Σε μια επίδειξη πας γιατί:
1. Έχει ρούχα.
2. Έχει 2-3 ρούχα που τα θέλεις και φοριούνται – οι πασαρέλες είναι γνωστές για τις θυσίες μιας, ας πούμε Ιφιγένειας της πρακτικότητας προκειμένου να πλεύσει το πλοίο της δημιουργικής φαντασίας. Αυτό σημαίνει, σε απλά ελληνικά, πως προέχει η εικόνα εις βάρος μερικές φορές του μεμονωμένου κομματιού. Αλλά αυτό δεν είναι και κανόνας.
3. Ιδανικά, έχει ένα ρούχο που το θέλεις και μπορείς κάνοντας οικονομίες να το αποκτήσεις, αν το ερωτευτείς έτσι όπως λικνίζεται θρασύ και ξέγνοιαστο μέσα στη μούρη σου (στα τρία πρώτα είσαι κυρίως κορίτσι).
4. Έχεις τι να βάλεις και μέχρι τώρα δεν είχες πού να το βάλεις (εδώ μπορεί να είσαι και γκέι/υπερβολικά κλεισμένος στο σπίτι στρέιτ, φίλος του κοριτσιού από πάνω).
5. Θα δεις κόσμο. Κοινό μυστικό ότι τους πιο πολλούς τους μισείς, αλλά ΕΚΕΙ είναι το ζουμί.
6. Σου έχουν εγγυηθεί ότι θα είσαι καθιστός και ότι με το που τελειώσει θα σε πάνε για σουβλάκια (εδώ είσαι, στρέιτ κυρίως, άντρας).
7. Είσαι πρώτη σειρά και περνάς ένα κοσμοπολίτικο εικοσάλεπτο. Max.
8. Έχει πάρτυ μετά.
9. ‘Εχει πάρτυ μετά, με τσάμπα ποτά.
10. Υπάρχει κάπου ένας καλός σκοπός. Όπως σε αυτή την περίπτωση: Η επίδειξη μόδας των Νάσου Ντότσικα και Ήρας, αύριο Τετάρτη στο Mamaca’s, θα συγκεντρώσει χρήματα, από όποιον θέλει, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι (… νομίζω πως δεν το επαναλαμβάνω αρκετά συχνά αυτό) τα οποία θα δοθούν στην εθελοντική οργάνωση για τα αδέσποτα “Φαντάσματα Του Ασπροπύργου”. Δίνεις μια ευκαιρία σε ένα fashion show να γίνει δράση μόδας, αποκτώντας έναν σκοπό παραπάνω. Που καλό θα ήταν, στις μέρες μας, να τον έχει γενικά.
Tα τρία υπέροχα κομμάτια (που μου αρέσουν επειδή θα τα φορούσε η Megan Drapper σε πάρτυ, έχοντας μεθύσει λίγο πριν ντυθεί) είναι της Ήρας και αντιστοιχούν στον δικό μου κανόνα νο 2. Η αφίσα της επίδειξης είναι αυτή.