Fa Galdo

Με τους αυτοαποκαλούμενους φωτογράφους έχω το πρόβλημα που έχω και με όσους αυτοαποκαλούνται συγγραφείς και fashion bloggers – δεν μου δημιουργούν και καμιά σοβαρή απέχθεια, απλά μου χαρίζουν γενναιόδωρα εκείνο το ένα τεταρτάκι που ίσως έκανα κενό ή παύση στην κουβέντα πάνω από τον καπουτσίνο που πίνω με τη φίλη μετά την εξόρμηση για τις Εξευτελιστικές στην Ερμού. Θα σχολιάσουμε, θα γελάσουμε με μια δόση συγκαταβατικής κατανόησης και θα συνεχίσουμε τις ζωές μας, όπως κάνεις και εσύ κουτσομπολεύοντας ανώδυνα κάποιους γνωστούς. Μπορεί να σε σοκάρω, αλλά δεν είσαι συγγραφέας επειδή τύπωσες ένα βιβλίο, νιώθεις καλά δηλαδή να μοιράζεσαι  την ίδια ιδιότητα με τον Hank Moody Ξανθούλη; Μπορεί να ταραχτείς, αλλά δεν ξέρεις από μόδα επειδή μου κουτσοσυνδυάζεις τα ρούχα σου, που μάντεψε, τα έχω και εγώ σε άλλο χρώμα, στις Εξευτελιστικές τα σηκώσαμε και οι δυο για 8,90 από το ZARA, από μόδα ξέρει η μικρούλα Tavi. Μπορεί να το θεωρήσεις προσβολή, αλλά επειδή έχεις ένα ασπρόμαυρο tumblr δεν είσαι φωτογράφος, φωτογραφίζεις, ναι – και βλέπεις από ένα βαθύ υπόγειο τα έργα τέχνης του Richard Avedon.

H Nicki Minaj φωτογραφημένη για το περιοδικό XXL, και η Μαρίνα Διαμάντη πιο σταρ από ποτέ, για το Tokio Factory, σε πολύχρωμο ποπ

Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε είδες πόσο απλό είναι; Κάνουμε όλοι τις δουλίτσες μας, τα αναζωογονητικά μας χόμπι, και κάποιοι ξεχωρίζουν. Εδώ στο μικρό χωριό είναι οι εντός των αινιγματικών κύκλων, που κάνουν μέτρια πράγματα, αλλά τουλάχιστον βαυκαλίζονται ότι κάνουν – τόσο καιρό η καημένη η Βάνα παραπονιέται ότι δεν γίνονται πράγματα, κάποιος έπρεπε να το πάρει επιτέλους πάνω του – και εκεί στη μεγάλη πόλη κάποιοι δημιουργούν σιωπηλά. Τέτοια περίπτωση είναι η Julia Galdo, που η αγάπη της για τη φωτογραφία δεν της επιτρέπει να παραμελεί τα προσωπικά της projects υπέρ των editorials: σχεδόν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποια από αυτά έχουν παραγωγή πίσω τους και ποια είναι DIY ασκήσεις ύφους για ξεσκούριασμα.

Χρώματος συνέχεια, φωτογράφιση μόδας για το San Fransisco Magazine

Η Julia αγάπησε το νερό – κάποια στιγμή στη ζωή της επιθύμησε να γίνει υδροβιολόγος – αλλά αναδύθηκε από την καλλιτεχνική δεξαμενή του San Francisco, από όπου και προέρχονται η ομίχλη στις φωτογραφίες της, το μουντό φως και τα βικτωριανά σπίτια. Τελευταία δουλεύει με τον πρώην συμφοιτητή της Cody Cloud: ο Cody είναι η προσωποποίηση της πεποίθησής της ότι δυο φωτογραφικές μηχανές έχουν καλύτερα αποτελέσματα από μία. Όταν αποφασίζει να απεξαρτηθεί από τα κλικ των Σειρήνων στα αφτιά της ακούει Animal Collective και ονειρεύεται τις Μπαχάμες. Σταθερός συνεργάτης της σε μαλλιά και μέικ απ είναι ο David Tolls, που εκπροσωπείται, όπως και η ίδια πια, από το πρακτορείο Ford. Η συμβουλή που σου δίνει αν στο μέλλον σου βλέπεις τη φωτογραφία, είναι να προετοιμαστείς να ζησεις ως φτωχός. Εκτός αν είσαι ο Terry Richardson, οπότε απλά προετοιμάσου να ζήσεις ως hipster ατάλαντος.

Έχεις δει την “Κινέττα” του Λάνθιμου; Εγώ τη ζούσα χρόνια. Είναι εκεί το εξοχικό μου. Και είναι αυτό που βλέπεις εδώ.

Δεν είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, σε προλαβαίνω. Είναι κάτι που θα έκανε τον Larry Clark υπερήφανο, και κάτι που η ενοχλητική αισθητική του είναι τόσο ελκυστική που πλησιάζει την παρανομία. S Magazine.

Περιττό να σου πω ότι είναι από τα αγαπημένα μου θέματα, τόσο low budget που τα πάντα τα κάνει το φως.

H Γαλάτεια του Καζαντζάκη, εκτός από μίαν καλύβην, είχε, προφανώς, και έναν metagrunge κήπο, που η Julia και ο Cody (για τους φίλους JuCo) έκαναν ειδυλλιακό για ένα περιοδικό με αποστειρωμένο όνομα. Lab Magazine.

Φωτογράφιση για την 80sPurple. Υγρασία και κουρνιαχτός σε ένα σκιερό LA. Na πέσει και το βίντεο.

Photos: juliagaldo.com