν.
Όπως και αυτό.
Photos thanx to the girl.
Pingback: Dimitri Petrou | Δημητρης Πέτρου | Συνέντευξη | ελληνες σχεδιαστες μοδας