Υπολοχαγός Natachef

Η Νατάσα είναι εργαζόμενη, τραγουδίστρια και καλή μαγείρισσα. Φέτος την άνοιξη αποφάσισε να κάνει δίαιτα, μια δίαιτα όμως καθ’ όλα σωστή και λογική, την οποία καταγράφει στο πολύ ενδιαφέρον site της. Βρίσκω τόσο την ιδέα όσο και το παράδειγμα ενός υγιούς κοριτσιού τουλάχιστον ενδιαφέροντα, και της παραχώρησα το Fashionism να μας μιλήσει για το προτζεκτάκι, καλοκαιριού παρόντος κανονικότατα πλέον.

Αποφάσισα ν’ αρχίσω δίαιτα όχι για να μοιάσω στα κορίτσια των περιοδικών ούτε για να τιμήσω τη νέα μόδα με τη μέση έξω, αλλά για να επανέλθω στα κανονικά μου κιλά, από τα οποία είχα ξεφύγει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Τα κανονικά μου κιλά τα ορίζω ως τα κιλά που είχα στο μεγαλύτερο διάστημα της ενήλικής μου ζωής, αυτά που μου επιτρέπουν να φοράω τα περισσότερα ρούχα στην γκαρνταρόμπα μου.

Εντοπίζω την αιτία του κακού στη νέα δουλειά που έπιασα το διάστημα αυτό. Φουλ τάιμ δουλειά γραφείου συν ένα με δύο βράδια την εβδομάδα σε προβολές και λοιπές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Από 37μιση ώρες που έλεγε το συμβόλαιο έγιναν στο «φορτωμένο» διάστημα Οκτωβρίου -Απριλίου σίγουρα πενήντα. Συν οι «εξωσχολικές» μου δραστηριότητες: το πρώτο δίμηνο που ξεκίνησα έπαιζα στο θέατρο δύο φορές την εβδομάδα και έκανα και 3 λάιβ. Πέρα όμως από το ωράριο, το μεγαλύτερο ζόρι ήταν η ίδια η φύση της δουλειάς: διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, συντονισμός ολόκληρου κινηματογραφικού φεστιβάλ από μένα, που δε μπορώ να τακτοποιήσω ούτε το συρτάρι με τις κάλτσες μου. Ένεκα όμως οικονομικής κρίσης έσκασα και κολύμπησα. Και τα κατάφερα: το φεστιβάλ έγινε, οι ταινίες ήρθαν, οι καλεσμένοι επίσης, no major fuck-up. Αλλά μέσα σ’ όλο αυτό παραμέλησα εγκληματικά τον εαυτό μου: τον πρώτο χρόνο δεν έκανα καθόλου γυμναστική – ήμουν τόσο αγχωμένη που έμενα στο γραφείο μέχρι τις 9 το βράδυ για να βεβαιωθώ ότι δεν έχω αφήσει εκκρεμότητες- κι έτρωγα απ’ έξω σχεδόν όλα τα γεύματα της ημέρας. Άρχισα να πίνω καφέδες, εγώ, που μια ζωή έκανα ομοιοπαθητική, για να μπορώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά τα πρωινά. Μέχρι που, λίγο πριν το φεστιβάλ, παρέλαβα τα ρούχα μου από το καθαριστήριο και ανακάλυψα με τρόμο ότι δε μου έκαναν όχι τα παντελόνια, αλλά ΤΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ.

Μετά απ’ αυτό το πρώτο σοκ άργησα ν’ αντιδράσω: ανέβαλα τη δίαιτα από τουλάχιστον από την επομένη της Πρωτοχρονιάς του 2012, εξ’ ου και το πιο πετυχημένο μου τουήτ

Πέρισυ την Άνοιξη ήθελα απλά να κάνω βόλτες και να κάνω κάτι δημιουργικό. Και έκανα, κι ήταν τόσο ωραία μετά από τη «χειμερία νάρκη» του χειμώνα. Ευτυχώς το σάρι «κόβει» με τα ντραπέ του. Το καλοκαίρι είχα πει ότι ήταν η ευκαιρία να κάνω ό,τι δεν είχα κάνει όλη τη χρονιά, μεταξύ αυτών και δίαιτα, αλλά δεν έκανα τίποτα. Άλλωστε, ήταν ουτοπικό να το καταφέρω. Τι να πρωτοκάνεις σε 3 εβδομάδες άδεια; Απλώς ξεκουράστηκα, σχετικά. Το Σεπτέμβριο ξεκίνησα ξανά γιόγκα και έκανα τρομερές προσπάθειες να φεύγω στην ώρα μου για να μη χάνω τα μαθήματα. Γράφτηκα και γυμναστήριο και πήγαινα κι εκεί και έτρεχα λίγο στο διάδρομο. Αλλά όσο περνούσε ο καιρός τόσο πύκνωναν οι εκδηλώσεις και αναγκαζόμουν να χάνω μαθήματα. Τα Χριστούγεννα είχα 2 εβδομάδες άδεια κι είχα πει να πηγαίνω να τρέχω κάθε μέρα, μιας και δε θα είχα τον καθημερινό βραχνά του γραφείου. Αλλά αρρώστησα με 39 πυρετό, πράγμα που είχα να πάθω έως και δεκαετία.
Η περίοδος Ιανουάριος Απρίλιος ήταν, αναμενόμενα, η πιο φορτωμένη. Μέσα σε όλα δέχτηκα την πρόταση να μαγειρέψω στο εστιατόριο της γκαλερί Breeder, οπότε πλέον και κάποια Σάββατά μου ήταν γεμάτα.  Σε αυτό το σημείο να πω ότι μου είχε λείψει πολύ το μαγείρεμα, που είχα σχεδόν εγκαταλείψει από τότε που έπιασα δουλειά. Το είδα σαν ευκαιρία να ξανασχοληθώ με κάτι που αγαπώ πολύ και που μου είχε λείψει. Να πω ότι και η κουζίνα του σπιτιού μου, όπως και όλο το σπίτι, είναι πολύ μικρή.

Τέλος πάντων, τελείωσε το φεστιβάλ κινηματογράφου, τελείωσαν και τα μαγειρέματα στη Breeder, ήρθαν οι διακοπές του Πάσχα, κι ήρθε και η πρόταση να εμφανιστούμε με τις Berlin Brides στο Up Festival στο Άνω Κουφονήσι. Horror and delight! Αυτή ήταν η αφορμή να ξεκινήσω τη δίαιτα που είχα τόσο καιρό αναβάλει. Το αποφάσισα την ημέρα που ανακοινώθηκα το λάιβ, Δευτέρα του Πάσχα. Και από Τρίτη ξεκίνησα.

Σήμερα κλείνω τις δύο εβδομάδες και το εγχείρημα πάει μια χαρά. Θέλει αρκετή οργάνωση για να προγραμματίζω τι θα μαγειρέψω κάθε μέρα, να το ετοιμάζω και να το έχω μαζί μου στη δουλειά, και, παράλληλα, να βρίσκω χρόνο για γιόγκα, γυμναστική, κολύμπι και τα συναφή. Και για κάποιες εξόδους, γιατί έχουμε και μια κοινωνική ζωή. Αν σε όλα αυτά προσθέσω και τις πρόβες για τα λάιβ γίνεται σχεδόν mission impossible αλλά ευελπιστώ να τα καταφέρω και μέχρι τέλη Ιουλίου να έχω επανέλθει στις φυσιολογικές μου διαστάσεις. Δε θα είμαι σούπερ fit, το ξέρω, δε θα προλάβω να γίνω ο εγχώριος θηλυκός Iggy Pop, δεν το κόβω να φοράω σορτσάκια και ξώμεσα, ούτε να περιφέρομαι με το μπικίνι χωρλις να ρουφάω την κοιλά μου, αλλά τουλάχιστον δε θα χρειάζεται να ντύνομαι Ντέμης Ρούσσος, όχι από άποψη, αλλά από ανάγκη.

Για να το γίνει όλο αυτό απολαυστικό και όχι τιμωρία έχω επιστρατεύσει όλη μου τη δημιουργικότητα ως μαγείρισσα (στα πλαίσια του περιορισμένου μου χρόνου) και φτιάχνω κάθε μέρα πράγματα ευχάριστα στη γεύση αλλά και στην όψη. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συνέχεια της περιπέτειάς μου εδώ:  http://natachef.com/

 

******* Η επιλογή των φωτογραφιών έγινε με καθαρά υποκειμένικά κριτήρια και γούστο Fashionism στο φαγητό. Για να δείτε όλα τα μενού, μπαίνετε στο site της Νατάσας.