Owend

22/05/2013

Η μετακόμιση από το Los Angeles στο Παρίσι μοιάζει γραμμένη στο ριζικό τού Rick Owens: Ένας άνθρωπος που φτιάχνει ένα τέτοιο σπίτι, πώς μπορεί να ζήσει στην Καλιφόρνια; Αυτό το μέρος δεν είναι να το λούζει ο ήλιος της δυτικής ακτής, δεν μπορεί να κοιμάσαι σε αυτή την κρεβατοκάμαρα και να σε ξυπνάνε φωνές σέρφερς.

Ο Rick Owens επέλεξε να μεταναστεύσει από το LA στο Παρίσι, (σαν να λέμε να κόψει τα σουβλάκια και να γίνει vegan), όπου γνώρισε και τη γυναίκα του. Το σπίτι του, όπως και τα ρούχα του, το ήθελε σαγρέ και ακατέργαστο, με “ελαττώματα” στην όψη και κλωστές που κρέμονται. Ήθελε, λέει, να μπορεί ο οποιοσδήποτε να διακρίνει τον σκελετό. Καθόλου δεν του αρέσουν τα πολύ γυαλισμένα και φωτεινά, αντιθέτως, το μινιμαλιστικό goth είναι τόσο πολύ του γούστου του που το ήθελε και για τον χώρο όπου θα ζούσε. Όταν βρήκε αυτό το κτήριο, τα παλιά γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, το 2004, ήταν ένα ερείπιο, με φθαρμένη επίπλωση εταιρείας. 20 χρόνια ήταν ακατοικητο και αχρησιμοποίητο – η μούχλα και η βρωμιά μπορεί να αποθάρρυνε πολύ κόσμο, όχι όμως και τον Owens, που ξήλωσε τα πάντα αφήνοντας γυμνούς τοίχους και πατώματα, έτσι όπως ήταν, με τσιμέντα και μπετά (sic). Στα αντικείμενα τον συγκινεί η παλαίωση, η πατίνα και η αίσθηση που αφήνει πάνω τους ο χρόνος και η χρήση, η οποία δεν μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε καινούργιο, που δεν έχει “ζήσει”.

Το glamorous grunge που καθιέρωσε σε όλες τις δημιρουργικές του πλευρές, από είδη διακόσμησης μέχρι ρούχα, δεν θα μπορούσε να λείπει από το σπίτι: όγκοι και μουντάδα στα πάντα, και όμως πολύ φως. Όπως βλέπεις, το φως σε ένα σπίτι σκούρων, αυστηρών αποχρώσεων, δεν μοιάζει καθόλου με το φως σε ένα σπίτι με παλ, ας πούμε, θεματική.

Κοίτα ας πούμε τις κρεβατοκάμαρες, και πόσο μέσα σε αυτές φαίνονται όλα πρωτόγονα και μασίφ, χωρίς τίποτα έξτρα.