Βιολογικό ατελιέ

Ακόμα ένα κορίτσι που στο St. Martin’s δεν σπούδασε γλυπτική, δεν γνώρισε έναν Άγγλο της εργατικής τάξης και δεν κερνούσε τα ραντεβού της ρούμι κόλα.

Η Amy Congdon αξιοποίησε δημιουργικότερα τα χρόνια της στο Χόγκουαρτς της μόδας και καινοτόμησε στο ύφασμα που δεν είναι όμως ύφασμα, πειραματιζόμενη με οικολογική (ή προτιμάς “ηθική”;) γούνα, ψηφιακή δαντέλα (φτιαγμένη από το υλικό που φτιάχνονται τα χειρουργικά ενθέματα!) και γενικώς υλικά από τα οποία θα αποτελούνται τα φιλικά προς το περιβάλλον ρούχα του μέλλοντος. Και αν σου φαίνονται πολύ διαστημικά όλα αυτά, έχεις δίκιο. H υβριδική κατασκευή ρούχων είναι πιο κοντά από όσο φαντάζεσαι και θα έχει ως βάση τις κυτταρικές δομές (μη νομίζεις, και εγώ παπαγαλία τα έχω μάθει). Αν μας διαβάζει κάποιος δευτεροδεσμίτης ή τέλος πάντων ένας άνθρωπος που να το κατέχει καλύτερα το θέμα από εμένα που είδα τις φωτογραφίες και σκέφτηκα “γουάου! Τι φανταστικό design; Σαν αναδυομένες Αφροδίτες, σαν ολύμπιες θεές, σαν πίνακες Αναγέννησης αλλά να τους έχει κάνει ένας μεταλλαγμένος κομψός Ρόμποκοπ που διαβάζει Vogue, I mean, γουάου!!!11!!” (μπορεί να μασούσα και τσίκλα ταυτόχρονα, θα σε γελάσω), ας μας διαφωτίσει. Με ενδιαφέρει πολύ αυτό το crossover βιολογικού υλικού και μόδας.

Photos: www.amycongdon.com