H Diane Arbus φωτογράφιζε μυστήρια πλάσματα με περίεργη ομορφιά σε σουρεαλιστικά κάδρα – και εντάξει, η Μαρία δεν είναι και ΤΟΣΟ μυστήρια (όχι σε όλες τις φωτογραφίες τουλάχιστον), αλλά έναν οριακό σουρεαλισμό οι φωτογραφίες της Στέλλας δεν μπορείς να πεις ότι τον σνόμπαραν. H αναφορά στην Arbus είναι μιας αναγνώστριας, αλλά είχε δίκιο, οπότε πάραυτα την υιοθετώ.
Το ότι η Μαρία ζει στα 90s χωρίς στα αλήθεια να τα έχει ζήσει (μόλις θυμήθηκα που είχα διαβάσει από κάποιον “θα ήθελα να ήμουν έφηβος στα 90s, τότε ήταν τα σωστά χρόνια, να ζήσω το grunge και τα clubs, τώρα δεν γίνεται τίποτα” – το παραθέτω χωρίς λόγο, το θεώρησα σχετικό με το θέμα!) φαίνεται αρχικά, πριν της μιλήσεις και αν είσαι παρατηρητικός, από τα παπούτσια της. Είναι χοντροκομμένα, μεγάλα και καθόλου λεπτεπίλεπτα ή κοριτσίστικα, όπως αυτά που φορούσαν όλοι τότε, στη συνέχεια για μεγάλο διάστημα έπαψαν σχεδόν να υπάρχουν, σαν να κρύφτηκαν σε σκοτεινά αμπάρια, και επανεμφανίζονται δειλά-δειλά ξανά, χρόνο με τον χρόνο. Επίσης, φαίνεται από το μαλλί της – εντάξει, δεν μπορείς να τιθασσεύσεις αυτό το μαλλί σε όποια δεκαετία και αν σου έλαχε, αλλά εκεί στη δεκαετία του 90 το είχε μέχρι και η σύζυγος του Ντίλαν στο Beverly Hills. Μέινστριμ. Άμα είσαι και πιο έμπειρος, είναι τέλος και τα ρούχα, από πετροπλυμένο, ψηλοκάβαλο ντένιμ και τζιν φούστες μέχρι clubwear με γυαλιστερό βινύλιο – ας μην το ψάχνουμε πολύ, της Μαρίας της αρέσουν τα 90s, τα ‘παμε. Βγαίνει, δε, και σαν να έχουμε 1995, δεν το κάνουν πια πολύ, αλλά εκείνη θα το ρίξει έξω, θα παρτάρει (… με την ευρεία έννοια φαντάζομαι, προσωπικά έχω να παρτάρω καιρό) και θα γυρίσει σπίτι ξημερώματα.
Υπάρχει κίνδυνος, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες, να παρεξηγήσεις τα καθέκαστα και να θεωρήσεις το μοντέλο ένα εύθραυστο, ονειροπαρμένο ξωτικό – αλλά όχι, πρόκειται για έναν πολύ δυνατό σωματικά άνθρωπο, ρωμαλέο σχεδόν, που δεν διστάζει να έρχεται σε ρήξεις και δεν φοβάται να υψώσει ανάστημα ακόμα και όταν αυτό σημαίνει τσακωμούς. Παρόλα αυτά, θα παρατήρησες και εσύ πως υπήρξε πολύ υπάκουη και εκτέλεσε όλες τις τρέλες της φωτογράφου με απόλυτη σοβαρότητα.
Η Μαρία τρέφεται σχεδόν μόνο με γλυκά, είναι ψαρωτική (λόγια των φίλων αυτά) αν το αποφασίσει, της αρέσουν οι Velvet Undergound, αλλά αυτός στον οποίο έχει τη μέγιστη αδυναμία είναι ο David Bowie – μπορεί και να θεωρούσε σημάδι ότι η φωτογράφιση αυτή δημοσιεύεται την εβδομάδα των γενεθλίων του, αλλά επειδή τυγχάνει να τρελαίνεται για μαθηματικά, την έχω για άνθρωπο προσγειωμένο, που δεν ψάχνει παντού για σημάδια. Άλλωστε δεν έχει χρόνο και για τέτοιες χαζομάρες πιστεύω, διότι είναι λογίστρια, κάνει δηλαδή, όπως λέω και ξαναλέω χρόνια, ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΩΡΩ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Φούστα και μπλούζα Zara, παπούτσια από το Μοναστηράκι
Πουκάμισο Gap, ζιπ κιλότ Zara
Βινίλ φούστα ASOS, μπουστάκι Diesel
Ριγέ πουκάμισο Zara, πλισέ φούστα vintage
Πουλόβερ vintage
Φόρεμα Digitaria
Φόρεμα Digitaria
Φόρεμα ASOS, παπούτσια Topshop
Γούνα της γιαγιάς της, παπούτσια Topshop
Φόρεμα Martin Margiela for H&M, παπούτσια ASOS
To κόκκινο φόρεμα της πρώτης φωτογραφίας είναι ASOS
***** Τη φωτογράφιση και το styling επιμελήθηκε η Στέλλα Παναγοπούλου