Χαρίζει η ομάδα the old school way

Καιρό ήθελα να γράψω κάτι για ρούχα, από αυτά που μπορείς να βρεις στα μαγαζιά τα κανονικά και όχι στις απροσπέλαστες κολεξιόν, είναι από καλά, βαριά υφάσματα και τα φοράς όλη μέρα. Είναι εκείνα που άνετα σε πάνε σε ένα interview για δουλειά (ή στη δουλειά, αν έχεις δηλαδή) και ένα ποτό μετά χωρίς τις ενδιάμεσες αμφιβολίες “μήπως τους φανεί πρόχειρο” “μήπως μου πούνε στο μπαρ α να, έσκασε και το στέλεχος του μήνα στη Jabot” (άμα δεν πιάνεις αυτό το αστείο, μην ανησυχήσεις. Αλήθεια. Σκέψου το μόνο ως ένα μέρος που φορούσαν τα καλά τους και μη με εκθέσεις γκουγκλάροντας). Και τώρα έχω την ευκαιρία όχι μόνο να γράψω αλλά και να χαρίσω, οπότε, καλύτερα που καθυστέρησα. Όλα αυτά τα φορέματα και τα ντεπιές (σε πολύ αγαπημένη λέξη εξελίσσεται το ντεπιές, όλες οι μάνες του κόσμου αισθάνονται δικαιωμένες για τις ώρες που πέρασαν εισπνέοντας τον καπνό του slimline της Νίτσας, από τη μπουτίκ-νεωτερισμοί Νίτσα) είναι ο ορισμός του “σοβαρού” αλλά κομψού ρούχου, εναρμονισμένα με την τάση να μην αποκαλύπτεις πολύ δέρμα φέτος, και, αφού τα δεις ένα-ένα, θα μάθεις και πώς μπορείς να κερδίσεις. Τα χαρίζουν τα καταστήματα Tsantilis, από τα πιο αγαπημένα μου, και με τις καλύτερες εκπτώσεις στην Αθήνα. Στον Τσαντίλη με πήγαινε η μαμά μου μικρή: ήταν το πρώτο πολυόροφο κατάστημα που έμαθα, και τη θυμάμαι πάντα να μιλάει για τα καλά υφάσματα. Το σωστό, μασίφ που λέμε, ύφασμα και η ανάμιξη διαφορετικών textures ξεχωρίζουν αυτά τα φορέματα από τα αντίστοιχα αλυσίδων.

Έχουμε λοιπόν αυτό το μοβ φόρεμα με full skirt, κλος κατά την old school ορολογία, με εκκεντρική λεπτομέρεια την τσεπούλα-αφτάκι.

 

Εδώ η έμπνευση είναι αεροσυνοδός σε αερογραμμή Άπω Ανατολής, ό,τι πρέπει για ταινία Wong Kar-wai, σε φανταστικό μπλε ραφ.

… Joan Holloway κάπως;

Snakeprint, ποτέ δεν σε προδίδει. Ούτε στο γραφείο ούτε στο barhopping. Το φίδι στη μόδα είναι φίλος, αντίθετα με την πραγματική ζωή.

Φαντάσου εσένα με έναν μπερέ και αυτό το φόρεμα μισό δέρμα μισό τουίντ σε ένα καφέ στην πόλη του φωτός, να ξετινάζεις κάθε κλισέ Παριζιάνας. Γενικά, τα ανάκατα textures γλέντησέ τα φέτος. Και πάντα.

Από αυτό το σύνολο κερδίζεις την κίτρινη φούστα με την τσαχπινιά όπισθεν. Η Emma Stone θα την φορούσε.

Πάλι φίδι, στην υφανση αυτή τη φορά, και πόσο σοφό το γεγονός ότι το ανάγλυφο print είναι μόνο μπροστά, για να μη φαντάζει (ε ναι, φαντάζει) υπερβολικό το αποτέλεσμα.

Και εδώ δίνω έμφαση στην πισωκίνηση, στο χρώμα του πάγου. Για το πρωί βάζεις ένα ζακετάκι από πάνω, μη νομίσουν οι υπάλληλοι ότι ήρθες να απαντήσεις στα μέιλ σου κατευθείαν από το Harry’s bar.

Παίζω πολύ κίτρινο και πολύ βολάν φέτος. Όσες αντιμετωπίζετε το κίτρινο με σκεπτικισμό, ξανασκεφτείτε το – αν θεωρείτε ότι δεν σας πάει (εγώ το έχω αυτό με το κόκκινο, φερ’ ειπείν), σας εγγυώμαι ότι αυτό λύνεται με λίγο μακιγιάζ.

Κοίτα πόσο πιο φορέσιμη γίνεται η φούστα με ένα απλό φανελάκι και μη φοβηθείς το λίγο glamour μπροστά από το πολύ παλιό, με σερνάμενο ίντερντετ γραφείο της δουλειάς.

Για να κερδίσεις όποια φούστα ή φόρεμα σου άρεσε από αυτά που είδες, κάνεις ένα λάικ στον Tsantilis, και, όπως πάντα, το ευφάνταστο σχόλιό σου εδώ. Άμα θες πες μας και ποιο διαλέγεις, όχι ότι είναι απαραίτητο, για στατιστικούς λόγους, να δούμε αν συμπίπτουν τα γούστα μας δηλαδή. Η νικήτρια θα ανακοινωθεί τη Δευτέρα, 11 του μήνα. Α ναι, και, αν είσαι η τυχερούλα, μια φωτογραφιούλα να το φοράς, νομίζω την αξίζουμε ε.