Models Own

Όταν είχα πρωτοδιαβάσει για τον John Casablancas, εκεί στην εποχή που μεσουρανούσαν τα μοντέλα που για πρώτη φορά ήξερες με τα μικρά τους ονόματα και μπορούσες να τις ξεχωρίσεις στα βίντεοκλιπς, τον φανταζόμουν σαν έναν Κωνσταντάρα: κιμπάρη τύπο, μπον βιβέρ και εκκωφαντικό κοινωνικά, που έπινε, έτρωγε και πάρταρε με τα ομορφότερα κορίτσια, επειδή τα εξασφάλιζε επαγγελματικά. 10 χρόνια αργότερα, ο Casablancas ήταν ο μπαμπάς του Julian, που μαζί με τους υπόλοιπους Strokes ήταν η μπάντα που μου έλειπε τη δεδομένη στιγμή, με απόηχους garage και παλιάς Νέας Υόρκης. Άλλα 10 χρόνια αργότερα (πώς περνάνε ε), και αυτά που διαβάζω τώρα, μετά τον θάνατό του από καρκίνο, το Σάββατο, είναι καδραρισμένα σε απομυθοποίηση, αλλά ακούγονται λογικά.

Δεν είναι λίγο να σε λένε «αυτός που έφτιαξε τα σουπερμόντελς» – αυτός, που, έστω, έφτιαξε το Elite Models, διασημότερο πρακτορείο του κόσμου. Πολλά βάρη, ίσα με το εγώ των σουπερμόντελς, δύσκολη υπόθεση όταν αυτές είναι μπόλικες και όταν το δικό σου εγώ είναι ήδη πολύ βαρύ. Το Elite άνοιξε στα 70s, εποχή έτσι και αλλιώς ψυχαγωγικών (sic) υπερβολών και ακραίου ηδονισμού, και συνδέθηκε με φήμες για καταχρήσεις όλων των ειδών.  Συνδέθηκε βέβαια και με πραγματικότητες όπως η διαμάχη τού Casablancas με το πρακτορείο Ford (η δήλωση «η διαφορά μας είναι πως εγώ δεν είμαι πουριτανός», δεν άφηνε πολλά περιθώρια αμφισβήτησης των όσων λέγονταν για το διαβόητο αφεντικό) και η σχέση του με τη Stephanie Seymour στις αρχές των 80s: εκείνη ήταν 16 και αυτός 41. Ο κύριος διεθυντής – δεν ήταν και δύσκολο να το πιστέψεις – δεν μπορούσε να αντισταθεί στα όμορφα και νέα κορίτσια. Πώς να του το ζητούσε κανείς; Ήταν σαν να έβαζες τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα, σαν τα δάχτυλα στο βαζάκι με το μέλι, το οποίο για να φτάσει δεν χρειαζόταν να πατήσει καν στις μύτες. Η απομάκρυνσή του από την επιχείρηση, το 1999, έγινε μετά την προβολή ντοκιμαντέρ που απεικόνιζε τον Gerald Marie, πρώην σύζυγο της Linda Evangelista και πρόεδρο του ευρωπαϊκού παραρτήματος, να προτείνει σεξ σε μοντέλο (δηλαδή υπάλληλό του), και πρόβαλε κρυφά καταγεγραμμένες παρασκηνιακές συζητήσεις με ρατσιστικά σχόλια και περιεχόμενο “σεξ με ανήλικα μοντέλα”.  Αργότερα, θα ερχόταν ξανά η σειρά του Casablancas να προκαλέσει πλάγια βλέμματα και σηκωμένα φρύδια, με μια θρυλούμενη έκτρωση στην οποία είχε εξαναγκάσει ένα μοντέλο, πικάντικη ιστορία που βρήκε και αυτή τον δρόμο της δημοσιότητας χάρη σε πρόθυμα στόματα.

Με τρεις γάμους, πέντε παιδιά, και πολλά επιβεβαιωμένα ή μη σκανδαλάκια στο παλμαρέ του, ο Casablancas, γόνος πλουσίων, μαθητής καλών σχολείων και με αρχικά ορατό επαγγελματικό μέλλον στις επιχειρήσεις, άλλαξε για πάντα τον χώρο της μόδας και έφερε ασύλληπτα κέρδη στην εταιρεία που ίδρυσε. Μήπως δεν ήταν επιχείρηση το να δουλεύεις με όμορφα κορίτσια; Απλώς, το αντικείμενο της δουλειάς, οι συνθήκες και ο χώρος εργασίας ήταν πολύ πιο ευχάριστα. Τα υπέροχα, εντός ή εκτός εισαγωγικών, με ή χωρίς ερωτηματικά, χρόνια της δόξας δεν τον είχαν εμποδίσει να γίνει, όταν όλα ήταν πια πίσω του, πικρόχολος με τις συνεργάτιδες (που δεν έχουν κάνει ως τώρα καμία δήλωση σχετικά με τον θάνατό του): «Τους δώσαμε φωνή και μιλούσαν – ξαφνικά όλες τους έδιναν συνεντεύξεις, ο κόσμος ήξερε τα ονόματά τους….. H Claudia Schiffer ήταν ένα ατάλαντο γερμανικό λουκάνικο…… η Giselle ένα τέρας εγωκεντρισμού…… κακομαθημένες  που έπαιρναν άπειρα χρήματα και έγιναν διάσημες…… τις μισώ όλες».

photos: elitemodel.com, elitemanagementnyc.com