Mίλα(ν) μου για ρούχα

H Ναταλία Γκαβέζου άφησε για λίγο την ειδικότητά της, την couture και είδε τις συλλογές του Μιλάνου, που δεν ήταν μίνιμαλ. Και δεν είναι εύκολο να βλέπεις μαζεμένες πολλές συλλογές που δεν είναι μίνιμαλ, σας το λέω.

Gucci
Στην αρχή περίμενα να δω τουαλέτες, ταφτάδες και πούλιες, μετά συνειδητοποίησα ότι στην εβδομάδα μόδας τα πράγματα είναι πιο χαλαρά απ ότι στην παρουσίαση των couture συλλογών, είδα και τις τζην φούστες και ησύχασα. Απλές γραμμές, μια παλέτα χρωμάτων που ξεκινούσε από το κλασσικό λευκό, περνούσε μια βόλτα από το πολύχρωμο με μια εσάνς homemade tie-dye αν γινόταν σωστά και όχι με συμβουλές από την Σούπερ Κατερίνα, μια βόλτα από τα τζην που θα φορούσα στο λύκειο, για να καταλήξει στα αγαπημένα μου ίσως χρώματα, το λαδί και το μουσταρδί. Ρούχα ευκολοφόρετα, απ αυτά που ονειρεύεσαι πως θα φοράς μια μέρα στην ονειρεμένη corporate δουλειά σου.

Versace
Όσο έβλεπα την συλλογή αναρωτιόμουν αν είχαν σταματήσει για ένα διάστημα οι συλλογές του να έχουν τον μαίανδρο και το άλλο το κεφαλάκι που δεν ξέρω ποιανού είναι σε τόσο κυρίαρχη θέση και το ξαναξεκίνησε τώρα, ή αν ήταν πάντα εκεί απλά αρνιόταν ο εγκεφαλός μου να κάνει την ταυτοποίηση. Πάντως αυτή τη φορά και να θέλεις δεν μπορείς να μην το δεις, είναι παντού, και σε μορφή ογκώδους γραμμής είναι το main event. Ευτυχώς υπάρχουν και πιο minimal γραμμές, και ο οίκος που δεν είναι γνωστός για την λιτότητα των prints του, με μόνα χρώματα εκτός του ασπρόμαυρου το baby pink και το baby blue καταφέρνει να φέρει μια ισορροπία.

Μissoni
Να, εδώ είμαστε. Μπορεί με αυτό το ριβιού να νιώθω λες και κλέβω σοκολάτα από τρίχρονο, γιατί τον Μissoni τον ξέρουμε: είναι οίκος ο οποίος κατεξοχήν φημίζεται για την πολυχρωμία του και τις ριγωτές υφάνσεις. Εδώ όμως δεν στάθηκε μόνο σε αυτό το σημείο: εμπλούτισε την παλέτα του με λουλούδια, μια δόση μικρών καρό (από τα αγαπημένα μου prints) και τολμηρές (για τα Missoni) μονοχρωμίες. Αν είναι το ζάρα να ξεπατικώσει μια κολλεξιόν ας είναι αυτή λοιπόν.

Αlberta Ferretti
Αν κάτι είχε σαν κεντρικό θέμα αυτή η επίδειξη, ήταν μια σοσιαλιτέ που έρχεται για διακοπές σε ένα νησί για να ξαποστάσει μέχρι να φύγει από πάνω της το Ατελείωτο Αδυσώπητο Ελληνικό Καλοκαίρι, αλλά έχει χρόνο να ψωνίσει μόνο από ένα μαγαζί για 20 μέρες. Χρώματα γήινα, φαρδιά, με όμπρε και πτυχώσεις, fringes σε γιλέκα πάνω από λευκό, λίγο λιλά για να σπάει η μονοτονία της παλέτας, και ενίοτε ένα φόρεμα λίγο πιο καλό, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου σκάσει ένας γάμος, μια βάφτιση, ένα κάλεσμα.

Fendi
Eδώ τα πράγματα γίνονται πιο “γραφιστικά” όσον αφορά τα σχέδια, πιο textured όσον αφορά τα υφάσματα, υπάρχει λίγη περισσότερη σοβαρότητα στα χρώματα (μπλε και μαύρο κυριαρχούν), σαν να έχουν δημιουργηθεί για μια τολμηρή γυναίκα πόλης, με πολυάσχολο πρόγραμμα, που δεν έχει τόσο χρόνο για πειραματισμούς. Πουκάμισα, δέρμα, φαρδιά παντελόνια αλλά και cocktail dresses με πολύ συγκεκριμένη/δοκιμασμένη δομή, με μόνο παιχνίδισμα τα φτερά (τα οποία βέβαια δεν είναι και μικρή υπόθεση).

 

Moschino
Αν έχεις πετύχει κάπου εκεί έξω ΜΙΑ συλλογή από αυτή την εβδομάδα μόδας, τότε μάλλον ήταν αυτή του Moschino. Σαν ένα όνειρο βγαλμένο από την παιδική ηλικία κάθε κοριτσένιου κοριτσιού, η πασαρέλα μεταμορφώθηκε σε ένα τεράστιο κουκλόσπιτο και οι αναφορές στην Barbie δεν ήταν και αυτό που λέμε subtle.Ή διακριτικές. Ακόμα και αν εξαιρέσεις το ροζ τμήμα της επίδειξης με τις επιγραφές της μάρκας (στην ακριβή γραμματοσειρά της κούκλας τοτέμ) σε κάθε πιθανό μέρος υφάσματος, όλο το στήσιμο, τα έντονα χρώματα, οι γυαλάδες, το βινύλ, φώναζαν ‘είμαι απενοχοποιημένα ποπ και μου αρέσει’. Θα μπορούσε κάποια να τα φορέσει εύκολα εκτός πασαρέλας; Μάλλον όχι. Ήταν απίστευτα fun το όλο εγχείρημα; Μάλλον ναι.

Etro
Μιλάνο – ενδότερα Αμερικής σε 30 ρούχα or less. Τίποτα δεν θύμιζε πιο πολύ την (πολύ αγαπημένη μας εμάς εδώ) τάση native Americana, όσο η συλλογή του Etro για το καλοκαίρι του 2015. Σαν ορκισμένοι πιστοί οπαδοί τού οτιδήποτε θυμίζει boho, ινδιάνικη επιρροή, άραγμα σε απόμερη παραλία, τα ρούχα της συλλογής είχαν σχέδια, μάκρος, κρόσσια και άνεση. Κυρίως άνεση. Για μένα από τις πιο εύκολα φορέσιμες συλλογές,και από αυτές στις οποίες τα αξεσουάρ λέγανε μια ιστορία από μόνα τους.

Emilio Pucci
Orange is the new black, και το λέγαμε πριν το Netflix, την επόμενη φορά να προλάβουμε το ΤΜ, έτσι θα τονε κατακτήσουμε τον κόσμο, ένα βήμα τη φορά. Στα του Pucci τώρα, έχω αρχίσει να βλέπω ένα pattern ανάμεσα στις συλλογές, το 2015 θα βαρεθούμε να βλέπουμε tie dye. Η πολύχρωμια στα μακριά αέρινα φορέματα παντρεύεται με μια λίγο πιο mod αισθητική των σακακιών με τη διπλή σειρά κουμπιών και τα φορέματα σε a-line, και το αποτέλεσμα είναι πολύ ευχάριστο, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.

Just Cavalli
Ξεκίνησα πολύ διστακτικά, δεδομένου ότι τα φορέματα του Roberto μου αρέσουν από σπάνια έως ποτέ. Η rtw συλλογή του για το επόμενο καλοκαίρι ωστόσο, ήταν αρκετά καλόγουστη, μου άρεσε το παιχνίδισμα με το πράσινο και το μωβ, δύο χρώματα που δεν θα περίμενα να συνδυαστούν αλλά τελικά κάπως λειτουργούν παρέα. Παραδόξως, εκτός από μακριά φορέματα (φυσικά με αβυσαλλέο σκίσιμο στο μπούτι), υπήρχαν στην συλλογή απο jumpsuits και suit pants μέχρι και απλά σεταρίσματα παντελονιού-αέρινου πουκαμίσου, κάτι στο οποίο θα επιστέφω φανατικά κάθε καλοκαίρι (δηλαδή άνοιξη για μας, το καλοκαίρι δεν παλεύεται).

 

Salvatore Ferragamo
Εδώ τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά, οι γραμμές πολύ πιο καθαρές, η μονοχρωμία έσπαγε σπάνια. Χρειάζεται κ αυτό, ειδικά αν τον έχεις αφήσει τελευταίο, είσαι στον δεύτερο καφέ και έχουν λίγο πονέσει τα μάτια σου. Δουλεύτηκε πάντως ευλαβικά σχεδόν το midi, αυτό που σταματάει ακριβώς πάνω από τον αστράγαλο και κολακεύει universally τις γυναίκες και η κίνηση των πιετών στις φούστες σχεδόν έβγαινε σε τρισδιάστατη έκδοση έξω από την οθόνη.

Dolce & Gabbana
Μπορεί να έχω σταματήσει να εκπλήσσομαι, αλλά ποτέ, νομίζω, δεν θα σταματήσω να βρίσκω κομμάτια που να τα ποθώ στις συλλογές τους για τη μεσογειακή παθιασμένη γυναίκα, που, αυτή τη φορά, λοξοκοίταξε και λίγο προς την Ανδαλουσία. Στο κόκκινο και το μαύρο που κυριαρχεί προστέθηκαν κεντημένα αραβουργήματα (στο περίπου) και για μια σεζόν η καυτή Ιταλίδα αντικαταστάθηκε από την καυτή Σπανιόλα.