B.l.o.s.s.o.m.

Fashionism + Σαλονίκη=Love ForEver. Χαίρομαι που το ξεκαθαρίσαμε. Ναι, ήταν λίγο αυθόρμητο. Στην κανονική ροή μας, στις πρώτες δύο φωτογραφίες η Σαβίνα φοράει το ίδιο μποτάκι, λουστρίνι ankle boots, και από εκεί ορμώμενη θα ήθελα να σχολιάσω πόσο καλή αγορά είναι ένα μποτάκι που να έχει “κάτι”. Να είναι λουστρίνι; Να έχει τρουκς ή/και ζωνάκια; Να είναι λεοπάρ; (σιγά μη δεν υπήρχε τέτοια επιλογή). Τέλος πάντων, κάτι να έχει, βοηθάει το ντύσιμο να δείξει. Κατά τα λοιπά, στην πρώτη λήψη η Σαβίνα επαναφέρει το παντελόνι με το ξέβαμα 80s – δεν μου άρεσε τότε, αλλά τώρα το εκτιμώ επειδή μου θυμίζει Poison και Def Leppard. Φαντάζομαι στη Σαβίνα όχι. To fluffy πουλόβερ είναι επίσης 80s, μόνο που τότε τα φορούσαμε φωσφοριζέ.

 

 

Στη δεύτερη λήψη κεντρικό κομμάτι είναι η δερμάτινη φούστα, σε μήκος μέχρι το γόνατο ή λίγο κάτω από το γόνατο – η Σαβίνα έχει τη δυνατότητα να τη φορέσει με φλατ, εγώ θα έβαζα σίγουρα τακούνι. Όσο για το crop top, το neoprene είναι πολύ της μόδας, αλλά πρέπει να έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα των όγκων. Οι οποίοι φέτος επίσης προτείνονται από τους πάντες, σαν να έχουν βαλθεί να μας εξοικειώσουν με το τρισδιάστατο ύφασμα, σαν να μας προετοιμάζουν για τη διαστημική μόδα του Πέμπτου Στοιχείου, αλλά ΜΕ ρούχα, χοχο.

Ε και ναι, ολόσωμο. Η τάση που στηρίζω με μανία από το καλοκαίρι, και μαζί της άλλα τρία ωραία tips αμέσως αμέσως: το γυρισμένο ρεβέρ, οι γόβες που αφήνουν έξω αρκετή ποσότητα δέρματος και ο μεταξύ τους συνδυασμός που μακραίνει το πόδι. Το καρό πουκάμισο δίνει και τη southern rock νότα που της έχω μεγάλη αδυναμία, δίνει το στοιχείο Lily Aldridge δηλαδή. Αυτές μίξεις μπορεί στην αρχή να φαίνεται ότι θα προκαλούσαν ναυτία (καρό; και γόβα; και φόρμα εργάτη;) αλλά δένουν μαγικά, αν δε υπάρχει και ψήγμα αμερικάνικου Νότου στο ντύσιμο προσωπικά είμαι καλυμμένη.