Come As You Are a.k.a. Sartoriagram

Σιγά σιγά ξεμπερδεύουμε με τα χειμωνιάτικα, και τα στρώματα ρούχων, και τα κασκόλ και τα καλσόν και προβλέπω πως τις επόμενες εβδομάδες θα φανεί σάρκα στο Sartoriagram – μη σου πω πως το καλοκαίρι θα κάνω και Sartoriagram on the beach με μαγιό για να σπάσουν τα κοντέρ (ποιος θα δεχτεί να τον φωτογραφίσω με μαγιό δεν ξέρω, αλλά προλαβαίνετε λίγο τρεξιματάκι λίγους κοιλιακούς. Μη σας πετύχω. Διαβάζεται και υποθετικά, και με τόνο απειλής στη φωνή).

 

Shooting the Photographer [Τζιν Levi’s, γιλέκο και ζώνη Topman, πουκάμισο sur mesure, μπότες Timberland]

Είμαστε ωραίο σόι έτσι, δεν παίζουμε εδώ πέρα. Ο ξάδερφός μου ο Χρήστος, που το όνομά του έχεις ακούσει επειδή συχνά-πυκνά φωτογραφίζει και για το site και για περιοδικά,  δεν τρελαίνεται να τον φωτογραφίζουν (τα αγόρια γενικά με δυσκολεύουν κάπως, γιατί παιδιά;). Ωστόσο κακώς, διότι είναι όπως βλέπεις κομψότατος με έναν τρόπο, ερμμ, σχεδόν πάντα σκούρο. Από την άλλη, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για χρώματα. Φωτογραφήθηκε στο Gagarin.

The stabilo project [Πουκάμισο και πουλόβερ H&M, παντελόνι Blanco, παπούτσια Adidas, γυαλιά Rayban]

E o Κώστας σιγά μη φοβόταν τα χρώματα. Και αν το σκέφτεσαι, να ξέρεις ότι η μονοχρωμία, ακόμα και σε έντονο, αδυνατίζει. Πάρα πολύ μου αρέσει το να γκρεμίζονται τα ηλίθια στεγανά των αντρών που δεν θέλουν με το ντύσιμό τους να τραβάνε την προσοχή, και θέλω γενικά πιο πολύ χρώμα έξω. Το αθλητικό παπούτσι είναι το νέο flat, γιατί το sporty chic είναι κέντρο κατάκεντρο μόδας φέτος. Παίζει πολύ σπορτέξ. Ο Κώστας φωτογραφήθηκε σε ένα ροζ πλαίσιο που σαν από καιρό να τον περίμενε, σαν Ιθάκη, στο πεζοδρόμιο της Σταδίου.

Crack φούτερ [Παντελόνι φόρμας Superdry, t-shirt διαφημιστικό της ταινίας You Me and Everyone We Know, ζακέτα Gap, παπούτσια Nike Vandals, τσάντα Cheap Monday, γυαλιά Von Zipper]

Και εδώ λίγο χρώμα αλλά πιο δειλά και με τη   της φόρμας – που επίσης φοριέται παντού υποτίθεται, αν και όχι ακριβώς έτσι. Τι τα θες, εδώ ο Στέλιος είναι λίγο σλάκερ. Λίγο σαν τον Brad Pitt στο California. Το παπούτσι που παλιά το μισούσα τώρα που το έχω συνηθίσει μου αρέσει πολύ. Την ζακέτα, θέλω να την ξηλώσω και να την κόψω κομμάτια που θα τα σπείρω σε κάδους, για να μην υπάρχουν ενοχοποιητικά. Γενικά ωραίο κυριακάτικο ντύσιμο για να αράξεις μπροστά στο pc – επιτέλεσε μια χαρά τον σκοπό του. A, φωτογραφήθηκε στην οδό Αιόλου.

All things cotton [Φόρεμα H&M φορεμένο σαν φούστα, tshirt Bershka, μποτάκια Stradivarius, βαμβακερό cardigan Αbercrombie & Fitch]

H Άννα ξέρει τη λύση για τις ζέστες και τις δροσιές της άνοιξης, και τη λένε layering. Πολλά ελαφρά ρούχα μαζί, και μια μεγάλη τσάντα, σου εγγυώνται ότι δεν θα προδοθείς στις κλιματικές αλλαγές. Τα ankle boots, κατά την υποκειμενική μου άποψη, φοριούνται ακόμα όλο το καλοκαίρι, με σχεδόν τα πάντα (εκτός αν είσαι από αυτούς που ζεσταίνονται φρικτά – δεν είμαι αντιπροσωπευτική περίπτωση, κάποτε φορούσα Βέρμαχτ δεκαπενταύγουστο), για φθινόπωρο-χειμώνα δεν το συζητάμε, οπότε πάρε ένα ζευγάρι. Καλά το κατάλαβες, η Άννα ποζάρει στην πόρτα του Gagarin.

 

Schoolgirl’s Dream [Πουκάμισο Issa, δαχτυλίδι και κολιέ Dyrberg/Kern]

Σαν τραβηγμένη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η φωτογραφία. Αριστοκρατική η Ζωή, με άσπρο πουκάμισο με μπεμπέ γιακά (η μαμά μου το λέει έτσι, μου φάνηκε βολικό) και με έμφαση στα κοσμήματα. Μια απουσιολόγος που μοσχοβολάει class, μια κυρία Τέλεια (υπονοείται και από το μανικιούρ παιδιά). Η Ζωή φωτογραφήθηκε στο γραφείο της, στην Κηφισιά.

Προπύργιο Λεοπάρ trainers με τρουκς Sandro

Το “προπύργιο” το είπα γιατί όταν αγόρασα, κατά παραγγελία φυσικά, αυτά τα παπούτσια για την αδερφή μου στο Παρίσι, θεώρησα σίγουρο ότι θα τα τιμήσω. Είπα, ααα να, να αθλητικά που θα φορέσω σίγουρα και εγώ (που δεν είμαι ΚΑΘΟΛΟΥ των trainers, αν και έχω αρχίσει να υπαναχωρώ λόγω πίεσης από το περιβάλλον). Δεν τα έχω φορέσει ακόμα για να βγω έξω, αλλά τα δοκίμασα και είναι εξαίσια. Ναι, είπα “εξαίσια”.

Δεν καταλαβαίνει από συνδυασμούς [Λεοπάρ παντελόνι Η&Μ, κάλτσες Zara, παπούτσια Η&Μ]

Η Έμιλυ (άμα δεν βάλω λίγη Έμιλυ χαλάει το γούρι) συνδύασε αυτά που βλέπεις μόνη της. Λεοπάρ, κοραλλί (μέχρι εκεί σωστά) και πάνινα brogues, μπλε και άσπρα. Το παιδί αυτό βγήκε λίγο μάξιμαλ. Το ενθαρρύνουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς.