Underneath Your Clothes

Το πρετ α πορτέ είναι, αν είσαι κυνικός, η παρηγοριά στον άρρωστο του haute couture, ή αν είσαι από εκείνους που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, η πολυτέλεια που μπορείς να αποκτήσεις ευκολότερα- και λέγοντας πολυτέλεια εννοώ για ακόμα μια φορά το να μιλάμε για ρούχα υπό αυτές τις συνθήκες. Τις κολεξιόν, δεν έχεις παράπονο, στις δείχνω όλες. Για να σε αποζημιώσω για την υπομονή που δείχνεις να ασχολείσαι, μαζί μου, τελείως θεωρητικά (… αφού ως γνωστόν οι περισσότερες δεν μπορούμε να αγοράσουμε από τις κολεξιόν) με κάτι στην ουσία του τόσο πρακτικό όσο τα ρούχα, σού φέρνω σήμερα λίγη πιο κοντινή μόδα, λίγη μόδα που δεν είναι όνειρο μακρινό και απατηλό. Για να διευκολύνω να σημειώνεις, έχω χωρίσει κατηγορίες.

Παντελόνια

Από τζιν, πλην των κλασικών πλέον skinny, μπορείς να δοκιμάσεις τη σχετικά νέα γραμμή, εκείνα που είναι φαρδιά στους γοφούς και στενεύουν στα μπατζάκια, όπως αυτό το Pepe. Για ακόμα μια φορά ισχύει το tip του ψαράδικου ρεβέρ, για φέτος λέει να μείνει.

 

 

 

Παρόμοια γραμμή για το υφασμάτινο Religion, στο κλασικό “αντρικό” γκρι χρώμα, μόνο πολύ πιο ψηλοκάβαλο για να μην έχεις την έγνοια και του τι περισσεύει από το πλάι. Αρκετές έγνοιες έχουμε, όχι;

 

 

Δερματίνη σε κόψιμο τζιν. Θα με θυμηθείς. Θα το λιώσεις επειδή φοριέται με τα πάντα και δείχνει πάντα σαν να έχεις στο αίμα σου το rock chic της Κέιτ Μος.

 

Και μια ολόσωμη φόρμα. Επειδή κατά Fashionism η φόρμα είναι το νέο φόρεμα.

 

 

 

 Tops

Μια φίλη στιλίστρια μου έλεγε (όταν δούλευα μικρούλα ως βοηθός στιλίστα, δηλαδή κουβαλήτρα) ότι μπορείς να έχεις ένα παντελόνι, να αλλάζεις το “από πάνω” και να φαίνεσαι κάθε μέρα άλλη. Προσωπικά είμαι ιδιότροπη με τα tops για διάφορους λόγους (π.χ. δεν φοράω ποτέ κάτι κόκκινο πολύ κοντά στο πρόσωπο, τι να σου πω τώρα, ξέρω και εγώ;) και για αυτό φρόντισα να έχω πράμα για διάφορα γούστα.

Ημιδιαφανές animal print, κοίτα πόσο μακρύ πίσω, καλύπτει κάθε επίμαχον και άρα είναι πολύ φορέσιμο. Διαφανές, με σουτιέν από μέσα, μην διστάζεις.

Αυτό το υπέροχο Naf Naf είναι το βασικό κομμάτι του στυλ “μαθήτρια”. Φαντάσου το με μίνι, κάλτσες πάνω από το γόνατο και brogues αλλά και pencil skirt και γόβα για το θρυλικό λουκ “σέξι βιβλιοθηκάριος”.

Η επιστροφή του φούτερ είναι φέτος, και σημαδεύται από απρόσμενα θηλυκά μοτίβο στα prints.

 

Flashdance, άρα ναι. Το αγαπημένο μου crop top για φέτος είναι ελληνικής εταιρείας, της Royal Rag.

Φορέματα.

Λύνουν τα χέρια, τελεία. Κυρίως επειδή άπαξ και αποφάσισες “φόρεμα” έχεις να ασχοληθείς μόνο με το παπούτσι. Αυτό ας πούμε το ωραιότατο λαχουρωτό boho φουστάνι σε θεσπέσιο πράσινο, θέλει μια ωραία καφέ μπότα που να μην είναι εφαρμοστή στην γάμπα, αλλά φαρδουλή.

 

 

 

Δεν έχω πολλά να πω για αυτό το bodycon Religion με τις διαφάνειες από μαχαιριές (αχ, θυμάστε εκείνο το περιβόητο φόρεμα Μαίρης Χρονοπούλου με τις μαχαιριές; Από τότε τις λάτρευα) πέραν του ότι το θέλω.

Κάτι σε πιο girly, επειδή έχουμε πολλά κοριτσένια κορίτσια εδώ μέσα, σε φουτεροειδές ύφασμα έτσι ώστε ΚΑΙ να ζεσταίνει ΚΑΙ να προχειρεύει και να φοριέται από το πρωί: η Naf Naf ξέρει.

Διστακτική με το ζιβάγκο μέχρι

Επίσης μαύρο αλλά με πολλές τάσεις μαζεμένες: και ασυμμετρία, και λίγο από σάλι, και γκοφρέ ύφασμα και wrap.

Το κολακευτικό shirtdress. Θα υπάρχει για πάντα, επειδή σε μικρά πράγματα η ζωή είναι δίκαιη.

 

 

 

ΠΑΝΩΦΟΡΙΑ

Για κάποιες έχει σημασία το μαλακό ρούχο τον χειμώνα γιατί είναι συνυφασμένο με τη θαπλωρή. Για αυτές τα δύο πρώτα, ένα παρκά animal print…

… και ένα βελουτέ κάρντιγκαν Royal Rag. Ιδανικό με κολανάκι.

 

Για τις πιο κλασικές έχω τα κομμάτια κλειδιά, και τα δύο από τη Naf Naf, ένα vintage παλτό στο γκρενά της μαμάς με χιπ τσαχπινιά την κουκούλα και ρετρό εξισορρόπηση τη ζώνη…

 

… και το κοντό 80s σακάκι χωρίς γιακά. Σε μαύρο, επειδή, φυσικά σε μαύρο.

Ζακέτα. Απλή, κανονική, μόνο που κουμπώνει χιαστί.  Για τις κρυουλιάρες.

Αν μετά από αυτό το σκρολντάουν σας ρωτήσουν για τα Religion να τους πείτε α. πως είναι όλα μαύρα, μολυβί και γκρι, στο τσακίρ βέβαια το γκρι μπορεί να ανοίξει όσο το παίρνει β. πως κουμπώνουν όλα πλάγια φέτος, είναι η ιδιοτροπία τους.

Στην ίδια σχεδιαστική ιδέα του μουντού glam rock της φίρμας και αυτό το τζάκετ με το λοξό (… φυσικά) φερμουάρ και τα δερμάτινα μανίκια, δεν έλεγα όχι στον Άγιο Βασίλη, δεν έλεγα.

 

Η ΦΟΥΣΤΑ.

Η Φούστα. Επειδή έχετε δει πολλές σε αυτό το στυλ με τα “κεντήματα Αζτέκων” αλλά σε τόσο glam rock παραλλαγή; Με τόση παγέτα; Τόσο έτοιμη να παρτάρει την εποχή που δεν γίνονται πια πάρτυ; Εύγε Custo Barcelona.

 

 

Front page illustration by Thomas Broomé