Σαν γούρι και σαν απώθηση ανεπιθύμητου jinx, λίγο glitter ισούται με νοητή διαβεβαίωση πως όλα μπορούν να πάνε λίγο καλύτερα – ή να φαίνονται, άρα, δεν βρίσκω κανέναν λόγο να μη χρησιμοποιηθεί ως το sur mesure ρόδι μου και, σε κάποια μορφή του, να είναι ο αποχαιρετισμός μου στο 2013. Φέτος, το έβαλα πάνω σε παπούτσια, τα οποία δεν είναι φτηνά, δεν είναι προσιτά, δεν είναι, ας το ομολογήσω, για εμένα, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν ως πυξίδα για να βρω κάτι παρόμοιο (στο instagram το λένε “inspo”). Ποτέ δεν ξέρεις.
Για τα γιορτινά τακούνια, το ασημί που παλιά αγαπούσα, ελέω disco sandals, και αργότερα θεωρούσα μπανάλ όπως όλα τα υπερβολικά που μεγαλώνοντας απορρίπτεις, είναι εδώ, διαφοροποιημένο, δυνατό. Ξεκάθαρο μεταλλιζέ όπως τα ροζίζοντα Sergio Rossi, μαλακωμένο, λόγω του μαύρου συρματοπλέγματος, περλέ όπως στα Gianvito Rossi και το αγαπημένο μου Alexandre Birman ασημί κροκό με τρουκς και δέσιμο στον αστράγαλο, όλα μέσα είναι για φέτος.
Για κάτι βέβαια πιο avant garde (και φιλικό στο πέλμα) υπάρχουν αυτά τα Maison Martin Margiela, σοφά κομμένα ώστε να μην κουμπώνουν κολλητά στον αστράγαλο – όσο πιο χαλαρό και φαρδύ το παπούτσι γύρω από τον αστράγαλο, τόσο πιο αδύνατη δείχνει η γάμπα. ΟΠΟΤΕ, δεν χρειάζεται και το τακούνι να είναι υπερβολικά ψηλό για να λεπταίνει το πόδι. Σοφό σου λέω.
Αχά, ευρέθη το μποτάκι που φοράνε οι true country stars στο ρεβεγιόν μαζί με τα western φανελένια πουκάμισα και το λεπτό δερμάτινο κορδόνι στον λαιμό, και είναι Acne.
Aν σκέφτεσαι “αφού θα βάλω το επονομαζόμενο τακουνάκι, ας είναι υπερπαραγωγή τουλάχιστον”, αυτά τα Laurence Dacade το έχουν φροντίσει το θεματάκι σου με ένα παπούτσι που θα ζωντανέψει το απλό σου ντύσιμο, αλλά θα θέλει και λίγη μαστοριά στο styling για να δείξει.
Επειδή μέχρι και εμένα μου άρεσε φέτος το ανδρόγυνο, έχω να προτείνω σχεδόν (σχεδόν είπαμε) ισάριθμα brogues ή τύπου brogues. Με λαστιχένια σόλα για να μπορούν να φορεθούν και σε πιο casual συνδυασμούς και να αγγίζουν με θράσος το ροκαμπίλι, όπως τα Marc by Marc Jacobs, και πιο παντοφλέ (… πάντα χρήσιμο το terminology μάνας) και απαιτητικό όπως το Marni, θα κάνουν στράκες με τα ωραία, ψαράδικα παντελόνια σου.
Αυτό εδώ το Gianvito Rossi είναι εκτός θέματος και ματ, αλλά πες, εσύ άμα ερχόταν στον δρόμο σου δεν θα το έβαζες;
Εδώ τα αγαπημένα μου brogues Marni, sold out όπου και αν τα έψαξα, αλλά τόσο κλασικά, τόσο ρετρό, τόσο όπως φαντάζεσαι ένα καλό αντρικό παπούτσι που θα μπορούσαν να δώσουν διάλεξη για το θέμα.
Και κλείνω με κάτι οικονομικότερο, το αγαπημένο μου παπούτσι του φετινού χειμώνα, που ακριβώς επειδή το έχω φορέσει/περπατήσει μπορώ χωρίς κανέναν ενδοιασμό να πω πως αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Η αδυναμία μου στο μπλε και το λουστρίνι σε αγαστό συνδυασμό, Attilio Giusti Leombruni για τα Nak Shoes. Καλή χρονιά, και οι κάλοι μακριά. Ήταν, όπως καταλαβαίνετε, κάτι impromptu. <3
**** Τα παπούτσια μπορείτε να βρείτε σε διάφορα sites, εγώ τα βρήκα στο shoescribe. Το τελευταίο ζευγάρι, το μπλε λουτρίνι, στο site Nak Shoes.