Ο πιο διαδεδομένος τρόπος να είσαι κάπου ΜΕΣΑ και να απολαμβάνεις το εφέ του ότι είσαι ΕΞΩ, ήταν ως τώρα τα φυτά εσωτερικού χώρου. Για κάτι αρχιτέκτονες όμως (θεωρώ την αρχιτεκτονική από τα πιο δημιουργικά επαγγέλματα που υπάρχουν – επάγγελμα είπα; Τέχνη! Αλλά αυτό είναι άποψη προσωπική), οι γλάστρες και οι πρασινάδες δεν είναι αρκετά γκράντε – όχι τέλος πάντων όσο ένα αληθινό δάσος. Οι καλλιτέχνες/αρχιτέκτονες του Estudio Nomada έφτιαξαν στην πόλη της βορειοδυτικής Ισπανίας Galicia, μέσα στο λαογραφικό της μουσείο, αντί για εστιατόριο ένα αληθινό νορβηγικό δάσος (φυσικά και μόνο ο συνειρμός με το βιβλίο του Μουρακάμι μού έρχεται όταν το βλέπω: άσπρο ξύλο-σήμα κατατεθέν της Σκανδιναβίας και ένα δάσος!). Τον ρόλο των “δέντρων” έχουν αναλάβει τα ίδια τα τραπέζια, με πόδια που εκτείνονται ως το ταβάνι και σκορπίζουν σε διακλαδώσεις, με κρυφό φωτισμό (ο οποίος μπορεί να γίνει πιο έντονος ή πιο διακριτικός κατά βούληση) και συνδυασμό ξύλου με αλουμίνιο. Η ιδέα για τα μεγάλα, ενιαία τραπέζια όπου οι επισκέπτες του εστιατορίου θα μπορούν να κάθονται δεν ήταν μόνο πρακτική, για να εξοικονομηθεί χώρος: εφόσον υπάρχαν “δέντρα” κάτω από τη “σκιά” των οποίων οι άνθρωποι τρώνε το μεσημεριανό τους, τι καλύτερο από το να υπάρχει και μια αίσθηση camping των 60s, μιας θαλπωρής και μιας χίπικης κοινοκτημοσύνης.
Photos: santos-diez.com
*****Ζήσε περισσότερες ιστορίες έμπνευσης από το Disaronno