The t-shirt project

Μερικά κορίτσια καταλαβαίνεις αμέσως τι καπνό φουμάρουν: η Δώρα είναι από αυτές που ξέρουν να ποζάρουν, και θα σου σπάσουν στα δύο και την καρδιά.

Αν οι Belleville, το συγκρότημα στο οποίο τραγουδάει, ζούσαν στο Μαρόκο εκείνη θα ήταν η Gilda και κάθε βράδυ θα στύλωνε τα μάτια σε έναν καταραμένο στο πίσω-πίσω τραπέζι για να του πετάξει το γάντι και, πιο μετά, να τον καταστρέψει. Μπορεί καμπαρέ να μην υπάρχουν, κακώς, αν με ρωτάς, γιατι ξέρεις πια τι αδυναμία έχω σε τέτοιες μυθολογίες, αλλά θαρρώ πως η Δώρα την έχει βρει την άκρη της. Με ένα “φου” και μια ανάσα ανάμεσα στα ρεφρέν μεταμορφώνει τη σκηνή σε μεσοπόλεμο, σε κακόφημο καταγώγιο, σε βαριετέ υπερπαραγωγή, ό,τι θέλει κάνει. Να πας να τη δεις στο Faust ή όπου αλλού, βάλε πέρλες, βάλε και ζαρτιέρες να φαίνονται όταν σταυρώνεις πόδι.

Προς το παρόν πάτα πλέι εδώ.

Νομίζω τον πάρα πολύ ωραίο και στρέιτ κομμωτή Γιώργο Χατζηιωαννίδη έχω ξεχάσει να ευχαριστήσω τελευταία;

Photos: Christos Sarris