Silver Linings

H Nαταλία Γκαβέζου είναι μόλις δεκαοκτώ (…) αλλά ζει τη μόδα σε όλο της το φάσμα

Στο χαοτικό μέρος που αποκαλούμε εν συντομία ίντερνετ, υπολογίζω να υπάρχουν περίπου ένα τρισεκατομμύριο fashion blogs (πάνω κάτω). Από αυτά, το 99,9% έχουν σαν ιδιοκτήτριες 20χρονες ψηλές μαυρισμένες κοπέλες, οι οποίες κάνουν εσένα, εμένα, και την Alexa Chung να αναρωτιόμαστε τι στο καλό δηλώνουν στην εφορία σαν επάγγελμα, και που βρίσκουν τα χρήματα και τον χρόνο για να ταξιδεύουν φορώντας συνέχεια καινούργια ρούχα. Αλλά αυτά όλα είναι για ένα άλλο κείμενο, εδώ θα ασχοληθούμε με το 0,01%.

Πλέον η μόδα έχει αρχίσει να ανοίγεται, να καλύπτει περισσότερες κατηγορίες γυναικών, να μην περιορίζεται μόνο στο τι μπορεί να φορέσει μια κοπέλα που τικάρει το κουτί 18-34 στις έρευνες και τα ερωτηματολόγια.
Στην αρχή ήταν η κάλυψη της ζωής και του στυλ της Iris Apfel. Μετά ήρθαν η Jane Didion, η Joni Mitchell και οι καμπάνιες για μεγάλες εταιρείες όπως η Celine και o Saint Laurent. Kαι έπειτα υπήρξε η λογική σκέψη ότι δεν μπορεί, κάπου εκεί έξω θα υπάρχουν γυναίκες που πέφτουν στην ευρύτερη κατηγορία των –ήντα τους, και οι οποίες θέλουν να πάρουν ιδέες για την εμφάνιση τους, γιατί ναι, φυσικά και ενδιαφέρεσαι για την μόδα και θέλεις να περιποιηθείς τον εαυτό σου, ακόμα και αν οι περισσότερες bloggers εκεί έξω έχουν την ηλικία της κόρης σου. Και για αυτόν τον λόγο υπάρχουν πλέον εκεί έξω πολλά blogs σαν τα παρακάτω:

Αccidental Icon

H Accidental Icon (οι περισσότερες δεν γράφουν το πραγματικό τους όνομα, κυρίως επειδή φαντάζομαι δεν είναι η αναγνωρισιμότητα το πρωταρχικό τους μέλημα), δηλώνει πως ξεκίνησε το blog γιατί ήθελε να δώσει έμπνευση σε γυναίκες πιο καθημερινές, που δεν είναι πλούσιες και διάσημες, αλλά νιώθουν πολύ καλά με τον εαυτό τους. Το blog της είναι γεμάτο συνεντεύξεις, κείμενα που δείχνουν τη βαθιά μελέτη και κατανόηση για το αντικείμενο της και –κυρίως- ασπρόμαυρες καλλιτεχνικές φωτογραφίες των κατά καιρούς outfits της. Αν την έβλεπα στον δρόμο θα με έπειθε ότι είναι μια editor μεγάλου περιοδικού η οποία λίγο μετά την σύνταξη ξεκίνησε ένα blog για να γεμίσει τον νεοαποκτηχθέντα άπλετο ελεύθερο χρόνο της (editor: Εγώ αν την έβλεπα στον δρόμο θα έλεγα ότι ντύνεται σαν τη Στέλλα Παναγοπούλου).

Style Crone

H Judith είναι 71 ετών(!), και αποφάσισε να μοιραστεί με τον κόσμο την αγάπη της για τα vintage ρούχα και τα καπέλα (τα οποία είναι το σήμα κατατεθέν της), όταν έχασε τον σύζυγο της μετά από 32 χρόνια γάμου. Κρατάει κάπως απλές τις γραμμές των ρούχων της, αν και παίζει από flapper μέχρι μπλούζες με συνθήματα, αλλά τα αξεσουάρ της (πολλά από τα οποία φαντάζομαι πως είναι όντως παλαιότερης εποχής) μου θυμίζουν ντουλάπα μαμάς-θείας-γιαγιάς, την οποία ανοίγεις σε μια τυχαία επίσκεψη και κάνουν λαμπάκια τα μάτια σου. Και δεν τα τσιγκουνεύεται, είναι της μαξιμαλιστικής σχολής. Και τα καπέλα, αχ τα καπέλα. Πρέπει όλος ο κόσμος να αρχίσει να φοράει καπέλα επιτέλους.

Βag and a beret

Oι απορίες της Melanie, η οποία τώρα είναι στα 50κάτι της, είναι αν η ζωή της θα ήταν διαφορετική αν είχε αφήσει ποτέ τα μαλλιά της μακριά, αν φορούσε συχνότερα κραγιόν ή αν είχε κάνει πλαστικές. Φυσικά πιστεύει ότι υπάρχει ακόμα χρόνος, γι αυτό και δημιούργησε το blog της για να εκφράζει τόσο τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες, όσο και τα ρούχα της, την προέκταση όπως λέει της τέχνης της. Είναι από τις γυναίκες που βλέποντας τις σκέφτεσαι ότι σίγουρα δεν κάνουν μια συμβατική δουλειά γραφείου, θα είναι ζωγράφος, ποιήτρια, συγγραφέας. Η πιο πολύχρωμη απ΄όλες, με μακριές γούνες, έντονα prints μπλεγμένα μεταξύ τους, δείχνει πως όχι, δεν χρειάζεται κάποια στιγμή να αρχίσεις να ντύνεσαι πιο “σοβαρά” για να ταιριάξεις με τις συνομηλικές σου.

Une femme d’un certain age

Από τις πρώτες που ξεκίνησαν να γράφουν για το προσωπικό στυλ των μεγαλύτερων σε ηλικία γυναικών το 2007, έχει πλέον και ξεχωριστό section στο σάιτ της με όλα τα blogs του δικού της δημογραφικού κοινού. Με ένα στυλ λίγο πιο κλασσικο, παίρνει ρούχα σύγχρονα, που μπορούν να βρεθούν και σε μια ισπανική αλυσίδα και τα δείχνει φορεμένα με έναν τρόπο που μπορούν να ενθουσιάσουν και εσένα, και την μαμά σου (συνέβη). Σε αντίθεση με τις πιο εξτραβαγκάντ προηγούμενες περιπτώσεις, εδώ οι τόνοι είναι πιο χαμηλοί, με έμφαση στην κομψότητα.