Αν διαβάζεις για τη ζωάρα της Kendall Jenner στη Μύκονο και ναι μεν θα ήθελες τα #λεφτάκια, γιατί πόσα πράγματα θα έκανες με αυτά τα λεφτάκια, αλλά νιώθεις και μια κάποια ετεροντροπή
Αν περιμένεις στο κομμωτήριο και ξεφυλλίζεις το Hello ευχαριστώντας τα γυρίσματα της τύχης που δεν σε έκαναν χάι σοσάιετι στην Ελλάδα (ενώ ναι, θα ήθελες τα #λεφτάκια, γιατί πόσα πράγματα θα έκανες με αυτά τα λεφτάκια)
Αν βλέπεις βραβεία Mad στην τηλεόραση και, όσο περνάει η ώρα, είσαι λιγότερο φρικαρισμένος για την τροπή που έχει πάρει η ζωή σου
Αν βλέπεις βιντεάκια από συναυλίες με ενθουσιώδη captions αλλά από την έτη φωτός απόσταση δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είναι στη σκηνή – μπορεί ο Josh Homme μπορεί και ο Ρέμος, κανείς δεν ξέρει – και νιώθεις μόνο μια απορία για το στριμωξίδι
Αν βλέπεις τις φωτογραφίες φαγητών ερασιτεχνών σεφ που ξεκίνησαν να μαγειρεύουν βλέποντας πόσο κουλ είναι ο Άκης και ανησυχείς μήπως σου κοπεί η όρεξη μια για πάντα
Αν ακούς τα ενθουσιώδη σχόλια για διακοπάρες, κοκτεϊλάρες και παραλιάρες τον Αύγουστο και θέλεις ένα προσωπικό, ατομικό φθινόπωρο να κρατήσει για πάντα
Αν μαθαίνεις για το νέο hot spot στην πόλη και σκέφτεσαι μόνο ότι επιτέλους θα φύγουν οι άσχετοι από το στέκι σου και θα βρίσκεις να κάτσεις
Αν το χάσταγκ #couplegoals (αλλά και τα ζευγάρια γύρω σου, ας μην κοροϊδευόμαστε) κάνει ξαφνικά την πιθανότητα να είσαι μόνος σου για πάντα ελκυστική
Αν η γειτονιά σου αρχίζει και γίνεται της μόδας και το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι θα πλακώσουν γνωστοί και τέλος τα “θα πεταχτώ μέχρι τον φούρνο με πιτζάμες”
Αν τα μόνα μέρη που θα ήθελες να ήσουν εκεί είναι το CBGB, το Factory, το Café de Flore στα 50s, το Studio 54, εκεί που έπαιρνε το τσάι του ο κύκλος του Bloomsbury, αν τέλος πάντων νοσαλγείς μέρη που δεν έχεις ζήσει και στα οποία είναι αδύνατον να βρεθείς
Αν τα σοσιαλμιντιακά παρεάκια σου προκαλούν αποστροφή – εσύ ξέρεις ότι οι μισοί έχουν ήδη χλευάσει τους άλλους μισούς πίσω από την πλάτη τους, ή θα τους στο μέλλον
Αν κάποτε πήγες με μανία σε όλα τα νέα εστιατόρια, κάθε μοντέρνο μπαρ, όλες τις συναυλίες των υποσχόμενων/ελπιδοφόρων καλλιτεχνών και έχεις πλέον καταλήξει ότι στη συντριπτική πλειοψηφία πρόκειται για μπούρδες
Αν πατάς κατά λάθος πάνω σε ένα στόρι και παθαίνεις πατατράκ σαν να πάτησες κουμπί ενεργοποίησης βόμβας
Αν οι απόψεις, οι ιστορίες της καθημερινότητας των άλλων, όλα τα timelines σε όλα τα accounts σου, σε κάθε μέσο δικτύωσης, σου φέρνουν έναν θόρυβο κουτσομπολιού που δεν σε αφορά (εκτός φυσικά από το γκομενάκι, εν δυνάμει, τωρινό ή πρώην, με μεγαλύτερο βασανάκι την τελευταία περίπτωση)
τότε και εσύ, όπως και εγώ, έχεις j.o.m.o. (Joy Of Missing Out) και σου έχω τα κατάλληλα κομμάτια για να διακοσμήσεις το σπίτι σου και να καλείς τους 5 ανθρώπους που κράτησες με σκληρό screening στη ζωή σου: Είναι τη σειρά Marni Gaming Market, εμπνευσμένη από την αισθητική και τα pixels των video games των 80s, μια vintage digital μετάφραση των πολύ χαρούμενων και χρωματιστών κολεξιόν Marni Market.