La Chaperdonna e mobile

Ο τόπος (και όταν λέω ο τόπος, εννοώ το internet) δεν γέμισε με απόψεις και άλλες απόψεις και το μακρύ κάποιων και το κοντό κάποιων άλλων και στάτους και selfies και πόζες αγκαλιά με τη δημιουργό για την επίδειξη της Ηλένιας Δουλαδίρη, όπως το περίμενα και όπως έπρεπε. Γιατί ευτυχώς υπάρχουν και κάποια πράγματα που δεν είναι για όλους, όχι με την εστέτ έννοια και μακριά από εμάς τέτοιες μποούρδες, απλώς δεν είναι για να γίνουν τσίχλα στα στόματα σελίδων και παρασελίδων (όλοι έχουν πια από μία) και δεν είναι για να κάνουν δημόσιες σχέσεις εκείνοι που ανεβάζουν στα σοσιαλμίντια τον εαυτό τους  σε heavy rotation επειδή κάποιος τους συμβούλεψε να “πούλα εσένα, εσύ είσαι το προϊόν σου!!!11” και φωτογραφίζουν τα καπκέικς και τα δωράκια από τα ιβεντάκια [newsflash: στις επιδείξεις που γίνονται στον πολιτισμένο κόσμο τα freebies δεν δίνονται για να φωτογραφηθούν, εκτός και αν πρόκειται για συμφωνίες με brands – αλλά ας μην ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση αφού με αυτά τα μικρά πανέξυπνα τρικς (!!!!!11!) φαίνεται ότι είναι όλοι ευχαριστημένοι, και πιο πολύ όσοι δεν έχουν πλέον χρήματα για καταχωρήσεις].

Όχι όχι.
Η επίδειξη της Ηλένιας για την πρώτη της συλλογή Chaperdonna είχε
-Κεντρική ιδέα
-σκηνοθεσία (από κανονικό σκηνοθέτη, τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη)
-ρούχα, μουσική, makeup και μαλλιά με εννοιολογική συνάφεια, όλα υπηρέτες μιας προαποφασισμένης ατμόσφαιρας
-πρωτότυπη παρουσίαση: οι συλλογές που δεν έχουν αμέτρητα κομμάτια, επειδή δεν είναι πρετ α πορτέ, δεν ενδείκνυνται για πασαρέλα οπότε χρειάζεται να βρεθεί μια διαφορετική ιδέα που θα λειτουργήσει ως όχημα του στόχου “να δείξω τα ρούχα”
-πολλή δουλειά, καθόλου ξεπέτα
-ρούχα όχι από τα πιο φορέσιμα που θα βρεις, αλλά για γυναίκες μυστήριες και ιδιαίτερες – ρούχα πάντως που αξίζουν τα λεφτά τους, καλοραμμένα και βαριά, σαν θεατρικά κοστούμια
-δρώμενο και διάδραση με το κοινό (για το οποίο, προφανώς την επόμενη φορά θα χρειαστεί μεγαλύτερος χώρος. Το Salon de Bricolage γέμισε ασφυκτικά)
-ντεκαντάνς και αμαρτία της Σαγκάης των αρχών του προηγούμενου αιώνα, από όπου η Ηλένια άντλησε και την περισσότερη έμπνευση

 

Η επίδειξη της Ηλένιας, από την άλλη, δεν είχε

-μαϊντανούς, δηλαδή τους ίδιους και τους ίδιους που βλέπεις πολύ και παντού (δεν φταίνε και οι φωτογράφοι να ξέρεις, και εκείνοι ψάχνουν με το δίκανο για έναν άνθρωπο που να μην είναι μέρα μαρμότας)
-τραγουδίστριες
-αισθητική πασόκου νεόπλουτου
-προσκεκλημένους που δεν ήξεραν τι θα έβλεπαν
-μοντέλα (η Ηλένια προτίμησε σωματότυπους μέσης γυναίκας)
-χορηγούς και δωράκια: πήγαινες επειδή ήθελες να δεις εναλλακτική μόδα που προσεγγίζει το avant garde, όχι για το κοσμικόν του πράγματος
-αυτό το κακόμοιρο τοιχάκι λογοτύπων στο οποίο φωτογραφίζεται κόσμος και φαντασιώνεται πως είναι στο Κόντακ Θίατερ.
Και τώρα, δες τις φωτογραφίες, σαν παράξενη γιορτή σε εποχή χαρμόσυνη σαν τα Χριστούγεννα, και αν έχω κάτι εξίσου άξιο λόγου, μην αμφιβάλλεις, θα ενημερώσω.

 

Chaperdonna
Chaperdonna
Chaperdonna
Chaperdonna
Chaperdonna
Chaperdonna
*******Οι φωτογραφίες είναι του Θοδωρή Μάρκου, και μπορείς να δεις περισσότερες εδώ, αξίζει

1 Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.