Τσάντα, clutch, handbag, purse, όπως και να τις γκουγκλάρεις συναγωνίζονται σε πόθο τα παπούτσια και μερικές είναι για τη γυναίκα ό,τι είναι το ρολόι για τον άντρα (τι να σου πω, έτσι μας έλεγε το ΚΛΙΚ στα 90s). Να, δηλαδή αν οι γυναίκες ήταν άντρες και τούμπαλιν, το τσαντάκι που θα κρατούσε ο κάθε μαντράχαλος με το άψογο μανικιούρ, πλάι στο δίπλωμα του υφάσματος του σακακιού και φροντίζοντας ώστε να μην κλωτσάει με τη γραβάτα, θα ήταν φαλλικό σύμβολο. Οι αληθινά πλούσιοι, θα κυκλοφορούσαν με ακριβά κομμάτια που θα αντικαθιστούσαν σε στάτους γκάτζετς όπως iphone (insert latest number here)/blackberry/android/younameit και που οι ξύπνιοι χιπ recessionistas θα προσπαθούσαν να αγοράσουν σε παρεμφερείς αξιοπρεπείς διασκευές (για να μη χρησιμοποιήσω τον όρο απομιμήσεις). Μετά από αυτή τη «Γυναίκες από την Αφροδίτη – Άνδρες από τον Άρη» εισαγωγή, θέλεις να δεις τσάντες, τσαντούλες και παρατσαντάκια που δεν θα μπορέσουμε να αγοράσουμε ούτε αν η Κόλαση παγώσει; Οι περισσότερες δηλαδή, δεν θέλω να σε προσβάλω αν είσαι μπουρζουά αναγνώστρια.
(Το καπιτονέ τσαντοπάπουτσο που βλέπεις από πάνω, είναι Azumi and David, κοστίζει 411 δολάρια και αποτελεί ένα έργο τέχνης ενδεικτικό της σύγχυσης που μπορεί να προκληθεί από τη σύγκρουση δυο αποφασιστικών μονομανιών – χρησιμεύει δε και ως κομψό αντικείμενο αποθήκευσης και αυτοάμυνας).
Ο φέρων αυτή την κομψή ΒΠ τσάντα είναι σοβαρός, συντηρητικός δικηγόρος που κουβαλάει μαζί του το λάπτοπ και τα δίκιλα βαράκια για το coffee break του. Alexander Wang, 850 δολάρια.
1795. Δεν είναι σημαντική χρονολογία της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά η τιμή της Balenciaga Alphabet σε δολάρια. Να σου πω και κάτι, τα περιοδικά δίνουν τέτοιες σε σελοφάν κάθε μήνα.
5.465 η Black Croc Riva, νταξ, ακόμα γελάω. Μισό χρόνο πρέπει να δουλεύει ο μέσος έλληνας για να αποκτήσει το κροκό τσαντικό που θα εξασφάλιζε ακόμα και ειρήνη σε τοπικές κοινωνίες. Επειδή μου αρέσει, ελπίζω να την αντιγράψει σύντομα κανα Bershka να τελειώνει το φιάσκο.
Άκου τώρα ιστορία, εγώ τις Bottega Venetta δεν τις ήξερα μέχρι που σε ταξίδι στο Λονδίνο αγόρασα μια τσάντα που με χλεύασαν ότι ήταν απομίμα της. Μετά το στιγμιαίο τραύμα ένιωσα ότι κάποιον έπιασα Κώτσο που ακούμπησα 20 λίρες και όχι 2350 δολάρια.
520. Carla Mancini, προσιτή δεν σε λες, αλλά την προσπάθειά σου την κάνεις. Λίγο.
O Derek Lam έφτιαξε το απόλυτο clutch που πάει με όλα. Για 690 ευρώ, ο άντρας (για να ξαναγυρίσουμε στη μυθοπλασία μας) θα το χρησιμοποιούσε ακόμα και ως status θήκη καπνού.
720 το μαλλί, αλλά το λίγο nude-λίγο σάπιο μήλο σου επιτρέπει να την κρατάς και με καύσωνα και με χιόνι την Opening τη Ceremony (είδες τι ακριβώς έκανα εδώ με τις λέξεις μου ε).
Αυτή ναι, είναι η τσάντα που η Bianca έλεγε στον Mick να “κρατήσει λίγο” για να πάει τουαλέτα. Για το Studio 54 retrospective Halston Heritage θα χρειαστείς 245 δολάρια. Ουουου είναι τόσο φτηνή που μου παίρνεις και εμένα μια, έτσι για το ευχαριστώ.
Το λέω, αυτές οι αμπιγιέ που μοιάζουν με θήκη όπλου δεν μου αρέσουν. Jimmy Choo, κωδικός 1150.
Meh, Marc Jacobs στρουθοκάμηλε.170.
1785 για τη συλλεκτική Alexander McQueen. Αλλά έχει πάνω κάτι μυθικά ζώα.
Μπορεί να φταίει το μουσταρδί. Μπορεί που εισπνέεις και καταπίνεις μικροαστισμό. Μπορεί που η Sarah Berman σχεδίασε έχοντας στο μυαλό της μες και καφέ στο Κεφαλάρι Σάββατο πρωί μετά τον παιδότοπο. 500 το μαλλί.
Αυτήν την oGorgeous (έως 110 δολαριάκια) στη δείχνω επειδή θεωρείται τσάντα γυμναστηρίου, και ταιριάζει τέλεια με γκρι φόρμα που γράφει Juicy με στρας στα οπίσθια και καφέ στο Rich της Γλυφάδας. Δε σου προτείνω τσάντα, λαϊφστάιλ σου προτείνω.
4 Comments