Through thick and thin

Το σκάνδαλο στις εβδομάδες μόδας δεν ήρθε από καμιά Wintour που της είχαν λάθος θέση, ούτε από καναν chav-0-καβγά μεταξύ Kelly Osbourne και, εχμ, βασικά οποιαδήποτε, γιατί την έκπληξη έκανε το Μιλάνο. Το σόου του Gianfranco Ferrè ήταν αυτό που ξανάνοιξε τη συζήτηση περί προτύπων πασαρέλας, περί συμφωνημένων για σωματική μάζα, νούμερα και ΒΜΙ και έκανε πολλούς να προσπεράσουν ακόμα και αυτά τα για κάποια μοντέλα, ηθικοπλαστικά, και να αναρωτηθούν ψιλοφωναχτά το απλό και επιφανειακό (σύμφυτο με τη μόδα σαν να λέμε) “είναι ωραίο τώρα αυτό;”. Και μη νομίσεις ότι είμαι από αυτές τις υστερικές που, δια του ψυχολογικού τικ της προβολής προσπαθούν να δικαιολογήσουν τον δικό τους σωματότυπο ειρωνευόμενες αδύνατα κορμιά (… που όμως πάνω τους δείχνουν ωραία τα πάντα), αλλά αυτό το βαθύ V στα αλήθεια δεν αναδεικνύεται από αυτό το ντεκολτέ. Καταλαβαίνω βέβαια ότι ένα μεγάλο στήθος και την προσοχή μακριά από το φόρεμα τραβάει και κάνει το φόρεμα κατάλληλο μόνο για τις Κάννες, Porn Festival Edition, αλλά και αυτό το άρρωστο στέρνο φθισικιάς καταστρατηγεί στο μυαλό μου το γλυκό στερεότυπο της γυναικείας φιγούρας. Δεν ξέρω, μπορεί να φταίει που είδα και “Το Γάλα” χθες (http://twitter.com/#!/search?q=%23to_gala)

Photos: WireImage