Come As You Are a.k.a. Sartoriagram

Ναιναι, είναι το πρώτο, δειλό Sartoriagram της σεζόν. Με σορτς, βερμούδες, κοντομάνικα λόγω Μακρού, Αδυσώπητου Καλοκαιριού που πέρασε με Lanegan και Elvis Costello, χωρίς καν μια ερωτική απογοήτευση ε, έτσι, ερήμην. Τι να πεις, και στον Σολωμό και τον Κάλβο άρεσε να πονάνε, παρόλο τον ήλιο.

Κάλβος και Σολωμός στο Sartoriagram. Προχωράω, γιατί καιγόμεθα ομαδικώς.

 

 

The Downtown Diva [Cropped top Cross6 by Venetia Ioakim, ψηλόμεσο κάπρι Diesel, μπαντάνα και πέδιλα ούτε που θυμάται, είπε]

Μια μέρα έπινα ποτό με το στεφάνι μου σε ένα μπαρ, και πέρασε απ’ έξω αυτό το κορίτσι. Εκείνος που ρουφούσε εκείνη την ώρα την μπίρα του, γούρλωσε τα μάτια, με κοίταξε και είπε “ωχ… εσύ.” Σήκωσα το χέρι, δεν με είδε και ο άλλος συνέχισε “πωπω, μια ίδια με εσένα” – το οποίο θεώρησα κομπλιμέντο διότι η Βενετία είναι και γαμώ. Φυσικά, πετυχαίνει το συνολάκι φουλάρι – αθωότης – retromania εκατό φορές καλύτερα από εμένα, και φτιάχνει και μαύρα φορέματα με γιακάδες στο ατελιέ της, στο οποίιο και φωτογραφήθηκε. Της κάνουμε ένα λάικ εδώ και παρατηρούμε πόσο ταιριαστό casting θα ήταν να παίζει τη Rizzo στο Grease.

 

My Super Grungy Girlfriend [σορτς Η&Μ, tank top Zara, πουκάμισο Topshop τσάντα Zara, μποτάκια Η&Μ]

Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι τα ankle boots τα κάνεις απόσβεση και μέσα στο κατακαλόκαιρο χωρίς να χρειάζεσαι καμιά στήλη dos and donts να σου δώσει την άδεια είναι τα δίμετρα πόδια της Νάγιας. Το πουκάμισο που δέθηκε στη μέση (και που για έναν χρόνο και βάλε, κάποτε, ήταν ΣΤΟΛΗ ΜΟΥ) είναι η στάμπα των 90s στο κλάμπινγκ, το “ένα ποτάκι στο Φλοράλ”, στις συναυλίες στο Ρόδον και γενικά παντού. Έτσι γίνονται τα revivals παιδιά, πάντα με κάτι σύγχρονο μέσα (τη γραμμή του σορτς, το cutout μποτίνι) Βλέπεις τη Νάγια και αρχίζει να παίζει το Ten, μόνο του, Jeremy spoken. Αλλά στο 2014. Τη Νάγια τη βγάλαμε φωτογραφία στην οδό Πραξιτέλους, έξω από το Key.

He who doesn’t skate [T-shirt Snake Junt, denim βερμούδα από κομμένο Levi’s, κάλτσες Nike, παπούτσια Vans]

 Koρίτσια σας δίνω τον Ιάσονα, έτσι κάζουαλ, όπως μου ήρθε ένα Σάββατο βράδυ στη δουλειά (εδώ τον βλέπεις στο γραφείο μου), ένα βράδυ που ήμουν πτώμα γιατί την Παρασκευή είχα στην πραγματικότητα γυρίσει Σάββατο και είχε πεθάνει και ο Bobby Womack – αλλά το κέφι έφτιαξε γιατί ένα αγόρι που μοιάζει με μέλος hardcore μπάντας πώς να μη σου φτιάξει το κέφι; Η εντελώς απροκάλυπτα σπόρτι κάλτσα μέχρι το γόνατο ήταν φέτος το χιτάκι του καλοκαιριού, λίγο 70s ταινία ενηλικίωσης, λίγο American Apparel, και τα Vans, πάντα θα έχω ένα άδειο μέρος στην καρδιά μου για Vans. Και για Ιάσονα <3.

Classic and Color and Custom Vans είπα και τι θυμήθηκα; Αυτά είναι τα custom made παπούτσια που μου έφτιαξε η Olivia Skalkos, με σχέδια που διάλεξα εγώ, μη με μισείτε επειδή είναι τόσο φανταστικά 🙁 Τα έχω φορέσει μέχρι να ματώσουν τα πόδια μου ε, true story.