Dogma girls

Δεν θα κάνω μακροσκελή εισαγωγή – μπορώ, αλλά δεν θέλω. Θα πω μόνο ότι πήγα σε μια επίδειξη. Κάποια κομμάτια τα ήθελα (hint hint αυτό με την παγέτα). Δυο κορίτσια ήταν και αυτά στην ίδια επίδειξη. Kαι μας κάνουν την τιμή να μας τα πουν, καλύτερα. Είναι η δημοσιογράφος Μία Κόλλια και η Χαριτίνη Φαμέλη σε ένα σπάνιο guest editing για τη συλλογή Dogma, του Δημήτρη Πέτρου. Voila.

“Με ταξίδεψε στο παρελθόν και το μέλλον. Το παρελθόν μιας παρένθεσης επιδείξεων μόδας στην ελληνική πραγματικότητα, κάπου μεταξύ 1990 και 2000, όταν οι ταλαντούχοι του τότε σχεδιαστές, ολοκλήρωναν μια ιδέα, την παρουσίαζαν, ήταν ρούχα με άποψη και εικόνες που ζηλεύαμε από την εμπειρία των «έξω». Το μέλλον, των Ελλήνων που θέλουν και επιμένουν, στην χώρα του «ποτέ» να δημιουργούν με αρχή, μέση και τέλος σε μια ατμόσφαιρα του σύγχρονου σήμερα και του ελπιδοφόρου αύριο.

Στο βυρσοδεψείο που με δυσκολία έβρισκες –εκτός και αν ο σοφέρ σου είχε iPad με την κουκκίδα εκεί να σου δείχνει τον προορισμό και πάλι, μια στροφή μπρος πίσω ανάμεσα στα αγαπημένα αδέσποτα που σε φώτιζαν τελικά, θα την έκανες- και που όμως, μόλις πάρκαρες ανάμεσα στο πλήθος των υπόλοιπων τετράτροχων έμπαινες αμέσως στην ατμόσφαιρα.

Κεριά και πολύ φως από τις φλόγες τους και στάλες από την οροφή να θυμίζουν ότι η ζωή είναι πυρ, ύδωρ και γυνή που θα εμφανιζόταν  λίγο μετά. Και η μόδα, το ίδιο. Οι άνδρες του Δημήτρη Πέτρου φορούν τα γιλέκα τους, άψογα ραμμένα, έτσι ώστε να μην κρύβουν τα τατουάζ της επιλογής τους. Φορούν όμως και σακάκια με υφάσματα να υποκρίνονται τον ρόλο της φούστας –της «ήμι-φούστας», just to remind us ότι το αρσενικό μας μπορεί να υποδύεται όποιον ρόλο εκείνο αποφασίσει. Φορούν όμως και ημίπαλτα, με πιέτες να πέφτουν απαλά και διακριτικά στην πλάτη, δημιουργώντας ένα υπέροχο εφέ που θα ταίριαζε και σε έναν δανδή των ‘10’s. Για να συνοδεύσουν εκείνες τις αιθέριες γυναίκες που ενδύονται μουσελίνες κλασικές μέχρι το γόνατο ή μακριές που συμπαρέσυραν τα νερά του μπετόν: τα φορέματα φώναζαν τη μαγευτική φωνή της δεκαετίας του 1930, όταν η ποιότητα των υφασμάτων, η υφή τους και το χάδι πάνω στις καμπύλες αποπλανούσαν τους σταρ της μεγάλης οθόνης. Πλάι τους, η δύναμη της δαντέλας πάνω από «διαστημικής» υφής παντελόνια θύμιζε ότι, μπορεί και ο νέος αιώνας να είναι γένους θηλυκού. Οι λεπτομέρειες  του μαλλιού, του δουλεμένου με εφέ γούνας αλλά και εφέ του παλιού ξασμένου τρικό κασκόλ της γιαγιάς μας ταξίδεψαν σε πιο κρύες μέρες και πιο κομπλικέ ύφος. Η υψηλή ποιότητα των υφασμάτων μαζί με τις πιο σκληρές πινελιές ήταν το αποτέλεσμα του ζητούμενου – μιας γυναίκας αισθησιακής που μεταμορφώνεται ανάλογα με τη διάθεσή της και τον προορισμό της.

Κορυφαίο φυσικά το τελευταίο, last but not least, φόρεμα του σόου, όλο παγιέτα, σε βαθύ μωβ καφέ, που έκλεψε την παράσταση. Ο τρόπος του, ο τρόπος που κινούνταν πάνω στο σώμα μαρτυρά και τη μαεστρία: η full παγιέτα είναι επικίνδυνη αλλά ο Πέτρου την τιθάσευσε.  Αξιομνημόνευτη εξίσου και η άποψη του απολύτως ερωτικού συνδυασμού των χρωμάτων: μαύρο και απαλό ροζ αυστηρά στις πιο αισθησιακές τους εκδοχές.”

Hosted by Mia Kollia

Photos/collages by Haritini Fameli