Πα(λ) μαλ, Μαρκ

Βγάζω το καπέλο στις ιδέες του Marc Jacobs, και η δική του κολεξιόν ήταν από τις καλές, αλλά μου φαίνεται πως παραείναι βαριά η σκιά του Galliano για να δροσίσει οποιονδήποτε αποφασίσει να ξαποστάσει από κάτω. (Το λέω παρεμπιπτόντως, επειδή ακούγεται ότι θα αναλάβει τον Dior, πράγμα που ασφαλώς δεν του κακοπέφτει). Να, ας πούμε αυτό το καρουζέλ που τις έβαλε να περπατάνε γύρω-γύρω, μου έφτιαξε για κάτι λεπτά τη διάθεση χθες. Όμως να, οι φούστες μού έδιναν την εντύπωση ότι ήταν λίγο του μακαρίτη, υπερβολικά σακουλωτές, σαν να μην έβγαιναν σε μικρότερα νούμερα. Το καταλαβαίνω το στυλ-γλυπτό και τις γραμμές που δεν ακολουθούν το σώμα, αλλά έκαναν εφέ Γκρισίνο (μεγάλο σώμα – μικρό κεφάλι). Nα ας πούμε:

Τέλος πάντων, εκεί που έγινε υποτυπώδης οικονομία στο φάρδος, η ιδέα πέτυχε:

Α ναι, έγινε και το εξής:

Η θεότης ζήτησε από μόνη της να λάβει μέρος στο σόου, και φόρεσε αυτό το λίγο δαντέλα κιπούρ λίγο πίπουλο, oversized ήταν και αυτό, ούτε που το παρατήρησα.

Photos: GETTY, WireImage, marieclaire.co.uk