I am free, free running

Να τα φοράς όταν βάζεις και τα ηλεκτρόδια – καλώδια (τι στο καλό είναι το όργανο παθητικής γυμναστικής σου) για να καμώνεσαι όμορφη.

Υ.Γ. Είναι τέλεια, εχμ, “απλά τέλεια!1!1” ήθελα να γράψω.

Κατ’ αρχάς ναι, έχω όργανο παθητικής γυμναστικής, δεν καταλαβαίνω που εξίστασαι, είμαι πολλές ώρες στο σπίτι, εντάξει; Ο Robbie Williams να ξέρεις έτσι λένε έκανε σώμα, αμέ. Κατά δεύτερον, θυμάσαι που είχα φτιάξει customised Nike Free Run id; Ε, να τα, τα έχω δικά μου ολόδικά μου, ήρθαν με ένα ιδιόχειρο σημείωμα ενός ανθρώπου που με ξέρει.

Ναι ναι, είναι τόσο ωραία όσο φαίνονταν και στην οθόνη, πριν γίνουν χειροπιαστά παπούτσια. Τα αγαπώ, θα κοιμάμαι κάθε βράδυ μαζί τους, σαν να είναι Πάσχα της δεκαετίας του ’80.

Αν πάθω καμιά φωσκολική αμνησία την ώρα που τρέχω στο Πεδίον του Άρεως ακούγοντας Morrissey (όλο το Ringleader, δεν ξέρω, με Ringleader τρέχω), ξέρετε πώς θα με αναγνωρίσετε. Ακόμα και αν περιπλανιέμαι στο βαθύ σκοτάδι, πάλι θα με βρείτε.

Εννοείται πως λόγω χρωμάτων και σχεδόν ανύπαρκτου βάρους, τα Nike Free Run id ενθουσίασαν και ένα άλλο μέλος της οικογένειας, που θα αρχίσει να γυμνάζεται πολύ νωρίς στη ζωή της, μη ρωτάς.

Για να φτιάξεις τα δικά σου Nike, πήγαινε εδώ