Βουκολικόν

-Είδες αυτό που σου έστειλα;

-Το είδα.

-… και;

-Και, ωραίο.

-Αυτό;

-Εχμμμμμ τι άλλο θες να πω; Μου άρεσε, γαμάτη μουσική, φοβερή γκομενα αυτή γενικά.

-Ξέρεις τη Sophie Dahl;

-Αμ τι, καμιά βλάχα είμαι;

-… και δεν σου κάνει εντύπωση; είναι plus size model πια!

-Α, plus size είναι;

-Αμέ.

-Δεν το αντελήφθην.

-Άμα σου λέω! Το ότι η Aubin & Wills έχει βασικό πρόσωπο καμπάνιας κορίτσι plus size και για μοντέλα άντρες πιο μεγάλους σε ηλικία, αυτό δεν σου κάνει εντύπωση;

-Κατ’ αρχάς, μια που το είπες, τέτοιους μεγαλύτερους άντρες τους θέλω, απλώς είναι λίγοι, χαχα.

-Χαχάξινος.

-Ωραίο βίντεο πάντως.

-Καμιά άλλη παρατήρηση δεν έχεις ε.

-Μμ να σκεφτώ. Όχι ιδιαίτερα. Θες να μου πεις εσύ κάτι;

-Ούτε οτι είναι ενα folk αριστουργημα, ένα glamourised Winter’s Bone χωρίς το trailer trash, μια ημιβουκολική σπουδή στην μόδα αλλά με νοτισμένο από το γρασίδι σεξ απίλ, ότι έχουμε μπροστά μας μια ρουστίκ Debbie Harry, μια  πληθωρική νύμφη του αγρού;

-‘Οχι τα αφήνω σε σένα αυτά, τα λες καλύτερα, εγώ τι είμαι; μια ρηχή, δώσε μου κάνα παιδαρέλι να δεις, παπάδες θα σου πω.

-Α μάλιστα.

-Πού θες να καταλήξεις;

-Θέλω να καταλήξω ότι αύριο που θα ανεβάσω αυτή τη συνομιλία θα φαίνεσαι χαζή, εκει θέλω να καταλήξω.

-Α. Ρηχή είμαι σίγουρα. Χαζή σίγουρα όχι, αλλά αν διευκολύνει στο ανέβασμα της συνομιλίας ας είμαι, δε με πειράζει.