… You think mom knows?

“Απλόχερα” είναι η λέξη που προσδιορίζει το πώς τη μοιράζω φέτος τη γνώση του πώς/πού/πότε μπορεί κανείς να κάνει δώρα φτηνά. Ό,τι bazaar βλέπω ενημερώνω, το ραντάρ της φτήνιας είναι πάντα σε ετοιμότητα – και αν συνεχίσω θα με ζητήσουν από τη Media Markt (μπρρρ) για spokesperson για αυτό το κόβω εδώ. Σήμερα, όμως, νομίζω ότι φτάνω κάποιο τιλτ με την σπουδή μου πάνω στο πώς ακριβώς το κόσμημα που κρεμόταν στον λαιμό της μαμάς και μύριζε Anais Anais, το δαχτυλίδι μπουλ στο χέρι εκείνο που χάνει σιγά σιγά την ελαστικότητά του αλλά είναι το πιο μαγικό χέρι του κόσμου, τα μενταγιόν που ίσως, ακόμα πιο πριν, να ήταν χαμένο σε μια μπιζουτιέρα της γιαγιάς (οι μάνες τρελαίνονταν να έχουν μπιζουτιέρες), οι αλυσίδες που έβγαζες από τα βελούδινα κουτάκια με τις στρογγυλεμένες άκρες, τα κουτάκια που έκαναν “τακ” και που πάντα ήταν μπλε ή μπορντό, όλα αυτά τα μικροπράγματα που το πιο πολύτιμο πάνω τους είναι οι παραπομπές, μπορούν να γίνουν τρυφεροί συνειρμοί με λιγότερα από 10 ευρώ. ‘Η καλύτερα, να γίνουν αντάξια των τρυφερών συνειρμών και να ενσαρκώσουν κάτι προσλαμβάνουσες-μεγαθήρια, με λιγότερα από 10 ευρώ. Η ιδέα του Accessorize είναι απλή και φοβερή (δεν ξέρω αν είχαν αυτό ακριβώς στο μυαλό τους, αλλά η δική μου ερμηνεία με συγκινεί και με καλύπτει οπότε θα μείνω σε αυτήν): τα παλιομοδίτικα κοσμήματα που μικρή τα σνόμπαρες και τώρα ζηλεύεις στα editorials (ή ζητάς να σου δανείσει η μαμά αλλά εκείνη δεν, επειδή είναι αναντικατάστατα σε πολλά επίπεδα), σε πάρα πολύ οικονομική έκδοση. Εγώ φωτογράφισα όσα μου άρεσαν και με πλήρη επίγνωση τού τι λέω, ξανατονίζω: έχουν όλα κάτω από 10 ευρώ.

Aπό αυτήν τη σύνθεση, τα φτερά είναι Accessorize, ο Χριστός που αν κουνήσεις το μενταγιόν γίνεται Παναγία είναι όντως της μαμάς. Ή της Madonna στο Like A Prayer.

[Πείραμα: κοίτα, με το κατάλληλο φίλτρο (instagram εννοείται), πόσο “κανονικά” παλιά φαίνονται:]