Shops in a Shop

Επειδή in this economy η υψηλή ραπτική είναι εξίσου (ή λιγότερο) σημαντική από τα τις πιο οικονομικές φίρμες, και σίγουρα όχι το ίδιο χρηστική, και επειδή το Concept Store Shop, όπως θα έχεις δει αν χρησιμοποιείς έστω και ελάχιστα τον μαγικό κόσμο των σόσιαλ μίντια δεν είναι απλά ένα μαγαζί με ρούχα αλλά ένα happy place με αξεσουάρ, ποδήλατα, πράγματα για το σπίτι, παιδικές σειρές, ΚΑΦΕ (αλήθεια, μπορείς να κάτσεις εκεί σε μια γωνίτσα και να πιείς τον καφέ σου, τρεμούλιασα λίγο από συγκίνηση, πολιτισμός όχι αστεία) και ενίοτε πάρτυ, αποφάσισα σήμερα να διαλέξω τα καλύτερα (τα δικά μου καλύτερα, έχει 75683475863 πράγματα εκεί και είναι δύσκολο να ταυτιστούν τα γούστα, το ξέρω) από τις συλλογές της νέας σεζόν. Δηλαδή ναι, άναψε τσιγάρο (δεν το συνιστώ αλλά δεν σου κουνάω και το δάχτυλο) και ετοιμάσου να δεις ρούχα που μπορείς να αγοράσεις. Μπες δηλαδή σε mode πολυκατάστημα, όπου σε πάω πέρα-δώθε σε αυτά που έχω σταμπάρει, για να μου πεις τη γνώμη σου – ή σκέψου με ως μια έμπειρη ξεναγό του retail, που σου κάνω ξερωγώ εισαγωγή σε κάθε φίρμα. (Και γνωρίζω από Concept Store Shop, ε έχω πάει χίλιες φορές εκεί, είναι από τους καλούς συνεργάτες και ό,τι τρελή ιδέα έχω για φωτογράφιση είναι μέσα, θα θυμάσαι)

Να ας πούμε τα Pepe Jeans, προσιτό casualwear με μια ελαφριά βρετανική αχλύ, που στο τσακίρ γίνεται πολύ εκδηλωτική με στάμπες Union Jack παντού. Και ξέρεις τι αδυναμία έχω στη βρετανική σημαία, ούτε η Kate Middleton δηλαδή. Κομμάτια κλειδί, το τζιν καμπάνα που ήρθε η ώρα να ξεκουράσει το skinny (να εναλλάσσονται, το skinny είναι πια κλασικό)

… η ζακέτα στη γνωστή ρίγα “Kurt”, που τα τελευταία χρόνια, και πανταχού παρόντος του grunge, βγαίνει σε πολλές παραλλαγές

… τα επίσης βοηθητικά του στυλ “singer/songwriter στο Seattle, παίζω κιθάρα πάντα φορώντας σκουφί” ζακάρ του βαθέος χειμώνα

… αυτό εδώ το, ερμμμ πολύ μικρό ρούχο

και το περφέκτο που σου δίνω τον λόγο μου (και είναι συμβόλαιο) ότι φοριέται με τα πάντα.

Και επειδή δεν γίνεται να μη διαλέξω και δυο πιο τουριστικά, με τη Union Jack που σου έλεγα, να το t-shirt το σωστό το ξεβαμμένο το ταλαίπωρο (ελπίζω να συμφωνούμε πως έτσι παλαιωμένα φοριούνται τα t-shirts) που θα φοράς μέχρι και στον ύπνο

… και η γαλότσα τού Glastonbury. Εδώ δεν έχει φεστιβάλ με λάσπες, βέβαια, αλλά πάντα μπορείς να ελπίζεις. Ότι θα βρεθείς σε κάποιο εννοώ, όχι ότι θα βρέξει λάσπη στην Αθήνα.

Τα φετινά Religion, μα την Παναγία μού θύμισαν την γκαρνταρόμπα του Λυκείου και των πρώτων ετών της Φιλοσοφικής. Εντελώς 90s και grunge αλλά κατά τι πιο σοφιστικέ, με κεντρική ιδέα την ασυμμετρία στα πάντα και τα μουντά χρώματα, για τις πιο σκεπτικές, πώς να στο πω, αυτές που στα 90s άκουγαν Alice in Chains. Που στο κυλικείο κάπνιζαν Gitanes μπλε και κουβαλούσαν μαζί το βιβλίο τους. Ας πούμε. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Θα ήθελα όμως.

Λοιπόν, τα Religion είναι κουρασμένα από τη ζωή

αναποφάσιστα με έναν υπέροχο τρόπο μεταξύ των υλικών (δέρμα και ύφασμα στα τζάκετ, θαυμάσια τζάκετ ίσως θα έπρεπε να πω)

αποχρωματισμένα από τη χρήση, την κούραση, τις ρυτίδες της ζωής

ασύμμετρα λόγω αδιαφορίας και ανυπακοής στην αυστηρότητα του στριφώματος (ποίηση)

και απρόθυμα να υποχωρήσουν στο χρώμα, εκτός και αν είναι και αυτό μουντό και κακόκεφο.

Γενικά δυσκολεύτηκα να διαλέξω από τα Religion, προφανώς θα βρεις πολλά ακόμα κομμάτια να σου αρέσουν. Ίσως αυτό το καταπληκτικό, μια Banshee που πιάστηκε στα κλαδιά τρέχοντας να ξεφύγει από, εχμ, ας πούμε, αφού είμαστε στα 90s, τη Bjork.

Τα Superdry είναι σαν μια κοπέλα που φοράει Religion να ερωτεύεται έναν quarterback, σαν το 1/2 styling ενός chick flick, σαν το Breakfast Club: Χρωματιστά, και χαρούμενα, αποπνέουν υγεία και τα κόκκινα μάγουλα του Κονέκτικατ ας πούμε, το χαμόγελο ενός all american boy. Τα πιο ωραία καρό φανελένια πουκάμισα θα τα βρεις εκεί, και θα είναι και λίγο εφαρμοστά στη γραμμή τους (οι jocks είναι γυμνασμένοι, δεν τα φοβούνται αυτά)

Αυτό το κλασικό Canadian football μπλουζάκι, σκέψου Matt Dillon αρχές δεκαετίας 89, φιλαριστό μαλλί, εξώφυλλο Μανίνας

Και τα ζακάρ του βαθέος χειμώνα αλλά καθώς πρέπει, κυριλέ, μυρωδάτα, από τη μανούλα, όχι σαν τα ζακάρ του Seattle τέλος πάντων.

(A, να σου πω και αυτό: Αύριο, στις 6 το απόγευμα, είναι τα εγκαίνια του καταστήματος Superdry στο Mall. Αν φτάσεις εκεί μέσα στους 10 πρώτους, θα κερδίσεις goody bag. Αλλά ό,τι ώρα και να φτάσεις, θα ακούσεις τον DJ Bad Spencer.)

Από αξεσουάρ, στο Shop θα βρεις τα Melissa. Ξέρω ότι γενικώς τα ψάχνεις (από τα μέιλ ντε), οπότε θα κάνεις καλύτερα τα κουμάντα σου. Προσωπική μου προτίμηση εκτός από αυτές τις μπαλαρίνες…

… είναι τα brogues με τα οποία φαντάζομαι την Dita Von Teese να πηγαίνει σουπερμάρκετ. Πολύ φτέρνισμα η Ντίτα με κάθε ποστ του Fashionism.

Σε τσάντες έχω να σου δείξω διάφορα, ξεκινώντας από αυτή την Custo Barcelona, χαριτωμένη και παλ για τις πιο γλυκούλες (θα σε πάω αμέσως σε κάτι πιο σκληρό)

… το οποίο είναι οι τσάντες Religion, μαύρες, με κρόσια, φερμουάρ, αλυσίδες, μαλακές και ματ, και με προοπτικές να σε βγάζουν από το πρωί στη δουλειά μέχρι το βράδυ στο, όπου πας τέλος πάντων όταν σε κρατάνε τα πόδια σου και δεν είσαι πτώμα και δεν κάνουν τα μάτια σου μυγάκια από το pc. Και έχεις baby sitter. Τι, δεν έχεις παιδί εσύ; Α μάλιστα.

H φωτογραφία από το Shop είναι του Θοδωρή Μάρκου