Entrepreneur

Οι πιο κυνικοί κατατάσσουν τέτοιου είδους θέματα στα “σταρταπάκια” τα οποία αντιμετωπίζουν ειρωνικά, όπως και εγώ, δεν το αρνούμαι (για αυτό και χρησιμοποιώ πάντα υποκοριστικό, για αυτό και το κολλά δίπλα στα ιβεντάκια και τα προτζεκτάκια, χαρ χαρ) – στο συγκεκριμένο όμως, όπως και στα όμοιά του, κυρίως με ενδιαφέρει το ταλέντο που εμφανίζεται νωρίς στη ζωή κάποιου και τον κατευθύνει. Όταν λέμε νωρίς, εννοούμε πως ενώ οι περισσότεροι παλεύουμε με έναν στοιχειώδη ΣΕΠ γύρω στα 17, αναποφάσιστοι και ψιλομπερδεμένοι από τα γκομενικά, κάποιοι άλλοι έχουν αποφασίσει το “τι θα γίνουν” από τα 9. Και, όπως έχω ξαναπεί, ναι, το να έχεις μια κλίση στη μόδα είναι για εμένα εξίσου νομιμοποιημένο και άξιο ενθάρρυνσης όσο το να έχεις μια κλίση στη μουσική ή στα σπορ.

Η Isabella Rose Taylor, μέλος της MENSA και freshman στο κολλέγιο στα 12 της, έκανε μαθήματα ραπτικής ένα καλοκαίρι, όταν ήταν μόλις 8 ετών, και μάντεψε, τα πήγε πολύ καλά: οι τα ρούχα για τα οποία δεχόταν κομπλιμέντα τα είχε συνήθως φτιάξει η ίδια, οι φίλοι της άρχισαν να της ζητάνε να τους φτιάξει κανα ρουχαλάκι και σε λίγο καιρό έκανε μια μίνι επίδειξη σε μια μπουτίκ του Austin. Α ναι, η Isabella Rose είναι Τεξανή. Και όχι ας πούμε Παριζιάνα ή Μιλανέζα – όχι πως αυτό λέει κάτι απαραιτήτως, απλώς, στο Austin δεν έχεις τις ίδιες πιθανότητες να τρελαθείς για μόδα όπως στο Παρίσι, έχεις όμως ίσως περισσότερες πιθανότητες να πεισμώσεις.

Έναν χρόνο μετά οι γονείς της, πεπεισμένοι ότι δεν ήταν ένα από αυτά τα χόμπι που σου περνάνε όταν είσαι τόσο μικρός, και που στο τρίμηνο αναζητάς το επόμενο, είδαν εντυπωσιασμένοι ότι αυτό το ταλέντο της μικρής μπορούσε να αποφέρει κέρδη, και αποφάσισαν να το στηρίξουν. Επειδή ήταν άσχετοι με μόδα (δουλεύουν στον “ιατρικό κλάδο”), αντί να θεωρήσουν πως “έλα μωρέ, μόδα, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι, ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ” απευθύνθηκαν στην εταιρεία Fashion Accelerator 360 και τη Liza Deyrmenjian, που ασχολείται με μόδα 25 ολόκληρα χρόνια και ανέλαβε να κάνει πιο “επαγγελματική” τη διαδικασία δημιουργίας και να οδηγήσει τη δεκατριών Μαΐων Isabella Rose στα καταστήματα Nordstrom: “Η συνεργασία μας δεν διέφερε από άλλες, ίσα ίσα επειδή ήταν πολύ μικρούλα, είχε άγνοια κινδύνου, και αυτό βοήθησε πολύ”. Κατά την Isabella Rose εκεί, στα Nordstrom, “κάτι φοβερό συνέβη, τα ρούχα μου τους άρεσαν!”. Και να, η πρώτη συλλογή της είναι εδώ.

Μην περιμένεις από εμένα review αλά εβδομάδα μόδας – πρόκειται για ρούχα σχεδιασμένα από τινέιτζερ με target group τους τινέιτζερς (αν και αυτή τη φουστίτσα με το κρόσι τη φορούσα έτσι όπως είμαστε). Εξάλλου, δεν είναι το θέμα εδώ αν τα ρούχα είναι καλά ή κακά. Ούτε και πιστεύω ότι έχουμε εδώ μια περίπτωση τόσο ξεχωριστή, avant garde και αντισυμβατικής αισθητικής όπως ας πούμε είναι η περίπτωση Tavi Gevinson. Εκείνο που περισσότερο μου αρέσει είναι η απενοχοποίηση της μόδας ως “σοβαρής ενασχόλησης” και ως ενός ενδιαφέροντος που αξίζει να ενθαρρυνθεί σε ένα παιδί της ηλικίας αυτής, ακόμα και αν δεν οδηγεί σε μετάλλια ή καλλιτενχική αναγνώριση, ακόμα και έτσι, περισσότερο “ρηχό” και “επιφανειακό”.

 

 

Photos:WWD, Nordstorm