chrs + chrs

“Ααα, έτσι είναι αυτές οι καλλιτεχνικές δουλειές που λένε, μια είναι-μια δεν είναι, εγώ της το είχα πει από την αρχή, να το ξέρει”. Με τα βασικά της ζωής φιλοσοφημένα, ο Χρήστος Σαρρής βολεύεται στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη με έναν τρόπο παράπλευρο (χωρίς να κάνει χιπστερική ζωή και περνώντας ανώδυνα από το lifestyle), οδηγεί από τη μια άκρη της Αμερικής στην άλλη και αυτό το αποκαλεί “διακοπές”, και αρνείται (δίνοντας τον ρόλο του έτερου σταυροφόρου στον Freddie Ef) να ρετουσάρει και να ασχοληθεί με το μακιγιάζ-μαλλί, στις ξερές και σκέτες φωτογραφίες που αρέσουν στον ίδιο. Μεταξύ Walker Evans, Spiritualized και πολλών παλιών βινυλίωνε τοίμασε  το Happiness, το λεύκωμά του, και τώρα συμμετέχει στο Remap μαζί με τον Βασίλη Κοτταρά, στο ανεξάρτητο project The Spiritual Studio. Θα σου συνιστούσα να ρίξεις μια ματιά στη Λεωνίδου 11 αυτή τη Δευτέρα, από τις πεντέμισι το απόγευμα και μετά, ειδικά αν είσαι από αυτούς που τριγυρίζουν εκεί χαμηλά, στην κοιλιά της Αθήνας, χωρίς την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για κάτι περισσότερο ή πιο “εξωτικό” από μια ζωντανή, με ό,τι σημαίνει πια αυτό, γειτονιά.

Και όσο για την ατάκα του, προφητική τουλάχιστον – πλέον στέκεται μια χαρά ακόμα και αν έλειπαν το “αυτές” και το “καλλιτεχνικές”.

Oui, c’ est moi, δια χειρός εξαδέλφου

T-shirt TopShop

 

Μπλούζα Gemma Slack (Machine A), δερμάτινη φούστα Zara, πέδιλα Mira & Bella (… ναι, ούτε εγώ ξέρω, στον Τσαντίλη τα πέτυχα κοψοχρονιά)

 

Φόρεμα Yiorgos Eleftheriades, ζώνη H&M