Λαχούρι

Επειδή το λαχούρι είναι συνδεδεμένο με μαύρη σελίδα του ανθρώπινου γούστου, όταν υπήρχε πάνω σε όλα τα φαρδιά αντρικά πουκάμισα που φοριούνταν με ημίφαρδα παντελόνια με πιέτες, και πάνω σε όλες τις γραβάτες με φόντο μπορντό πουκάμισα, κάθε προσπάθεια να περάσει στην άλλη μεριά, όπου όλοι το παραδέχονται και του σερβίρουν σαμπάνια με φράουλες, την επικροτώ. Νιώθω δηλαδή, στηρίζοντας το αδικημένο λαχούρι, ένας Ρομπέν των Δασών της μόδας. Μια Φλόρενς Νάιτινγκέιλ του λούσου. Η Jil Sander, στα ανοιξιάτικα ρούχα της, βάζει πολύ λαχούρι και, ασφαλώς, φτιάχνει πιστεύω από τα καλύτερα εμπριμέ της σεζόν, κυρίως επειδή όλο το υπόλοιπο των ρούχων είναι πολύ σκέτο. Το αποτέλεσμα, ειδικά στο λαχουρέ κοστούμι, φέρνει και σε κάτι από Αλικάκι στο Δόλωμα, τα δε σορτσάκια έχουν το 70s μποέμ αλά Έλενα Ναθαναήλ που τα φτιάχνει με πιλότο, υπάρχει τέτοιο πράγμα ε; Δεν είναι απλά ένα παραδεισένιο σεναριάκι που έβγαλα μόλις από το μυαλό μου και έχασαν την ευκαιρία να γυρίσουν τότε; Χμ. Και αφού ξεμπέρδεψα με τις αναφορές μου στον ελληνικό κινηματογράφο (ναι, αυτές ήταν για σήμερα), θέλω να σου πω πως επειδή είναι μπερδευτικό να παρουσιάζω κολεξιόν μόνο ανάλογα με τα fashion weeks (τα σημερινά ανοιξιάτικα περπάτησαν στις πασαρέλες του Σεπτεμβρίου αλλά φοριούνται τώρα, τα γνωστά μπερδευτικά), αποφάσισα να αναρτώ ό,τι να’ ναι. Πολύ καλύτερο;

Μη νομίζεις βέβαια ότι θα σε αφήσω να γκώσεις στο λαχούρι. Τσίμπα και το ασπρόμαυρο να ισιώσεις.