Καλές οι κολεξιόν, και πάρα πολύ ωραία η (θεωρητική για τις περισσότερες) συζητήσεις για το τι φοριέται και τι δεν φοριέται και αν ο σχεδιαστής έβαλε τα δυνατά του ή τεμπέλιασε πίνοντας σαμπάνιες στα πάρτυ, αλλά πρέπει και να ντυθούμε. Και εκεί στέκουν πάντα βράχοι τα πολυόροφα καταστήματα high street, που λέμε, τα γνωστά σε όλες – αλλά και μερικές άλλες φίρμες από τις οποίες η βοήθεια είναι απρόσμενη λόγω προκαταλήψεων. Εγώ, ας πούμε, ξαναέριξα μια ματιά στα Marks and Spencer κυρίως λόγω David Gandy, δεν το κρύβω παιδιά (για οτιδήποτε κάνεις ένα κίνητρο χρειάζεται), και Rosie Huntington-Whiteley, επειδή υπέθεσα ότι για να αναθέτεις την καμπάνια σου σε δύο από τα μοντέλα με πολυσυζητημένο προσωπικό στυλ (σιχαίνομαι να λέω “προσωπικό στυλ”, αλλά για να συνεννοούμαστε), κάτι θέλεις να πεις. Και μάλλον θέλεις να πεις πως απομακρύνεσαι συνειδητά από την ιδέα που έχει για εσένα ο πολύς κόσμος, ότι απευθύνεσαι στη μέση Βρετανίδα που εκστασιάζεται με τα ρούχα της Kate Middleton και ότι θες να το πας κάπου αλλού, κάπου όπου το ταγέρ και ένα καπελάκι στο τσακίρ κέφι δεν είναι μονόδρομος. Όχι ότι δεν υπάρχουν και τα ρούχα στο γνωστό ύφος, αλλά αυτή τη φορά θα βρεις και κομμάτια που μπορείς να φορέσεις. Τα δικά μου αγαπημένα τα διάλεξα εννοείται, χοχο.
Εδώ έχουμε μια Anne Bancroft in the making – δεν μπορείς να με πείσεις ότι αυτή η γυναίκα δεν μεγάλωσε και έγινε η μοιραία milf του Πρωτάρη. Στο χέρι της σχεδόν βλέπω το τσιγάρο. Υπέροχο υπαρξιστικό styling δεκαετίας 60.
Και λίγο ακόμα 60s αλλά σε έκδοση αξιοπρεπούς κληρονόμου. Η Τζάκι Ο σε οικονομική έκδοση, και το πανταχού παρόν παλ κίτρινο συνδυασμένο με ασπρόμαυρο εμπριμέ. Θέλω όταν περνάω από την Ευελπίδων να τις βλέπω όλες έτσι, γίνεται;
Αγαπημένο κομμάτι, μου θυμίζει Μικ Τζάγκερ, θα φορεθεί με τα πάντα. Το πιο εύκολο που μπορείς να σκεφτείς είναι μπαλαρίνες και Αλικάκι, αλλά φαντάσου το παρακαλώ με ankle boots και κάτι φαρδουλό από πάνω, ευχαριστώ.
Βέβαια η ….ερμμμ… *ρίγα* του Μικ είναι πιο μεγάλη.
Φοβερό φόρεμα ημιπουκάμισο, βγάζει ασπροπρόσωπη από το πρωί ως το βράδυ, αν και λαδί. Χε.
Γενικά ο γιακάς πουκαμίσου πολύ μόδα, το μπλε πολύ μόδα, η δαντέλα πολύ μόδα, το κολιέ με γιακά κουμπωμένο δεν θα μας αφήσει ήσυχους ποτέ – τη ρομαντική αυτή πρόταση (έτοιμη για πρωινό στην τηλεόραση) τη φοράς ολόκληρη όπως είναι.
Μπορεί αυτό να είναι το πιο αγαπημένο μου φόρεμα από τα φετινά – φυσικά έλκει την καταγωγή του από Κατράντζου, Πιλότο, γενικά γεωμετρίες και prints, και το σχέδιο αυτό με την τσαχπινιά στη μέση αδυνατίζει κιόλας, λόγω optical illusion.
Ντάξει, υπάρχουν αναφορές από τα πάντα εδώ ε: και 50s, και μεγάλος Γκάτσμπι, η Σιένα Μίλερ θα τα φορούσε όλα. Εσύ;
Και να το πουκάμισο που θα πάρεις στο αγόρι σου, σέξι με έναν τρόπο χαβανέζικο, ροκαμπιλάδικο, breezy, hardrockish και Josh Homme, αν με καταλαβαίνεις.
****Ααα, σημείωσις: Το υπέροχο ασπρόμαυρο ριγέ της φωτογραφίας το βλέπεις με άλλο μάτι αν το φανταστείς με άλλο παπούτσι.
1 Comment