Δώρο το λούσιμο

Μπαρ, το λες. Μοντερνοχίπ φωτογραφείο, το λές. Να, του ξαδέρφου μου το στούντιο είναι ακόμα πιο άδειο από αυτό το άδειο μαγαζάκι, και τη δουλειά του τηνε κάνει. Κομμωτήριο όμως, δεν περνούσε από το μυαλό κανενός μας –  ε, κανενός, από το μυαλό του Koichi Futatsumata, της αρχιτεκτονικής ομάδας Case-Real πέρασε, και παρουσίασε με αφαιρετική υπερηφάνεια το διόλου ευκαταφρόνητο επίτευγμα να φτιάξει στο Kumamoto το πιο απαλλαγμένο από περιττά gadgets και αποθηκευτικούς χώρους σαλόν (sic) που έχεις δει. Είναι τόσο άδειο που τα κουτσομπολιά που αραδιάζεις με τον καφέ σου θα κάνουν ηχώ – κανείς κερατωμένος δεν είναι ασφαλής στο Tetorigarden.

Όσο για το ημίφως που κρούει κώδωνες κινδύνου για στραβοκομμένη αφέλεια και φράντζα χωρίς κούρμπα, είναι ακόμα ένα σκαλί που οδηγεί στον αφ’ υψηλού θρόνο του design, απόλυτη προτεραιότητα των Ιαπώνων. Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν το συγκεκριμένο κομμωτήριο (που συνηγορεί υπέρ της άποψής μου πώς αν σου πετύχει η ομορφιά τι να την κάνεις την χρηστικότητα) απαγόρευε κιόλας τα κουρέματα, γιατί πού να την κρύβεις τώρα εκεί μέσα τη σκούπα για να μαζεύεις τις παρελθούσες τούφες.

Photos: Shiraki Yoshikazu, tetorigarden.com