The New York Diaries: Georgine

Αναμένοντας, σε κάθε εβδομάδα μόδας, τη συλλογή εκείνη που θα με αφήσει με μάτι πιατάκι καφέ επειδή θα είναι
– λίγο ροκ
– λίγο τέχνη
– λίγο πρωτότυπη
– λίγο δύσκολη στην αντιγραφήβολεύομαι και με πιο φορέσιμα πράγματα, και, βασικά, διαπιστώνω ότι σε κάτι τέτοια έχω προτίμηση, σε απλά σχέδια με διακριτική ανατροπή (π.χ. colour blocking πού και πού) τα οποία συχνά λειτουργούν και ως λευκός πίνακας για να κάνεις και τα δικά σου όσο μπορείς. Ας πούμε εδώ το μακιγιάζ ήταν λειτουργικό στοιχείο της πασαρέλας, όχι απλώς συνοδευτικό αλλά μέρος του ρούχου – όπως θα δεις τα χρώματα στο πρόσωπο ακολουθούσαν την παλέτα του κάθε ρούχου. Τα λαμέ και η παγέτα είχαν τιμηθεί δεόντως και στις παρουσιάσεις προηγούμενων κολεξιόν Georgine και, προσωπικά, ποτέ δεν θα τα χορταίνω όσο στιλίστες και designers τα συνδυάζουν με ματ υφάσματα. Ακόμα και οι sporty διχρωμίες και τα χαμηλά ζιβάγκο είναι χαριτωμένα στα μάτια μου, και ας μη φοράω ζιβάγκο ποτέ – καλά, για το λαδί, τα γούνινα μανίκια και τα δερμάτινα γάντια βάζω πάντα το χέρι μου στη φωτιά, αν είναι το πρετ α πορτέ φωτιά, το ξέρετε.