9. The Pastels – Slow Summits
Θα έχεις σίγουρα κάποιο φίλο με τον οποίο δεν επικοινωνείς συχνά αλλά ξέρεις ότι δεν χρειάζεται γιατί η φιλία αυτή δεν έχει ανάγκη από συντήρηση. Θα τον δεις όταν πρέπει, θα κοιταχτείτε στα μάτια και θα ξέρετε και οι δύο ότι ό,τι ήταν σημαντικό έχει ειπωθεί και η καθημερινότητα που κύλησε από την προηγούμενη συνάντηση δεν έχει καμιά σημασία.
16 χρόνια μετά το “Illuminations” οι Pastels με πήραν τηλέφωνο να πάμε για μια μπύρα, δεν χρειάστηκε να μου εξηγήσουν που ήταν όλα αυτά τα χρόνια, δε ρώτησα τίποτα, απλά πήγα. Δεν είχαν γεράσει ούτε μια μέρα ήλιος βγήκε με το που μπήκαν στο μαγαζί, το χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα πρόσωπα μας με ανεξίτηλο παστέλ μαρκαδόρο και σα να είδα ένα λουλούδι να χορεύει στο παρτέρι. Η pop είναι τελικά το μυστικό της νεότητας. Γιατί δεν ξέρω να το ξέρεις οι Pastels είναι δάσκαλοι της pop αν και όχι τόσο διάσημοι.
Μην περιμένεις υπερπαραγωγές εδώ ούτε κάτι φανταχτερό, θα βρεις μόνο μελωδίες, και ερασιτεχνισμό. Στο Slow Summits τα πάντα είναι χαμηλόφωνα, απλά, ανθρώπινα όπως φαντάζομαι θέλεις να είναι και ο αληθινός σου φίλος. Εγώ τους είδα, ήπιαμε την μπύρα μας, φιληθήκαμε και δώσαμε ραντεβού για όταν ξαναχρειαστεί. Ίσως και ποτέ.
Αν σου άρεσε το “Slow Summits” follow: @some_chrs