Μια ιδέα. Μια καλή ιδέα.

Φαντάσου τι θα γινόταν αν κάποιος “παράγων” ή “φορέας” πρότεινε να γίνει οικονομικό ξενοδοχείο για νέους ένα ωραίο, νεοκλασικό ή και παλιότερο ακόμα, κτίριο στην Αθήνα που μένει αναξιοποίητο χρόνια ή έχει μουσιακή αξία.

Πέραν των αντιδράσεων που θα ήταν δεδομένες, και της οριακής πλειοψηφίας με την οποία θα ενέκριναν ή θα απέρριπταν την πρόταση (κάποιοι θα μιλούσαν και για μαγάρισμα μνημείου, λες και είπαμε να στήσουμε σκηνές για ελεύθερο στην Ακρόπολη), σκέψου πόσος καιρός θα χρειαζόταν μέχρι να περάσουμε από τη θεωρία στην υλοποίηση, πόσοι ενδιάμεσοι, πόσες άδειες, πόση γραφειοκρατία. Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο που μπορώ να γίνω ένας από αυτούς που μιλάνε στα πηγμένα λεωφορεία κουώντας το κεφάλι πέρα-δώθε και επαναλαμβάνοντας στο παραλήρημά τους το μάντρα “Ελλαδάρα”, για αυτό σταματάω.

Στη Λισαβόνα, το παλάτι που στέγαζε τους βασιλείς, έχει μετατραπεί σε νεανικό τουριστικό κατάλυμα των 108 κλινών, που έχουν τοποθετηθεί σε 16 δωμάτια, έτοιμα να φιλοξενήσουν νεαρούς τουρίστες που δεν έχουν χρήματα για πολυτελή ξενοδοχεία – αλλά που θα μείνουν, παρόλα αυτά, σε ένα από τα πολυτελέστερα κτήρια της πόλης. Είναι περιττό να διευκρινίσει κανείς πως ο εσωτερικός διάκοσμος και η Τέχνη στον χώρο έχουν μείνει ανέγγιχτα, και ότι οι κοινόχρηστοι χώροι (σαλόνια, τραπεζαρίες κ.λπ) αντανακλούν τις περασμένες εποχές που γαλαζοαίματοι χόρευαν αυτά τα πώς τα λένε, τα cotillon (;). Εννοείται πως υπάρχει μπαρ εξοπλισμένο σαν τα αντίστοιχα των ξενοδοχείων καθώς και 4 ανακαινισμένες σουίτες με μεγάλα μπαλκόνια για εκείνους που το φυσάνε λίγο παραπάνω. Κοίτα πόσο ωραίο, και πόσο έξυπνο.

Photos: The Independente