Aaaaaaaand zip it

Αν μάζευε κανείς σε μια χρονοκάψουλα τα Σύμβολα της Αθωότητας για να τα στείλει στους ανθρώπους του μέλλοντος, μαζί με τις κασέτες ή τα φοφίκο ή τα περιοδικά Κάντι Κάντι ξερωγώ, θα έπρεπε να βάλει και ένα ζευγάρι φορεμένα/φθαρμένα/”ζησμένα” σταράκια. Για να είναι σωστός. Άλλωστε, τα λένε σταράκια – δηλαδή είναι ένα ζευγάρι παπούτσια με δικό τους ελληνικό υποκοριστικό και χαϊδευτικό που δεν χρησιμοποιείται ως σημαίνον καμιάς άλλης έννοιας.

Έχω φίλους και φίλες που τα φοράνε ακόμα (όχι π.χ. τα Varvatos, που όσο να’ναι είναι πιο εύκολα, τα κανονικά, τα απλά, τα πάνινα), πράγμα που μου φαίνεται συγκινητικό, γιατί εγώ τα έχω ξεπεράσει καιρό. Δηλαδή, ενώ υποδέχτηκα την επιστροφή των απολωλότων παρελκομένων τους με χαρά και ανοιχτές αγκάλες (και τα καρό πουκάμισα, και τα Martens και όλα), στα All Star έλεγα όχι.
Μέχρι τη φετινή χειμωνιάτικη συλλογή με τα Back Zip και Tri Zip. Δηλαδή τα Converse με φερμουάρ (μονό πίσω ή τριπλό στο πλάι), και σουέντ και πετροπλυμένο καμβά, αλλά στα χρώματα που διάλεγα πάντα έτσι και αλλιώς, μαύρο, μπορντό, λαδί και μπλε. Δεν ξέρω γιατί μου άρεσαν τόσο πολύ, πέραν του προφανούς (ότι είναι και γαμώ), αλλά μια και ξεκίνησα με τους παραλληλισμούς θα σου πω ότι είναι σαν να βλέπεις μετά από χρόνια έναν παλιό γκόμενο με διαφορετικό κούρεμα και ρούχα ΑΛΛΑ ΠΟΥ Η ΝΕΑ ΤΟΥ ΦΑΣΟΥΛΑ σου αρέσει, και το timing είναι τέλειο, και με κάποιον τρόπο η τυχαία συνάντηση δουλεύει, κάτι γίνεται, δεν ξέρεις γιατί. Μπορεί η μουσική που έπαιζε στο μπαρ, μπορεί κάτι που σου είπε, μπορεί που είναι απλώς πολύ όμορφος.

Ε τα νέα Converse είναι πολύ όμορφα ^_^