Εκείνο το αγόρι με το οποίο δεν θα χωρίσουμε ποτέ (… υπάρχει τέτοιος, ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ), είναι για την Kate Moss o Johnny Depp. Που δεν παίρνω όρκο, μήπως τηνε ξέρω δηλαδή, απλώς ψυχανεμίζομαι (βοήθησε λίγο και το “years and years of crying”, που απάντησε στην ερώτηση περί του χωρισμού τους), αλλά ας το παραδεχτούμε: και να μην είναι για αυτήν, είναι για εμάς. Και τώρα που πωλείται το σπίτι όπου ζούσαν μαζί στη Νέα Υόρκη, έγινε το μεταφυσικό καθήκον ενός τυχαίου μεσίτη να υπενθυμίσει ότι κάτι τελειωμένο είναι εντελώς αμετάκλητο για να αρχίσει ρεαλιστικά ο μήνας.
Και μετά κλείνει το Mo Better, και πεθαίνει ο Frankie Knuckles. Δηλαδή εντάξει, χτύπα κι άλλο.
Τέλος πάντων, Johnny και Kate έμεναν σε αυτή τη μονοκατοικία στο Greenwich Village που νοίκιασε η Kate στα 90s όταν οι δυο τους ήταν αρραβωνιασμένοι, και πρόκειται για πλήρως ανακαινισμένο κτήριο του 1800 στο οποίο μπήκαν πρόσθετες τεράστιες ντουλάπες (δεν εννούμε τίποτα ΙΚΕΑ, αλλά walk–in closets που πιστεύω θα είναι η καθεμιά τους λίγο μικρότερη από το σπίτι μου, ΑΝ είναι μικρότερη δηλαδή) και το οποίο διακοσμήθηκε με έναν τρόπο που χμμμμ δεν είναι ακριβώς αυτό που περιμένει κανείς από ένα τέτοιο ζευγάρι – τα πάντα είναι πιο “ζεστά” και “αστικά” και λιγότερο ροκενρόλ. Η Kate, δε, είναι προφανώς τόσο κορίτσι τελικά, που δεν την τρόμαξε ούτε το κλισέ του και μεγάλου πίνακα Audrey Hepburn στο σαλόνι της, ούτε η θαλπωρή που αναδύεται εις βάρος του ηδονισμού από τα χρώματα σοφιστικέ βιβλιοπωλείου-καφέ.
Με 19 χιλιάδες δολάρια τον μήνα, μπορείς να αποκαλείς “σπιτικό” το μέρος όπου ο Johnny έπινε με τον Iggy Pop και να κάνεις τα παρτάκια σου στον τόσο επιμελώς ατημέλητο ώστε να μη θυμίζει καθόλου νεόπλουτους (τι άγχος και αυτό) κήπο με τα δύο επίπεδα, ή ξερωγώ να ανοίγεις κανα ακριβό κρασί να το πιείς στο τζάκι – γιατί ακριβό κρασί δεν μπορεί να μην έχεις, εδώ δίνεις 19000 δολάρια τον μήνα για το σπίτι.
Εδώ βλέπεις το σαλόνι, από δύο γωνίες.
Μπάνιο-κουζίνα που δεν μου πολυγεμίζουντο μάτι, με πήζει όπως είπα και παραπάνω το πολύ άσπρο-καφέ-τούβλο και η παλέτα του καφέ που έχει παραπέσει γάλα.
Και ΤΙ είναι αυτό το πράγμα πια με το μπάνιο που είναι μέσα στην κρεβατοκάμαρα ως συνέχειά της και δεν περιβάλλεται από τοίχους; Το πέτυχα δύο στα δύο σε ξενοδοχεία πέρυσι, και ναι, αισθησιακό φαντάζομαι, αλλά όταν τα νερά φτάνουν να μουλιάζουν τις κουβέρτες, τα ξαναλέμε.
O τίτλος είναι από αυτό το κομμάτι, πάντα με μελαγχολούσε εξίσου με το γεγονός ότι υπάρχουν αγόρια που δεν τα χωρίζεις ποτέ.
Photos: kwnyc.com